ကိုုဖုုန္းေမာ္၊ ကိုုစုုိးႏိုုင္ က်ဆုုံးျခင္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔
ေငြရတုုအထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနား
မတ္လ ၁၃၊ ၂၀၁၃၊ နံနက္ ၁၀ နာရီ မွ ၁၂ နာရီ၊ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီခန္းမ
(အခမ္းအနားက်င္းပေရးေကာ္မီတီ)
Artist U Ba Kyi, Story Tetkatho Shwe Yi Win - Shwe Thway Journal COllection
မလိမၼာ တခါမိုက္စျမဲ - ဇာတ္လမ္း တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း၊ သရုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီဦးဘၾကည္ (F.R.S.A (London), M.A.II (U.S.A), Ecole Superieure National des Beaux-arts(Paris))
ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္း၊ မတ္ ၉၊ ၂၀၁၃
၁၉၈၂ ခုႏွစ္အတြင္း၊ အပတ္စဥ္ထုတ္ေ၀ေသာ၊ စာေပဗိမာန္စာစဥ္တခုျဖစ္သည့္ ေရႊေသြး ဂ်ာနယ္မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။
Thai Burmese Monastery - Burmese Sayadaws arrived
ထိုင္း၊ ၀ပ္ဆိုင္းမြန္ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ အႏၱိမစ်ာပနသို႔ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ၾကြေရာက္
ေဇာ္သူရ (မဲေဆာက္)၊ မတ္ ၉၊ ၂၀၁၃၊ မိုးမခဓာတ္ပုံသတင္း
ထိုင္းႏိူင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕၊ ဝပ္ဆိုင္းမြန္ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲအာသဘ မဟာေထရ္ျမတ္၏ အႏၲိမစ်ာပနာသို႕ဗေမာ္ဆရာေတာ္ဦးေဆာင္းေသာ နိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့မဟာဏာယက ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားသာသနာေရဒုတိယဝန္ၾကီးဦးေဆာင္ေသာ ဌါနဆိုင္းရာဝန္ထမ္းမ်ားစုစုေပါင္းအေယာက္(၃၀)ေက်ာ္ပါေသာ အဖြဲ႕သည္ ယေန႕ေန႕လယ္ တြင္ထိုင္းနိုင္ငံခ်င္းမိုင္ေလဆိပ္သို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။
Aung Din - Perspective (12)
(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၃၆၊ မတ္လ ၇ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္ (12)
ေအာင္ဒင္၊ မတ္ ၉၊ ၂၀၁၃
အပိုင္း (၁၂) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကို ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္း (ဂ)
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရမ်ား ဆက္ဆံေရး
"လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား" ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ပုဒ္မ ၁၀ (စ်) မွာ "လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ တိုင္းေဒသၾကီး သို႕မဟုတ္ ျပည္နယ္အဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းဝင္မ်ားအား လုပ္ငန္းလိုအပ္ခ်က္အရ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ရန္ အေၾကာင္းေပၚေပါက္လွ်င္ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ေကာ္မီတီမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္မ်ားသို႕ အသိေပးျခင္း၊" ရွိတယ္လို႕ ျပ႒န္းထားပါတယ္၊ ဒီလုပ္ပိုင္ခြင့္ ျပ႒န္းထားမႈအေပၚ က်ေနာ္ စိုးရိမ္မိပါတယ္၊ ဒါဟာျဖင့္ တိုင္းေဒသၾကီး သို႕မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က စြက္ဖက္ခြင့္ရွိသလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊ တကယ္က တိုင္းေဒသၾကီး သို႕မဟုတ္ ျပည္နယ္အဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းဝင္မ်ားကို ေမးျမန္းစံုစမ္းတာ၊ ဆက္သြယ္လႈပ္ရွားတာ၊ ဖိတ္ေခၚေဆြးေႏြးတာေတြကို တိုင္းေဒသၾကီး သို႕မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေတြကပဲ ေဆာင္ရြက္သင့္တာပါ၊ တိုင္းေဒသၾကီး သို႕မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌေတြရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္တာဝန္ေတြကိုလဲ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၁၆၄ မွာ ပုဒ္မခြဲ (က) ကေန (င) အထိ ျပ႒န္းထားပါတယ္၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၇၇၊ ပုဒ္မ ၁၁၂၊ နဲ႕ ပုဒ္မ ၁၄၄ တို႕မွာျပ႒န္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယက၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ မ်ားရဲ့ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြထဲမွာ တိုင္းေဒသၾကီးနဲ႕ ျပည္နယ္အဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းဝင္မ်ားအေပၚ တစံုတရာ ဩဇာသက္ေရာက္ခြင့္ ျပ႒န္းမထားပါ၊
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ားအခန္း၊ ပုဒ္မ ၁၁ (ခ) မွာ "ထိုသို႕ပိုင္းျခားထားသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသုံးရပ္ကို ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ား၊ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရစီရင္စုမ်ားအား ခြဲေဝအပ္ႏွင္းသည္" ဟု၎၊ ပုဒ္မ ၁၂ (က) မွာ "ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားအား ခြဲေဝအပ္ႏွင္းသည္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရစီရင္စုမ်ားအား ဤဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ေသာဥပေဒျပဳေရးအာဏာကို ခြဲေဝအပ္ႏွင္းသည္" ဟု၎၊ ပုဒ္မ ၁၇ (က) မွာ "ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသၾကီး ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားအား ခြဲေဝအပ္ႏွင္းသည္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရစီရင္စုမ်ားအား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ဤဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ေပးသည့္အတိုင္း ခြဲေဝအပ္ႏွင္းသည္" ဟု၎၊ျပ႒န္းထားပါတယ္၊
အဲဒီ ျပ႒န္းခ်က္ေတြအရ ျပည္နယ္ေတြမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒န္းခြင့္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေတြ၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ေတြရွိေနျပီလို႕ ထင္စရာအေၾကာင္းရွိပါတယ္၊
ဒါေပမည့္လဲ ဒီ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအရပဲ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားနဲ႕ တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး ကဏၰအားလုံးမွာ ဗဟိုက ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ခံေနရတာပါ၊ ဥပေဒျပဳေရးကို ၾကည့္ရင္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၂၅% ဟာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ၾကည့္ရင္လဲ ျပည္နယ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႕ ျပည္နယ္ဝန္ၾကီးမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက ခန္႕အပ္ရျပီး ထုတ္ပယ္ခြင့္လဲရွိသလို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္အရာရွိၾကီးမ်ားက လံုျခံုေရးနဲ႕ နယ္စပ္ဝန္ၾကီး႒ာနမ်ားကို ကိုင္တြယ္ထားၾကတာပါ၊ တရားစီရင္ေရးမွာလဲ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကပဲ ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ကို ခန္႕အပ္တာဝန္ေပးတာပါ၊ အဲဒီလို ဗဟိုအစိုးရရဲ့ လက္ေအာက္ခံျဖစ္ေနဆဲ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ နဲ႕ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ဩဇာသက္ေရာက္မႈကိုပါ ထပ္ျပီးခံယူရဦးမယ္ဆိုရင္ အခု အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေျပာေျပာေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအားလုံး တန္းတူညီမွ်ေရးဆိုတာ ဘယ္လိုမွ အဓိပၸါယ္ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ၊
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ အေပၚမွာပဲ ဩဇာသက္ေရာက္မႈရွိပါတယ္၊ သမၼတက အဆိုျပဳတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဝန္ၾကီးမ်ား၊ အဆင့္ျမင့္အရာရွိၾကီးမ်ားကို စစ္ေဆး အတည္ျပဳ/ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ႒ာနမ်ားရဲ့ ဘတ္ဂ်က္အသုံးစားရိတ္ကို ျပ႒န္းခြင့္ရွိျပီး ဘတ္ဂ်က္အတိုင္း သုံးစြဲျခင္းရွိမရွိ စံုစမ္းစစ္ေဆးေမးျမန္းခြင့္လဲ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားအေပၚမွာ ဩဇာသက္ေရာက္ခြင့္မရွိပါ၊ ဩဇာသက္ေရာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္လဲ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားက လက္ခံမွာမဟုတ္ပါ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟာ ျပည္နယ္ ၅၀ က မိမိတို႕ဆနၵအေလ်ာက္အတူတကြ တန္းတူရည္တူအဆင့္တူပူးေပါင္းေနထိုင္ဖို႕သေဘာတူညီခ်က္နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ နဲ႕ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္က ျပည္သူမ်ားကိုသာ ကိုယ္စားျပဳပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားမျပဳပါ၊
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာ စီမံခန္႕ခြဲမႈ
လႊတ္ေတာ္ဥပေဒသစ္၊ ပုဒ္မ ၁၁ (ဂ) မွာ "လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေပးအပ္ထားေသာ တာဝန္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို အလြဲသုံးစားျပဳ၍ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈႏွင့္ ျခိမ္းေျခာက္မႈတို႕ကို ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း" ဆိုျပီး က်င့္ဝတ္နဲ႕ စည္းကမ္းတစ္ခုျပ႒န္းထားပါတယ္၊ အင္မတန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ျပ႒န္းခ်က္ပါ၊ ဒါေပမည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူက ဘယ္လို စစ္ေဆးအေရးယူမလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာပါတယ္၊
တခါ ပုဒ္မ ၁၃ မွာ "သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္သည္ ႏွစ္စဥ္ျပည္ေထာင္စု၏ အရအသုံးခန္႕မွန္းေျခေငြစာရင္းတြင္ လႊတ္ေတာ္မဲဆနၵနယ္ေျမအလိုက္ ခြဲေဝသတ္မွတ္သည့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြကို နယ္ေျမေဒသခံျပည္သူမ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္းျပီး သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင္႕အညီ သုံးစြဲခြင့္ရွိသည္" လို႕ျပ႒န္းထားပါတယ္၊ ဒီျပ႒န္းခ်က္ဟာ စိုးရိမ္စရာျပ႒န္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္၊
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာလဲ အမတ္ေတြဟာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ့ ရသုံး ခန္႕မွန္းေျခေငြစာရင္းမွာ သူတို႕ရဲ့ သက္ဆိုင္ရာမဲဆနၵနယ္ေတြမွာ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြရဖို႕ ၾကိဳးစားၾကေလ့ရွိပါတယ္၊ Earmark လို႕ ေခၚပါတယ္၊ ေဒသတြင္း ေလဆိပ္မွာ ေလယဥ္ေျပးလမ္းအသစ္တည္ေဆာက္ဖို႕၊ ပန္းျခံေတြ တည္ေဆာက္ဖို႕၊ စာၾကည့္တိုက္ေတြတိုးခ်ဲ႕ဖို႕၊ တံတားေတြေဆာက္ဖို႕ စသျဖင့္ေပါ့၊ တိုင္းျပည္အတြက္တကယ္ အက်ိဳးရွိတာထက္ မဲဆနၵရွင္ေတြကို ေနာက္တၾကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ရာမွာ သူတို႕ သက္ဆိုင္ရာမဲဆနၵနယ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ေငြအေျမာက္အမ်ား ခြဲေဝေပးႏိုင္တယ္လို႕ ဝင့္ႂကြားစည္းရုံးႏိုင္ဖို႕ပါ၊ တခ်ိဳ႕ Earmark ေတြက်ေတာ့ သူတို႕ကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ားၾကီးလႉဒါန္းခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီေတြ၊ အလုပ္သမားသမဂၢေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ သမၼတက ကြန္ဂရက္ကို တင္သြင္းတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ဥပေဒမူၾကမ္းဟာ သမၼတဆီ လက္မွတ္ထိုးဖို႕ ျပန္ေရာက္လာရင္ ကြန္ဂရက္အမတ္ေတြ ထပ္ျဖည့္ထားတဲ့ Earmark ေတြနဲ႕ ပိုျပီးမ်ားေနတတ္ပါတယ္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ သမၼတတင္သြင္းတဲ့ ဘတ္ဂ်က္မွာ တပ္မေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာတပ္မ်ား (Army Corps of Engineers) ကစီမံခန္႕ခြဲမည့္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အသုံးစားရိတ္က အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၃၂သန္းပါ၊ သမၼတဆီ ကြန္ဂရက္ကေန အတည္ျပဳျပီးျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ အဲဒီ အသုံးစားရိတ္ကို ေဒၚလာ ၃၇၅သန္း တိုးျမႇင့္ျပီး စုစုေပါင္း ေဒၚလာ ၅၀၇သန္းျဖစ္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္၊ အဲဒီ တိုးလာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြက တပ္မေတာ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္မ်ားကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၇ ေယာက္ရဲ့ မဲဆနၵနယ္ေတြမွာ ဆိပ္ကမ္းေတြတိုးခ်ဲ႕ခိုင္းတာ၊ တံတားေတြေဆာက္ခိုင္းတာ၊ အေဆာက္အအံုထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ခိုင္းတာပါ၊
ဒါေတာင္မွ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက သူတို႕ရဲ့ မဲဆနၵနယ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ပိုက္ဆံရွာေပးတဲ့အလုပ္ပဲလုပ္တာပါ၊ အဲဒီပိုက္ဆံနဲ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ပါဝင္တာ၊ အဲဒီပိုက္ဆံေတြကို ကိုယ္တိုင္သုံးစြဲတာ မရွိပါ၊ ကိုယ္တိုင္စီစဥ္သုံးစြဲခြင့္လဲမရွိပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကေတာ့ ကိုယ္႕ေဒသဖြံ႕ျဖိဳးေရးဆိုျပီး ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ထဲက ရန္ပံုေငြခြဲေဝခြင့္ရွိသလို အဲဒီ ရန္ပံုေငြကို ကိုယ္တိုင္သုံးစြဲခြင့္လဲ ရွိလာပါတယ္၊ ဒါဟာျဖင့္ အင္မတန္စိုးရိမ္စရာေကာင္းပါတယ္၊ အိနိၵယႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားဟာလဲ ေဒသဆိုင္ရာဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ခြဲေဝသတ္မွတ္ခြင့္ရွိျပီး အဲဒီ ရန္ပံုေငြေတြကို ကိုယ္တိုင္သုံးစြဲခြင့္ရွိၾကပါတယ္၊ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ေဒသ နဲ႕လူထုအက်ိဳးရွိတာထက္ အၾကီးအက်ယ္အလြဲသုံးစားလုပ္ၾကတာပါ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ့ မိသားစုေတြ၊ ရင္းႏွီးသူေတြပဲ ကုမၸဏီေတြေထာင္၊ ကန္ထ႐ိုက္ေတြရျပီး ေဒသအတြက္မလိုအပ္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကို ေစ်းၾကီးၾကီးနဲ႕ အခ်ိန္ဆြဲလုပ္ျပီး ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသြားၾကတာပါ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ အသုံးစားရိတ္ အျပည့္အဝမရလို႕ ရပ္တန္႕ၾက၊ အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ၾက၊ ဖ်က္သိမ္းၾကရပါတယ္၊က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံမွာ အိနိၵယလို မျဖစ္ဘူးလို႕ ဘယ္လိုအာမခံႏိုင္မွာလဲ။ အဲဒီလို က်ေနာ္တို႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ခဲ့ရင္ ဘယ္သူက ဘယ္လို စံုစမ္းစစ္ေဆးအေရးယူမွာလဲ၊
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာ ေကာ္မီတီ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္စလုံးမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ပါတ္သက္ျပီး တိုင္တန္းတာကို လက္ခံဖို႕နဲ႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးအေရးယူဖို႕ သီးျခားေကာ္မီတီေတြ ဖြဲ႕ထားပါတယ္၊ သီးျခားေကာ္မီတီ လို႕ဆိုရတာက အျခားလႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မီတီေတြမွာ လူမ်ားစုပါတီက အမ်ားစု၊ လူနည္းစုပါတီက အနည္းစု လူမ်ားစုပါတီ၊ လူနည္းစုပါတီ အခ်ိဳးအစားအတိုင္း ဖြဲ႕စည္းၾကေပမည့္ ဒီ လႊတ္ေတာ္က်င့္ဝတ္ေကာ္မီတီ (Ethics Committee) ကိုေတာ့ ပါတီႏွစ္ခုစလုံးက အရည္အတြက္အတူတူနဲ႕ဖြဲ႕စည္းၾကပါတယ္၊ က်င့္ဝတ္ေရးရာ ဆုံးျဖတ္ၾကရာမွာ လူမ်ားစုေၾကာင့္ ႏိုင္တာ၊ ရွုံးတာ မျဖစ္ေစပဲ မွ်တေအာင္လို႕ပါ၊ ေကာ္မီတီဝင္မ်ားကိုလဲ သက္ဆိုင္ရာပါတီမ်ားထဲက သမာသမတ္အက်ဆုံး အမတ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္တာဝန္ေပးၾကပါတယ္၊အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ Senate Select Committee on Ethics လို႕ေခၚျပီး ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီအမတ္ ၃ ေယာက္၊ ရီပါတ္ဘလီကန္ပါတီအမတ္ ၃ ေယာက္နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ House Committee on Ethics လို႕ေခၚျပီး ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီအမတ္ ၅ ေယာက္၊ ရီပါတ္ဘလီကန္ပါတီအမတ္ ၅ ေယာက္နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊
လႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မီတီမ်ားထဲမွာ အင္မတန္ ဩဇာၾကီးတဲ့ ေကာ္မီတီမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္၊
ဒီေကာ္မီတီမ်ားရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႕ တာဝန္မ်ားကို ေအာက္လႊတ္ေတာ္ နဲ႕ အထက္လႊတ္ေတာ္က ဥပေဒျပ႒န္းသတ္မွတ္ပါတယ္၊ အၾကမ္းဖ်င္း၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒီလိုပါ၊
(၁) ဒီေကာ္မီတီဟာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အရာရွိမ်ားအားလုံး လႊတ္ေတာ္က ျပ႒န္းထားတဲ့ က်င့္ဝတ္နဲ႕ စည္းကမ္းေတြ (Official Codes of Conduct) ကို လိုက္နာေစဖို႕ တာဝန္ရွိပါတယ္၊
(၂) တိုင္တမ္းလာတဲ့ က်င့္ဝတ္ခ်ိဳးေဖာက္မႈဆိုင္ရာ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကို ဥပေဒအတိုင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးခြင့္ရွိပါတယ္၊
(၃) သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ရဲ့ သုံးပံု ႏွစ္ပံု ေထာက္ခံမဲနဲ႕ ေကာ္မီတီ ရဲ့ စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္နဲ႕ အေထာက္အထားေတြကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ျပီး ဥပေဒအရအေရးယူဖို႕ အၾကံေပးႏိုင္ပါတယ္၊
(၄) လႊတ္ေတာ္က်င့္ဝတ္နဲ႕ ကိုက္ညီျခင္းရွိမရွိ ေမးျမန္းခ်က္ေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ပါတယ္၊ အျငင္းပြါးစရာကိစၥမ်ားအတြက္ အၾကံျပဳႏိုင္ပါတယ္၊
(၂) တိုင္တမ္းလာတဲ့ က်င့္ဝတ္ခ်ိဳးေဖာက္မႈဆိုင္ရာ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကို ဥပေဒအတိုင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးခြင့္ရွိပါတယ္၊
(၃) သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ရဲ့ သုံးပံု ႏွစ္ပံု ေထာက္ခံမဲနဲ႕ ေကာ္မီတီ ရဲ့ စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္နဲ႕ အေထာက္အထားေတြကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ျပီး ဥပေဒအရအေရးယူဖို႕ အၾကံေပးႏိုင္ပါတယ္၊
(၄) လႊတ္ေတာ္က်င့္ဝတ္နဲ႕ ကိုက္ညီျခင္းရွိမရွိ ေမးျမန္းခ်က္ေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ပါတယ္၊ အျငင္းပြါးစရာကိစၥမ်ားအတြက္ အၾကံျပဳႏိုင္ပါတယ္၊
ေကာ္မီတီ ရဲ့လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြကို ပိုျပီးထိထိေရာက္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႕ အေထာက္အကူျပဳအဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က လႊတ္ေတာ္က်င့္ဝတ္႒ာန (Office of Congressional Ethics) ကို ဖြဲ႕စည္းတာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္၊ ဒီ႒ာနမွာ က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာကြၽမ္းက်င္သူ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားပါဝင္ၾကျပီး ေကာ္မီတီက တာဝန္ေပးတဲ့ ကိစၥေတြကို စံုစမ္းစစ္ေဆးျပီး ေကာ္မီတီထံျပန္လည္တင္ျပရပါတယ္၊
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ရွိဖို႕လိုသည္၊
က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံမွာေတာ႔ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေရးရာေကာ္မီတီေတြ အမ်ားၾကီးထဲမွာ လႊတ္ေတာ္က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ ေကာ္မီတီဆိုတာ ရွာလို႕မေတြ႕ပါ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ နဲ႕ လႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာဥပေဒမ်ားမွာပါဝင္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ တာဝန္မ်ား၊ က်င့္ဝတ္ႏွင့္ စည္းကမ္းမ်ားက လြဲလို႕ လႊတ္ေတာ္တစ္ခုခ်င္းက ထုတ္ျပန္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အရာရွိမ်ားေစာင့္ထိန္းလိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား (Official Codes of Conduct) ကိုလဲ မေတြ႕ရေသးပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လႊတ္ေတာ္ဟာလဲ သက္တမ္း ႏွစ္ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ပါျပီ၊ အသက္ရလာနဲ႕အမွ်၊ အေတြ႕အၾကံုေတြပိုျပည့္စံုျပီး လႊတ္ေတာ္ကို စစ္မွန္တဲ့ျပည္သူ႕ကိုယ္စားျပဳ အေဆာက္အအံုၾကီးျဖစ္ေအာင္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အျမဲတမ္း သန္႕ရွင္း ေျဖာင့္မတ္စင္ၾကယ္ေနေအာင္ လိုအပ္တဲ့ ထိန္းကြပ္မႈမ်ား စတင္ တပ္ဆင္သင့္ပါျပီ၊
အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ နဲ႕ သူတို႕ရဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ၊ လႊတ္ေတာ္အရာရွိေတြ၊ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအရာရွိမ်ား လိုက္နာၾကရတဲ့ က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ စည္းကမ္းေတြကို ေနာက္အပိုင္းမွာ ဆက္လက္တင္ျပပါ့မယ္၊
ေလးစားစြာ၊
ေအာင္ဒင္
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
Kamarpale - Poem
မိ န္ း မ
ကမာပုုလဲ
မတ္လ ၈၊ ၂၀၁၃
ဆံထံုး အခ်စ္ေၾကာင့္ သူ႔ေနာက္ပါတယ္ ...
လူမုန္းခံရမွာ သိတယ္ ...
မိဘေတြ သေဘာမတူမွာ သိတယ္ ...
အို ... သိတယ္ ... သိတယ္ ... သိတယ္ ...။
တခ်ဳိ႕က
လင္ယူ သားေမြးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္ ...
တခ်ဳိ႕က
ပါရီမီ ျဖည့္ဖက္လို႔ ေျပာၾကတယ္ ...
တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ထားရာေန ေစရာသြား ဆိုပဲ ...။
သူမရွိရင္ ... ကမၻာႀကီးမရွိဘူးတဲ့
ေနၾကာပန္းေတြလို ....
ကုမုျဒာ ၾကာပန္းေတြလို ....။
စူဠသုဘဒၵာ
နန္းမေတာ္မယ္ႏု
...................
.......................
သူတို႔ ... သူတို႔ေတြ မပါတဲ့ ေခတ္ ...
(ကမၻာေလာကႀကီးကုိ)
အခ်စ္အခ်စ္ေတြနဲ႔ ...
အသစ္အသစ္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္ ...။ ။
Than Win Hlaing - Articles
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သလဲ - အပိုင္း (၄)
သန္း၀င္းလႈိင္္
မတ္လ ၈၊ ၂၀၁၃
● အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ အေျခအေန
မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားသည့္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအစည္းအ႐ုံး (ဗတလစ) ညီလာခံ၌ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သြင္းကုန္ကိစၥကို မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရး အေျခအေန ႐ုတ္တ ရက္ ေျပာင္းလဲသြားသျဖင့္ မူလအစီအစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျပည္လမ္း႐ွိ ပထစဌာနခ်ဳပ္တြင္လည္း ပထစအစိုးရအဖြဲ႕ ၀န္ႀကီးမ်ား အဖမ္းခံရျခင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ လာေရာက္ သတင္းေမးၾက၍ ပထစေခါင္းေဆာင္ငယ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္က်ပ္လ်က္႐ွိသည္။ ထိုေန႔၌ပင္ ပထစအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သခင္ေက်ာ္ထြန္း၊ ဦးသန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလး၊ ဗိုလ္တင္ေမာင္ႀကီးႏွင့္ ဦးေစာလူးလူတို႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တုိင္ပင္ၾကၿပီး အေရးေပၚ အစည္းအေ၀းက်င္းပခဲ့ၾကသည္။ အစည္းအေ၀းတြင္ ဦးသန္းစိန္က ပါလီမန္အတြင္းသို႔ အမတ္မ်ား လံုး၀၀င္ခြင့္မျပဳသည္ကို မိမိအေနျဖင့္ သံသယျဖစ္မိေၾကာင္း၊ ယခုကဲ့သို႔ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန ႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားျခင္းကို မိမိတို႔ ပထစအမတ္မ်ားက အံ့အားသင့္ရေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သခင္ေက်ာ္ထြန္းမွာမူ စိတ္မေကာင္းသည့္အသြင္ျဖင့္ မည္သို႔မွ်၀င္ေရာက္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳဟု ဆိုသည္။
● ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၏႐ွင္းလင္းခ်က္
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ပထစ၊ ဖဆပလႏွင့္ ပမညတ အဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ငါးဦးစီတို႔အား ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၄ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီတြင္ စစ္႐ုံးခ်ဳပ္အတြင္း႐ွိ ဒဂံုရိပ္သာ၌ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ ေတြ႕ဆံုပြဲသို႔ ပထစအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ သခင္ေက်ာ္ထြန္း၊ ဗိုလ္တင္ေမာင္ႀကီး၊ ေစာလူးလူ၊ ဗို္လ္ေအး၊ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး၊ ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဦးထြန္းတင္၊ ပမညတအဖြဲ႕မွ သခင္ခ်စ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ဖိုးကြန္း၊ ဗိုလ္ျမေသြး၊ ဗိုလ္ေအာင္ႏုိင္ႏွင့္ ဦးေအာင္ျမင့္တို႔အား ေတြ႕ဆံု၍ လက္႐ွိျဖစ္ေပၚေနေသာ အေထြေထြအေျခအေနကို ေဆြးေႏြးသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းက တုိင္းျပည္တြင္ ကုန္ေဈးႏႈန္း အဆမတန္တက္ေနေသာကိစၥႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈပ်က္ျပားေနေသာကိစၥ ႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ပ်က္ျပားေနေသာကိစၥတို႔ကို ေဆြးေႏြးေျပာၾကား၍၊ ဖက္ဒရယ္ကိစၥတြင္ အလြန္တင္းမာလာေသာေၾကာင့္ မလႊဲမေ႐ွာင္သာ၍ တုိင္းျပည္တာ၀န္ကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ႐ွင္းျပသည္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ဆို႐ွယ္လစ္ပိုင္းတိုင္သို႔ ခ်ီတက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ ခ်ီတက္ရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္၍ ညီညြတ္စြာ ေဆာင္႐ြက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လက္႐ွိအေျခခံ ဥပေဒမွာ လိုသလို ဆြဲယူႏုိင္ေသာ ဥပေဒျဖစ္သျဖင့္ အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္ေရးဆြဲ ရာတြင္ ပထစအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ပမညတတို႔ႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာၾကားသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ႐ွင္းျပသည့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ သေဘာထားႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ပမညတအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သေဘာက်ေသာေၾကာင့္ ပါ၀င္ပူးေပါင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
● ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး၏ သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပဲြ
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ပင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးဌာန ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာျမင့္တို႔သည္ ဒဂံုရိပ္သာ၌ပင္ သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပြဲတရပ္ က်င္းပခဲ့ျပန္သည္။ ၎က-
"အာဏာသိမ္းတဲ့ကိစၥမွာ သာမန္အားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေၾကာင္းတုိ႔မွ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေပၚမွာတည္ၿပီး သိမ္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဗမာျပည္မွာေတာ့ အာဏာသိမ္းရျခင္းအေၾကာင္းကေတာ့ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ ေနာက္ဆံုးဖက္ဒရယ္မူ အေရးကိစၥတို႔ေၾကာင့္ သိမ္းရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဟာ အာဏာကိုလိုခ်င္လို႔ အဓမၼယူျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဘယ္လိုသိႏိုင္သလဲဆုိရင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ေလာက္က လူထုအစိုးရအား အာဏာကို လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ျခင္းဟာ ထင္႐ွားပါတယ္။
ခု ဒုတိယအႀကိမ္ သိမ္းျခင္းဟာ ဖက္ဒရယ္မူ၏ အေရးတႀကီးျဖစ္ေပၚေနေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ယခုလို မလႊဲမေ႐ွာင္ သာဘဲ ႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ အာဏာသိမ္းယူရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ဟာ တုိင္းျပည္ငယ္ငယ္ကေလးပါ။ အဲဒီလို ငယ္တဲ့တုိင္းျပည္ကေလးဟာ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာကြဲၿပီးေတာ့ သူတလူငါတမင္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ငယ္ကေလးမ်ား ဖြဲ႕စည္း၍ မျဖစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ တုိင္းျပည္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္ေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ေစ့တဲ့အခါမွာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးမွ ခြဲထြက္ႏုိင္တယ္ ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဆိုပါေတာ့ စေကာ့တလန္ျပည္ဟာ အဂၤလန္ျပည္မႀကီးမွ ခြဲထြက္ဖို႔ဟာ ခုလို ဆယ္ႏွစ္မဟုတ္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၁၀၀ ကတည္းက ႀကံ႐ြယ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ခုထက္ထိ စည္းစည္းလံုးလံုး႐ွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဗမာျပည္မွာေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္ေနာက္ ၁၅ ႏွစ္မွာပဲ ဗမာျပည္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေၾကာင့္ ခုလို ခြဲထြက္ဖို႔ စကားေတြဟာ တစ္ေန႔တျခား က်ယ္ေလာင္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဥပမာဆိုၾကပါစို႕၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္လာတဲ့ ေလာျပည္တို႔၊ ဗီယက္နမ္တို႔ကို ၾကည့္ပါ။ သူတို႔ ဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူတို႔တုိင္းျပည္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ အသိသားပဲ။ အဲဒီလို ေလာျပည္၊ ဗီယက္နမ္ျပည္တို႔မွာ ျဖစ္ေနသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာ အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးအရ မေက်နပ္မႈ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမေက်နပ္မႈဟာ အုပ္မႏိုင္ထိန္းမရျဖစ္လာတဲ့အေျခအေနမွာ ဒီကိစၥကို ေအးခ်မ္းေအာင္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏုိင္ပါ။ ႐ွမ္း၊ ကယားတို႔က တသီးပုဂၢလျပည္နယ္အျဖစ္ ေတာင္းပါတယ္။ ကယားျပည္လို လူဦးေရ (၈၇,၀၀၀) သာ႐ွိတဲ့ ျပည္နယ္အငယ္ဆံုးကေလးက တသီးပုဂၢလျပည္နယ္ေတာင္းလာတယ္" ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးက ဦးႏုသည္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရးျပႆနာမ်ားကို ထိန္းမႏုိင္ သိမ္းမရ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေအာင္ ႀကီးထြားေစခဲ့ေၾကာင္း၊ ဦးႏုသည္ မိမိ၏ပါတီကိုပင္ မထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကား၍ ဦးႏုအားေ၀ဖန္ခဲ့သည္။
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးသည္ မတ္လ ၉ရက္ေန႔တြင္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အလံျပဘုရားလမ္း႐ွိ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးတကၠ သိုလ္ (ယခု ယုဇနဟိုတယ္) တြင္ သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္ ထပ္မံေတြ႕ဆံုကာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းယူရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ွင္းလင္း ေျပာၾကားခဲ့ျပန္သည္။ အဆိုပါ႐ွင္းလင္းပြဲသို႔ ျပန္ၾကားေရးဌာန၀န္ႀကီးဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာျမင့္၊ ဒုတိယဗို္လ္မွဴးႀကီး လြင္၊ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘိုႏွင့္ ပညာေရးစိတ္ဓာတ္ေရးဌာန ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးေစာဦးတို႔ တက္ေ၇ာက္ၾကသည္။ ႐ွင္းလင္းပြဲ၌ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးက -
"ဒီမိုကေရစီေအာင္တာ မေအာင္တာ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္ၿပိဳကြဲမယ့္ အေျခအေနေရာက္လာလို႔ ထိန္းသိမ္းရတာပဲ။ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္နဲ႔ ခပ္ေစာေစာက ျပတ္ျပတ္သားသားကိုင္ရင္ ဆူပူမႈဟာ ဒီေလာက္ဆိုးစရာမ႐ွိပါဘူး။ အစိုးရက သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း ျပတာနဲ႔ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားစိတ္ေတြ႐ွိလာၾကတာပဲ။ ပလိပ္ေရာဂါ၊ ၀မ္းေ၇ာဂါ ျဖစ္ခါမွ ေရကို ခ်က္ေသာက္ရမယ္လို႔ တရားေဟာေနရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူဦးေရတ၀က္ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ အသံလႊင့္႐ုံမွာ က်င္းပတဲ့ အမ်ိဳးသားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသာၿပီးရင္ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ကုန္ၾကမွာပဲ။ ျပည္နယ္ေတြကပဲ သူတို႔ လိုခ်င္တာ ေပးရင္ေပး၊ မေပးရင္ခြဲမယ္၊ တုိက္ရမယ္ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္က အေျခအေနကို ဦးတည္လာၾကမွာမို႔ သေဘာထားႀကီးျပေနလို႔ မရေတာ့ဘူး" ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးက ဆက္၍ -
"႐ွမ္းကိစၥက ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေဖာက္ျပန္မႈပဲ။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာက အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ၊ ျပည္နယ္စိတ္၀ါဒေတြကို အေရၿခံဳထားတာပဲ။ အတြင္းသေဘာက ပေဒသရာဇ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေဖာက္ျပန္မႈလို႔႔ပဲ ယူဆတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရတာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ။ တကယ္သာ ႐ိုးေျဖာင့္တယ္ဆိုရင္ ကစား၀ိုင္းေတြလုပ္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္း၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးဘက္ေတြမွာ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ၾကမွာေပါ့။
ခုေတာ့ ဒီလူေတြက ဘာလုပ္တယ္ထင္သလဲ။ လူထုဆီက အခြန္ေတာ္ေကာက္တယ္။ ရတဲ့ေငြနဲ႔ ကား၀ယ္စီးတယ္။ မယားငယ္ထားတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမ်ား ေဆာက္ေပးသလား။ အစိုးရက ေလ်ာ္ေၾကးေပးသည့္ေငြေတြကို ေစာ္ဘြားေတြက နင့္ေအာင္ယူခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုအတြက္ေတာ့ တစ္ျပားမွ မသံုးဘူး။ ႐ွမ္းျပည္နယ္မွာ႐ွိသည့္ ကိုးကန္႔နယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံျခားလို သေဘာထားတယ္။ "၀" နယ္ဆိုရင္ အ႐ိုင္းေတြလို သေဘာထားတယ္။ ၀န္ႀကီးေတြကေတာ့ တေခါက္မွ မေရာက္ၾကဘူး။ ပအို႔၀္ဆိုရင္ သူပုန္ထၾကတာ ၇ ႏွစ္ေလာက္႐ွိေနၿပီ။ ပအို႔၀္ေတြ သူပုန္ထတာ ပေဒသရာဇ္ကို မလိုခ်င္လို႔ တိုက္တာပဲ။ ေစာ္ဘြားေတြက ျပည္မက ခြဲထြက္ၿပီး သူတို႔နယ္မွာ ပေဒသရာဇ္လႊမ္းမိုးဖို႔ လုပ္တာပဲ။ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးက ကမၻာမွာ မႀကံေကာင္းတာ ႀကံတာပဲ" ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးက ေစာ္ဘြားမ်ား ဤကဲ့သို႔ ေဖာက္ျပန္ခဲ့ရသည္မွာ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ေပ်ာ့ ကြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္မူမွာ ပေဒသရာဇ္မ်ား ဆက္၍ လႊမ္းမိုးႏိုင္ခြင့္ ရ႐ွိေစရန္ အကာအကြယ္ယူျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေစာ္ဘြားမ်ားအတြက္ အမတ္ ၂၅ ေနရာ သတ္မွတ္ေပးထားျခင္းမွာ ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ကာကြယ္ရန္ အခြင့္အေရးရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာၾကားသည္။
● အာဏာသိမ္းျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သေဘာထားမ်ား
သို႔ေသာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုကမူ ဖက္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳကြဲမည့္အႏၱရာယ္ေပၚေပါက္လာသည္ဟူေသာ အခ်က္ကိုလည္း ေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမွာ ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရျဖစ္ေနသည္ဟူေသာ အခ်က္ကိုလည္းေကာင္း လက္မခံခဲ့ေပ။ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမွာ ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရ အေျခအေနမ်ိဳးမဟုတ္သည္ကို လူအမ်ားစုက သိ႐ွိေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္မူေတာင္းဆိုသည့္ ကိစၥမွာလည္း စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ ကိစၥမဟုတ္ေၾကာင္း၊ အသံလႊင့္႐ုံတြင္း က်င္းပသည့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲမွာ မိမိကိုယ္တုိင္က စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည့္ ႏီွးေႏွာဖလွယ္ပြဲျဖစ္ေၾကာင္း ဦးႏုက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အဆိုကို ႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ိဳက တင္သြင္း၍ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဒူး၀ါးေဇာ္လြန္း၊ ခ်င္း၀ိေသသတုိင္းကိုယ္စားလွယ္ ကပၸတိန္ မန္းတံုးႏံုး၊ ႐ွမ္းျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) ႏွင့္ ကယားျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိန္တို႔က ေထာက္ခံေဆြးေႏြးၾကရန္၊ ထိုအဆိုျပဳခ်က္ႏွင့္ ေထာက္ခံေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ပမညတ၊ ဖဆပလ၊ ရပလဖ၊ ပထစ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအတုိင္ပင္ခံအဖြဲ႕၀င္တို႔ က ေသခ်ာစြာ ေလ့လာရန္၊ ပမညတ၊ ဖဆပလ၊ ရပလဖ၊ ပထစ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအတုိင္ပင္ခံအဖြဲ႕တို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးစီက ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သေဘာထားမ်ားကို တင္ျပရန္၊ ထို႔ေနာက္ ျပည္နယ္မ်ားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ ေျခာက္ဦး၊ ပမညတ၊ ဖဆပလ၊ ရပလဖ ႏွင့္ ပထစ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္တို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္သံုးဦးစီႏွင့္ အတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႕၀င္ လူႀကီးမ်ားပါ၀င္ေသာ ေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းေပးရန္၊ ထိုေကာ္မတီတြင္ ဦးႏုက နာယကအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ထိုေကာ္မတီက ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ရ႐ွိသည့္ သေဘာတူညီခ်က္ကို အစီရင္ခံရန္ ဦးႏုက စီစဥ္ထားသည္။
ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္းစံု ပါ၀င္ေသာ ေကာ္မတီက ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းေနစဥ္မွာပင္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္တြင္ ဦးႏုသည္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိ၏ သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားမည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီး မၿပီးဆံုးမီမွာပင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးႏုသည္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာၾကားရန္ ရည္႐ြယ္ထားေသာ သေဘာထားမ်ားကို မေျပာၾကားခဲ့ရေပ။
ထို႔အတူ အသံလႊင့္႐ုံ၌ ျပဳလုပ္သည့္ေဆြးေႏြးပြဲအစီအစဥ္အရ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ပတ္သက္၍ ပထစ၏ သေဘာထားကို ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးဧေမာင္က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာၾကားရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ စစ္တပ္က ႐ုတ္တရက္ အာဏာသိမ္းပိုက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးဧေမာင္ ေျပာၾကားမည့္ မိန္႔ခြန္းကို ထိုစဥ္က စာအုပ္အျဖစ္ အသင့္႐ိုက္ ႏွိပ္ထားၿပီးျဖစ္၍ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိုစဥ္က ပထစ၏ သေဘာထားကို စာဖတ္သူသိ႐ွိနားလည္ႏိုင္ေရးအတြက္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပ လုိက္ပါသည္။
၀န္ႀကီးေဒါက္တာ ဦးဧေမာင္ ေျပာၾကားမည့္ မိန္႔ခြန္းတြင္ -
ျပည္ေထာင္စုႀကီးတည္တံခိုင္ၿမဲေရးသည္ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသားအားလံုးအတြက္ ေသေရး႐ွင္ေရးတမွ် အလြန္အေရး ႀကီးၿပီး ျပည္ေထာင္စုႀကီးတစ္ရပ္လံုးႏွင့္ ဆုိင္သည့္ ျပႆနာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုျပႆနာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မေျဖ႐ွင္းႏိုင္လွ်င္ မည္သည့္တိုင္းရင္းသားမွ် သက္သာခြင့္ရမည္မဟုတ္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုး ကၽြန္သေပါက္ဘ၀ကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အဓြန္႔႐ွည္ေရးအတြက္ ျပႆနာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖ႐ွင္းသင့္ ေၾကာင္း ပထမတင္ျပထားသည္။
ထို႔ေနာက္ လက္႐ွိ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ေနာက္ခံသမိုင္းကို ပင္လံုညီလာခံမွစ၍ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲၿပီး သည္အထိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ တင္ျပသည္။ ထိုသို႔တင္ျပရာတြင္ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံတြင္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ အဆိုေပါင္း ၁၄ ခု႐ွိေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းညႊန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ ဆိုသည္မွာလည္း ဖဆပလ ပဏာမ ညီလာခံတြင္ တင္သြင္းေသာ အဆို္ (၁၄) ခုအနက္မွ ပထမ (၇) ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းညႊန္ (၇) ခ်က္ကိုသာ ကြက္၍ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းခ်ေပးသည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒဟာ မကိုက္ညီသကဲ့သို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ဖဆပလ ပဏာမညီလာခံတြင္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ အဆို (၁၄) ခုစလံုးကို ဖတ္႐ႈေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံတြင္ တင္သြင္းေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းညႊန္ခ်က္ႏွင့္ လက္႐ွိဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုက္ညီသည္ကို ေတြ႕ရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား သည္။
ဖဆပလ ပဏာမညီလာခံတြင္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ အဆိုျပဳခ်က္ (၁၄) ခုမွာ-
၁။ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကို လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတႏုိင္ငံအျဖစ္ျဖင့္ ေၾကညာရန္ ဤပဏာမ ျပင္ဆင္မႈညီလာခံသဘင္က ေလးနက္ခိုင္မာစြာျပ႒ာန္းလုိက္သည္။
၂။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ေရးဆြဲအပ္ေသာ ႏုိင္ငံဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ အဆိုပါလြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္-
(က) ယခုအထိ ၿဗိတိသွ်ျမန္မာအျပည္အတြင္းတြင္ ပါ၀င္ေနေသာ
(၁) ျမန္မာျပည္၀န္ႀကီးအဖြဲ႕က အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာျပည္မ
(၂) ဟုမၼလင္းခ႐ိုင္ခြဲ
(၃) ဆင္ကလိုက္ခမ္းတီး (ဆင္ကလိန္ခႏၱီး)
(၄) ေသာင္ဒြတ္ (ေသာင္သြတ္)
(၅) ေဆာမရနယ္ပယ္ (ဆြမၼရာ)
(၆) နာဂေတာင္တန္းမ်ား
(၇) သံလြင္ခ႐ိုင္
(၈) ကံပက္လက္ခ႐ိုင္ခြဲ
(၉) ရခိုင္ေတာင္တန္းနယ္ပယ္မ်ား ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚေသာေဒသမ်ား
(ခ) ကိုးခမ္း(ကိုးကန္႔) ႏွင့္ ေမာင္းပိုင္(မိုးၿဗဲ) တို႔အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ႐ွမ္းျပည္ေထာင္စု (Federated Shan States)
(ဂ) ကရင္နီျပည္နယ္မ်ား
(ဃ) ကခ်င္ေတာင္တန္းမ်ား
(င) ကံပက္လက္ခ႐ိုင္ခြဲမပါေသာခ်င္းေတာင္တန္းခ႐ိုင္တို႔ပါ၀င္ေသာျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ရမည္။
၃။ (၁) ေအာက္ပါ ဂုဏ္အဂၤါအားလံုးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျပည့္စံု၍ (ခ) (ဂ) (ဃ)
(င) တို႔၌ ေဖာ္ျပေသာ ေဒသမ်ားသည္ ဤတိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ျပ႒ာန္း၍ ေနာင္အခါ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ "ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္" (Union State) အဆင့္ အတန္း ကို ျဖစ္ေစ၊ "ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပည္နယ္" (Autonomous State) အဆင့္အတန္းကိုျဖစ္ေစ "လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္" (National Area) အဆင့္တန္းကိုျဖစ္ေစရ႐ွိရမည္။ ထိုေဒသမ်ားသည္ မိမိတို႔အားအပ္ႏွင္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လႊဲေျပာင္း၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ရ႐ွိေသာ အာဏာႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကို သံုးစြဲေဆာင္႐ြက္ရမည္။ ဂုဏ္အဂၤါမ်ားကား-
(၁) ပထ၀ီအေနအထားအရ နယ္နိမိတ္အထင္အ႐ွား႐ွိျခင္း
(၂) ျမန္မာစကားႏွင့္မတူေသာ ဘာသာစကားတမ်ိဳးတည္း႐ွိျခင္း
(၃) ယဥ္ေက်းမႈတမ်ိဳးတည္း႐ွိျခင္း
(၄) ရာဇ၀င္အစဥ္အလာတမ်ိဳးတည္း႐ွိေသာ လူစု႐ွိျခင္း
(၅) စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အက်ိဳးေက်းဇူးႏွင့္ စီးပြားေရးလံုေလာက္မႈတို႔႐ွိေသာ လူစု႐ွိျခင္း။
(၆) လူဦးေရအေတာ္အတန္႐ွိျခင္း
(၇)ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕၀င္သီးျခားေဒသတစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ထင္႐ွားခ်က္အတုိင္းေနထိုင္ေသာ
ဆႏၵ ရွိျခင္း တို႔ ျဖစ္ေလသည္။
(၂) ထိုအာဏာမ်ားႏွင့္တာ၀န္မ်ားသည္ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံသဘင္ကခန္႔ေသာ ေကာ္မတီအဖြဲ႕၏ ေစ့စပ္ခ်က္ျဖင့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္သေဘာတူညီခ်က္ကို ရၿပီးမွ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ရမည့္ အာဏာႏွင့္တာ၀န္မ်ားျဖစ္သည္။ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ေကာ္မတီအဖြဲ႕၏ ေစ့စပ္ခ်က္ျဖင့္ ရ႐ွိေသာ တူညီခ်က္သည္ (ဖဆပလ) အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၏ အတည္ျပဳခ်က္ကို ရ႐ွိမည္။
၄။ (ဤေနရာမွစ၍ လာမည့္အပိုဒ္မ်ားတြင္ - "ျပည္ေထာင္စုဥပေဒျပဳအဖြဲ႕" ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ) ဗဟိုဥပေဒျပဳအဖြဲ႕၏ အာဏာပိုင္နက္သည္ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံတ၀ွမ္းလံုးျဖစ္ရမည္။ "ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္" သို႔မဟုတ္ "ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပည္နယ္" သို႔မဟုတ္ "လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္" တို႔၏ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕မ်ားသို႔ သီးျခားလႊဲေျပာင္း ေပးသည့္ ကိစၥအမ်ိဳးအစားထဲတြင္ မပါ၀င္ေသာ ကိစၥခပ္သိမ္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏုိင္ငံဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ၌ မည္သို႔ပင္ဆိုထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ေထာင္စု ဥပေဒအဖြဲ႕သည္ ေအာက္၌ စီစဥ္ေဖာ္ျပထားေသာ ကိစၥအမ်ိဳးအစားတြင္ ပါ၀င္သည့္ကိစၥအားလံုးတို႔အေပၚ၌ ဥပေဒျပဳအာဏာ႐ွိရမည။္
(၁) ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဌာနမ်ား
(၂) ျပည္နယ္အခ်င္းခ်င္းကိစၥမ်ား
(၃) (ထိုလုပ္ငန္း - ၂ မ်ိဳးမွအပ) က်န္ကိစၥမ်ား
(၄) ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈကိစၥမ်ား
(၅) "ျပည္ေထာင္စုနယ္" "ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပည္နယ္" "လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္" တို႔မွလြဲ၍ က်န္ေဒသမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္ေးသာ ကိစၥမ်ား
မွတ္ခ်က္။ (အထက္ပါအပိုဒ္ႀကီ - ၄၊ အပိုဒ္ခြဲ (၅) တြင္ ဆိုထားေသာ က်န္ေဒသမ်ားအတြက္ ဥပေဒျပဳဖြဲ႕မ်ား သတ္သတ္ ထား႐ွိမည္ မဟုတ္ေခ်။)
၅။ ဤ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံသည္လည္းေကာင္း၊ ထိုႏိုင္ငံအဖြဲ႕၀င္ျပည္နယ္ေဒသမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ထိုႏိုင္ငံ၏အစိုးရဌာနမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊အသီးသီးတို႔သည္မိမိတို႔၏ တန္ခိုး ေတ ဇာ ႏွင့္ အာဏာ အားလံုးတို ့ကို တုိင္းသူျပည္ သားတို႔ထံမွ ထုတ္ယူသံုးစြဲရမည္။
၆။ လူမႈဆက္ဆံေရးတရားမွ်တမႈ၊ စီးပြားေရးတရားမွ်တမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးတရားမွ်တမႈ၊ အဆင့္အတန္းတူညီမႈ၊ အခြင့္လမ္းတူညီမႈ၊ တရားဥပေဒအရတူညီမႈတို႔အျပင္ တရားဥပေဒႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေလာက၀တၱရားတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္ ေစရမည္ျဖစ္ ေသာ လြတ္လပ္စြာေတြ႕ႀကံဳႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာဖြင့္ဟေရးသားေဖာ္ျပႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႏိုင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ဘုရားေက်ာင္းကန္သြားခြင့္ျပဳႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ပရိေယသန႐ွာမွီးႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာစည္း႐ုံးႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္မႈ တို႔ကိုျပည္သူ ျပည္သားအားလံုးတို႔ ရ႐ွိခံစားႏုိင္ေအာင္ ၀န္ခံခ်က္႐ွိရမည္။
၇။ (၁) "တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ား" ၏ အခြင့္အေရးမ်ားျဖစ္ေသာ-
(က) လူတို႔၏ အခြင့္အေရး
(ခ) လူမ်ိဳးႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအခြင့္အေရး
(ဂ) ယဥ္ေက်းမႈတြင္ မိမိတို႔စ႐ိုက္အရျပ႒ာန္းႏိုင္ခြင့္ႏွင့္အတူ လြတ္လပ္စြာေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏုိင္ေသာအခြင့္အေရး
(ဃ) ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕တြင္ ထုိက္သင့္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ပါ၀င္ႏုိင္ေရး
ထိုအခြင့္အေရးတို႔ကို လူမ်ိဳးစုႏွင့္ လူမ်ိဳးအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာစကားအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ယဥ္ေက်းမႈအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရာဇ၀င္အစဥ္အလာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကြဲျပားေသာသူမ်ားလည္းျဖစ္၍သက္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕၀င္ေဒသတြင္ လူဦးေရ (၁၀) ပံု (၁) ပံု ထက္ မနည္း႐ွိသည့္သူမ်ားလည္းျဖစ္ေသာ ျပည္သူတစု သည္ ခံစားႏိုင္ပါသည္ ဟု ခံ၀န္ခ်က္႐ွိရမည္။
(၂) ကရင္အမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအား ကူညီအႀကံေပးရန္ "ကရင္ေရးရာအဖြဲ႕" တခုကို ဖြဲ႕စည္းရမည္။
၈။ "ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္" "ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ရျပည္နယ္" "လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္" တို႔အား ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ အပ္ႏွင္းလႊဲေျပာင္းေပးထားေသာ အာဏာမ်ားမွတပါး လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမ်ားမွတပါး လြတ္လပ္ေသာအခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ဥပေဒျပဳအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာ၊ တရားစီရင္မႈအာဏာတို႔သည္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ႐ွိ၍ ထိုအာဏာတို႔ကို ႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒက တည္ေထာင္ထားေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရဌာနမ်ားကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုဌာနမ်ား၏ အမိန္႔အရေသာ္လည္းေကာင္း သံုးစြဲႏုိင္ရမည္။
၉။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း႐ွိ ျပည္သူအားလံုး၏ အထြန္အျမတ္ျဖစ္ထိုက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအမွဴးျဖစ္သည့္ သမၼတႏွင့္တကြ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုမဟာလႊတ္ေတာ္(Union Assembly) တို႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုဥပေဒျပဳအာဏာကို အပ္ႏွင္းထား႐ွိေစရမည္။ သမၼတအားျပည္ေထာင္စုမဟာလႊတ္ေတာ္က ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို လွ်ိဳ႕၀ွက္မဲဆႏၵေပးစနစ္အရ အ႐ြယ္ေရာက္သူတုိင္းက ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမည္။ လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္တြင္ "ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္" မွလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ"ျပည္နယ္" မွလည္းေကာင္း၊ "လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္" မွ လည္းေကာင္း၊ "တိုင္းရင္းသားလူနည္းစု" မွ လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕၀င္ေဒသတစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္ စု႐ုံးဖြဲ႕စည္း အပ္ေသာ က်န္ေဒသမ်ားမွလည္းေကာင္း ကိုယ္စားလွယ္အမတ္မ်ား ပါ၀င္ရမည္။
၁၀။ တရားဥပေဒႏွင့္ ဤႏုိင္ငံဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတို႔က ျပ႒ာန္းမည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ေထာက္၍ ျပည္သူတို႔တြင္ မိမိတို႔ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လုိက္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အမတ္ကို ႏုတ္ပယ္ေခၚယူႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရး႐ွိေစရမည္။
၁၁။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဟူ၍ ေခၚဆိုအပ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာတည္႐ွိရာျဖစ္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အား တာ၀န္ခံရမည္။
၁၂။ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒက ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တရားဥပေဒကေသာ္လည္းေကာင္း၊ တည္ေထာင္ထားေသာ တရား႐ုံးေတာ္မ်ားသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို ျပဳရမည္။ ထိုတရား႐ုံးမ်ားက မဟာတရား႐ုံး ေတာ္ႏွင့္တကြ ထိုတရား႐ုံးေတာ္၏ လက္ေအာက္ခံတရား႐ုံးမ်ားျဖစ္သည္။ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ တရားဥပေဒတို႔ကိုသာ ေထာက္၍ လြတ္လပ္စြာတရားစီရင္ရမည္။ မဟာတရား႐ုံး ေတာ္၏ တရား၀န္ႀကီးမ်ားကို "ျပည္ေထာင္စုမဟာလႊတ္ေတာ္" က ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ရမည္။
၁၃။ လြတ္လပ္ေသာအခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတျမန္မာႏုိင္ငံ၏နယ္ေျမတို႔ တေပါင္းတစည္းတည္း တည္႐ွိေနသည္ဟူေသာ ဂုဏ္သိကၡာ သည္လည္းေကာင္း၊ ႏို္င္ငံေတာ္၏ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ တို႔ကို အခ်ဳပ္အျခာစိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ထိုဂုဏ္သိကၡာ ထိုအခြင့္အေရးမ်ားသည္ တရားမွ်တမႈႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ တုိင္းႀကီး၊ ျပည္ႀကီးတို႔၏ ဥပေဒႏွင့္လည္းေကာင္း ေလ်ာ္ညီစြာ တည္တ့ံခုိင္ၿမဲေနရမည္။
၁၄။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ တရားသျဖင့္ ရသင့္ရထိုက္သည္လည္းျဖစ္၍ ဂုဏ္က်က္သေရႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေသာ အဆင့္အတန္းကိုရ႐ွိ၍ လူသတၱ၀ါခပ္သိမ္းတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို တိုးတက္ေစရန္ မိမိ၌ တာ၀န္႐ွိသည့္အေလ်ာက္ အစြမ္းကုန္အားထုတ္ေဆာင္႐ြက္ၿပီးလွ်င္ ျပည္ေထာင္အခ်င္း ခ်င္း တရားမွ်တမႈႏွင့္ ေလာက၀တၱရားတို႔ကိုေထာက္ကာ၊ ႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ မည္ဟု ခိုင္ၿမဲေသာ အဓိ႒ာန္ကိုျပဳထားေလသည္။
စသည္တို႔ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္၍ ၀န္ႀကီးေဒါက္တာဦးဧေမာင္က အေျခခံဥပပေဒေရးဆြဲပံုႏွင့္ပတ္သက္၍-
ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ျပည္နယ္မ်ားဆိုင္ရာ ဆပ္ေကာ္မတီအစည္းအေ၀းကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ေန႔က တစ္ႀကိမ္က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ေသာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေအာင္ဆန္းကိုယ္တုိင္သဘာပတိအျဖစ္ ႀကီးမွဴး၍ ဆပ္ေကာ္မတီအစည္းအေ၀းကို က်င္းပခဲ့ပါတယ္။
အစည္းအေ၀းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေအာက္ပါအတုိင္း ဆံုးျဖတ္ထားသည္ကို ေတြ႕႐ွိရပါတယ္။
အဲဒီအစည္းအေ၀းမွတ္တမ္းကို ေနာက္တစ္ေန႔ (၂၅-၆-၄၇) ရက္ေန႔ အစည္းအေ၀းက အတည္ျပဳထားတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ဟု ေဖာ္ျပထားၿပီး ၎ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားဆိုင္ရာဆပ္ေကာ္မတီမွ-
ေညာင္ေ႐ႊေစာ္ဘြားႀကီး၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး ႏွင့္ ဆမားဒူး၀ါးဆင္၀ါးေနာင္တုိ႔ ေမးျမန္းေသာ မ႐ွင္းလင္းသည့္ အခ်က္အလက္တို႔ကို ဦးေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ၊ ဦးဘခ်ိဳႏွင့္ ဦးခ်န္ထြန္းတို႔က အက်ယ္တ၀င့္႐ွင္းလင္းေျပာၾကားၿပီးေနာက္ ဖြဲ႕စည္းလတၱံေသာ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုတြင္ ျမန္မာျပည္မွအပ အျခားအျခားေသာ ပါ၀င္ပတ္သက္သည့္ နယ္မ်ားတြင္ သီးသန္႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ အစိုးရ႐ွိရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္မႏွင့္ အျခားျပည္နယ္မ်ားမွာ ႏုိင္ငံအက်ယ္အ၀န္း၌ လည္းေကာင္း၊ လူဦးေရ၌လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရးအေျခအေန၌လည္းေကာင္း၊ လြန္စြာျခားနားသည့္ အျပင္ေငြေၾကးႏွင့္ လူအင္အားစေသာ အခက္အခဲတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္ သီးျခားေသာလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစိုးရမထား႐ွိဘဲ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစိုးရကပင္လွ်င္ ျမန္မာျပည္မအတြက္ကိုပါ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ဖဆပလ ပဏာမညီလာခံမွ ေရးဆြဲထားေသာ မူကို အၾကမ္းအားျဖင့္ အားလံုးသေဘာတူျပ႒ာန္းၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပါ၀င္လ်က္႐ွိေသာ ျပည္နယ္မ်ားအေျခအေနအရ ႐ွိၿပီးျဖစ္ေသာ မည္သည့္ျပည္ေထာင္စုမူမ်ိဳး ႏွင့္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ တေသြမတိိမ္းလံုး၀မကိုက္ညီႏုိင္သျဖင့္ ကမၻာေပၚ႐ွိ အေမရိကန္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ႐ု႐ွားႏုိင္ငံ အစ႐ွိေသာ ျပည္ေထာင္စုမ်ိဳးစံုမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ ေကာင္းႏိုးရာရာအခ်က္တို႔ကိုသာ စိစစ္ေပါင္းစပ္ေရးဆြဲျခင္းကို ႏွစ္ၿခိဳက္ပါေၾကာင္း။
ဆိုသည့္ အပိုဒ္ကို ထုတ္ႏုတ္ကိုးကား၍ ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးဧေမာင္၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ထို႔အျပင္ ျပည္ေထာင္စုဗဟိုအစိုးရႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားအာဏာခြဲေ၀ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား႐ွိစဥ္ကပင္ထိုကိစၥကိစဥ္းစားေဆြးေႏြး ဆံုး ျဖတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းေအာက္ပါအတုိင္း တင္ျပထားသည္။
အာဏာမ်ားခြဲေ၀သတ္မွတ္ရာတြင္ ျပည္နယ္မ်ား၏ အာဏာမ်ားကို သတ္မွတ္ၿပီးေနာက္ မသတ္မွတ္ရေသာ အာဏာတို႔ကို ဗဟိုအစိုးရသို႔ေပးရန္ သေဘာတူညီေၾကာင္းကို ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ ျပည္မျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအား အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ကိစၥအတြက္သာ အာဏာခြဲေ၀ေပးၿပီး က်န္္အာဏာမ်ားကို ျပည္နယ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ဆိုတဲ့ အပိုင္းကို လက္မခံေၾကာင္းထင္႐ွားပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကို အာဏာတူေပးေရးႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ား႐ွိစဥ္ကပင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကို အာဏာတူေပးေရးမူကုိ လက္မခံခဲ့ေၾကာင္း ေအာက္ပါအတုိင္း တင္ျပထားသည္။
ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ "ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ဆိုတဲ့မူ" ရဲ႕ တတိယပိုင္းျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္အခြင့္ အာဏာတူေပးေရးဆိုတဲ့အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအပိုင္းကိုလည္း ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္လူႀကီးမင္းမ်ား သိ႐ွိေတာ္မူၿပီးတဲ့ အတုိင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ျပည္မျပည္နယ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ အေလးအနက္စဥ္းစားခဲ့ၿပီး ေအာက္ပါအခ်က္အလက္ မ်ားအရ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာကို ေတြ႕႐ွိရပါ တယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို ကၽြန္ေတာ္ေစာေစာပိုင္းက တင္ျပၿပီးပါၿပီ။ ဒီအစီရင္ခံစာရဲ႕ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ကို သဘာပတိႀကီးမွတဆင့္ အနည္းငယ္ျပန္လည္တင္ျပပါရေစ။ ဒီအစီရင္ခံစာမွာ ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ "ဗဟိုအစိုးရအဖြဲ႕ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က တာ၀န္ခံယူရမည္" ဟု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီသေဘာဟာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုး အခြင့္အာဏာတူေပးမထားေၾကာင္း ထင္း႐ွားလွပါတယ္။ ဒီလို အခြင့္အာဏာတူမေပးျခင္းကို အေၾကာင္းျပ ထားတာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးအေပၚ တာ၀န္ခံယူရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါက ႏိုင္ငံေရးဂိုဏ္းဂဏ၊ ပါတီ၊ လူမ်ိဳးစုအမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား႐ွိတဲ့အတြက္ ခိုင္ၿမဲေသာအစိုးရကို ဖြဲ႕စည္းႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ရယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ လူဦးေရအလုိက္ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ အမတ္မ်ားပါ၀င္ ၿပီး လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္မွာ လူဦးေရအလုိက္ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ လူဦးေရနည္းသည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ လူနည္းစုတို႔အား သက္ညႇာေသာအားျဖင့္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကို လူဦးေရအလုိက္ ႐ွိသင့္သည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမိုေပးအပ္ထားရသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒအရ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါ၀င္သည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုသာ တာ၀န္ခံယူရန္ ျပ႒ာန္းထားသည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္အရ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုသာ အခြင့္အာဏာေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လြတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကို အခြင့္အာဏာတူ ေပးထားတာကို မေတြ႕ရပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရးနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးတည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ အခြင့္အာဏာတူ ေပးတဲ့မူ ကို ထိုအခ်ိန္အခါကပင္ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
ျပည္နယ္မ်ားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕က တင္သြင္းေသာ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူအေပၚ ပထစ၏ သေဘာထားမူကိုလည္း ၀န္ႀကီးေဒါက္တာ ဦးဧေမာင္က -
(၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ျပည္မ၊ ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအေျမႇာ္အျမင္ ႀကီးမားစြာ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စု အေျခခံဥပေဒရည္ညႊန္းခ်က္ပါ သေဘာထားမ်ားႏွင့္ လံုး၀ကြဲျပားျခားနားေနသည့္ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း။
(၂) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ျပည္မ၊ ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အေျမႇာ္အျမင္ႀကီးမားစြာျဖင့္ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ဒီမိုကေရစီတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးႏွင့္ ဆန္႔က်င္လ်က္႐ွိသည့္ သေဘာမ်ားပါ၀င္ေနသည့္အခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း။
(၃) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ျပည္မ၊ ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အေျမႇာ္အျမင္ႀကီးမားစြာျဖင့္ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးတည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးႏွင့္ဆန္႔က်င္ကာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳကြဲပ်က္စီးေစမည့္ အခ်က္အလက္မ်ားပါ႐ွိေနျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း။
(၄) ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕အစိုးရက ျပည္နယ္မ်ားအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္သည့္ ကိစၥ ဟူသမွ်ကို မိသားစုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ေဆာင္႐ြက္ေနသည္ကို ေထာက္႐ႈ၍လည္းေကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးတည္တံ့ခိုင္ၿမဲတို႔ကိုေ႐ွး႐ႈ၍ျပည္နယ္မ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ႀကီးတင္ျပ ေသာ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ဆိုတဲ့မူကို ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ လက္မခံႏုိင္ပါ။ (သို႔ရာတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကံေပးအဖြဲ႕မွ အေလးအနက္ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးၿပီးတင္ျပထားေသာ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားမွာ ျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ တရားမွ်တေရး၊ ညီမွ်ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးတည္းဟူေသာ အေျခခံမူႀကီးမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဟု ပထစအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း) ေလးနက္စြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။ ဟူ၍ တင္ျပသြားသည္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
Dr. Myint Oo (GP)
အေမရိကန္ အာ – ဟား
ေဒါက္တာျမင့္ဦး (ဂီ်ပီ)
မတ္လ ၈၊ ၂၀၁၃
ေဆးပညာညႊန္ခ်ဳပ္နွင့္ အိုင္ေအပီပီအဖြဲ႕ အမွတ္တရ
အေမရိကန္နိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ပညာေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႕ျကီး (အိုင္အိုင္အီး - Institute of International Education) ရဲ့ ျမန္မာ-အေမရိကန္ တကၠသိုလ္မိတ္ဖက္အစီအစဥ္ (အိုင္ေအပီပီ- International Academic Partnership Program) အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းကို လင္းယုန္ ငွက္နဲ႔ေဒါင္းကႀကိဳးအမည္နဲ႔ ဂ်ာနယ္တခ်ဳိ႕မွာ ေဆာင္းပါးေရးသားခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဒီအစီအစဥ္အရ အေမရိကန္နိုင္ရဲ့ အထင္ကရတကၠသိုလ္ႀကီး ၁ဝ ခုက ပါေမာကၡေတြဟာ ျမန္မာနိုင္ငံက တကၠသိုလ္ ၉ ခုကိုေရာက္ရိွလာျပီး ျမန္မာပါေမာကၡေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုညိွႏႈိင္းမိတ္ဖြဲ႕သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားေရာက္ျပီး သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးက တာဝန္ရိွသူေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးပဲြေတြျပဳလုပ္သြားခဲ့ပါ ေသးတယ္။ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔ မိတ္ဖက္ခရီးစဥ္အဆံုးမွာေတာ့ စာနယ္ဇင္းရွင္းလင္းပဲြတစ္ရပ္ျပဳလုပ္ျပီး ျမန္မာတကၠသိုလ္နဲ႔ အေမ ရိကန္ တကၠသိုလ္ေတြ လတ္တေလာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ့္အစီအစဥ္ေတြကို အေမရိကန္ ဒုလက္ေထာက္ နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးက ထုတ္ေဖၚ ေၾကညာသြားခဲ့ပါတယ္။
မန္းတကၠသိုလ္ရဲ့ ေဆြးေႏြးပဲြ
● အာ-ဟား မို႔မင့္ (Aha Moment)
သမိုင္းတြင္ရစ္တဲ့ ခရီးစဥ္အျပီးမွာ၊ အေမရိကန္ပညာရွင္ေတြရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း၊ အိုင္အိုင္အီး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ထဲမွာပါဝင္တဲ့သူ တစ္ဦးခ်င္း စီက အာဟားမို႔မင့္လို႔ေခၚတဲ့ ကိုယ္တိုင္ၾကံုခဲ့ရတဲ့ အံ့အားသင့္စရာအျဖစ္အပ်က္ကေလးေတြကို တစ္ဦးလ်င္၂ မိနစ္က်စီေျပာဆိုျပီး ခရီးစဥ္ ရဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကရပါတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၈ ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အာဟားမို႔မင့္ေတြက အမ်ားႀကီးရိွေနျပီး၊ စာဖတ္ပရိသတ္ စိတ္ဝင္စားမယ့္ အာ-ဟားမို႔မင့္ေလးေတြကို ျပန္လည္ေဖါက္သယ္ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။
● ဝိုင္တီယူးက အာ-ဟား
ပထမေန့မွာ အိုင္ေအပီပီကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ဟာ ၂ ဖြဲ႕ခဲြျပီး ဒဂံုတကၠသိုလ္နဲ႔ ဝိုင္တီယူးလို႔ေခၚတဲ့ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ကို သြားေရာက္ၾက ပါတယ္။ ဝိုင္တီယူးကို လိုက္ပါသြားတဲ့အဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဝိုင္တီယူးရဲ့ အာဟားမို႔မင့္တစ္ခုကိုတင္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာမျကီးနွင့္ ဌာနမႈးေတြ၊ ပါေမာကၡေတြ၊ ကထိကေတြနဲ႔ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အစည္းအေဝးခမ္းမထဲမွာ ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုေန တဲ့အခိ်န္မွာ၊ ေဒါက္တာဂီ်ပီရဲ့ လင္းယုန္ငွက္နဲ႔ေဒါင္းကႀကိဳးေဆာင္းပါးပါရိွတဲ့ မိုးမခဂ်ာနယ္ကို ဆရာမအခ်ဳိ႕ကို ေဝငွေပးလိုက္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ျမန္မာတကၠသိုလ္ေတြရဲ့ကမၻာ့အဆင့္အတန္းကိုေဖၚျပထားတဲ့အတြက္ တကၠသိုလ္ဆရာမေတြ အာ-ဟားျဖစ္ကုန္ျကရပါ တယ္။ ေဆြးေႏြးပဲြအျပီး တကၠသိုလ္ပရဝုဏ္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈၾကတဲ့အခါမွာ၊ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ အႀကီးမားဆံုး နည္းပညာတကၠသိုလ္ႀကီးထဲမွာ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္နိမ့္ (ဒက္စေတာ့) ကြန္ျပဴတာ ၈ လံုးေလာက္ကို (အိုင္တီဌာနပိုင္ပစၥည္းအေနနဲ႔) ျပသထားတာကိုေတြ႕ရိွရပါတယ္။ ျမန္မာကထိကဆရာတစ္ဦးက အေမရိကန္ပါေမာကၡဆရာႀကီးတစ္ဦးရဲ့အနားကိုကပ္ျပီး အနွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာေအာင္ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့တဲ့ ကြန္ျပဴတာအေဟာင္းေတြကို အခုမွ ျပန္လည္အသံုးခ်ဖို႔ ျပဳျပင္ထားတာပါလို႔ ဝန္ခံေျပာဆိုလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အေမရိကန္ပါေမာကၡေတြ အာ-ဟားျဖစ္ကုန္ျကပါေတာ့တယ္။
● ျမကြၽန္းသာမွ အာ-ဟား
ညေနပိုင္းမွာ ၂ ဖြဲ႕ေပါင္းျပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ျပန္ဆံုျကရပါတယ္။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္က ျမကြ်န္းညိုညို တကၠသိုလ္အျကာင္းကို ရွင္းျပပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ျကီးကို (ေအာ္တိုေနာ္မီ) လြတ္လပ္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္လာတဲ့အထိ ေစာင့္ဆိုင္းမေနပဲ လက္ရိွဆရာဆရာမေတြရဲ့ အရည္အခ်င္းကိုျမင့္တင္ေပးဖို့ေျပာ ဆိုေဆြးေႏြးသြားခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕ဝင္အားလံုး အာ-ဟားျဖစ္သြားခဲ့ရတာကေတာ့ ဘဲြ႕နွင္းသဘင္ခန္းမျကီး ထဲမွာ စာသင္ခန္းငါးခန္းဖြဲ႕ျပီး အေမရိကန္ပါေမာကၡေတြက လက္ခ်ာေပးဖို႔စီစဥ္ထားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘဲြနွင္းသဘင္အေနာက္ဖက္ ဆင္ ဝင္အေပါက္ဝမွာ လက္ခ်ာေပးမယ့္အခန္းေနရာေတြကို ေျမပံုနဲ႔တကြ စနစ္တက်ေဖၚျပထားတဲ့အတြက္ အဖြဲ႕ဝင္အခ်ဳိ႕ဟာ အာဟားျဖစ္ျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ယူေနျကပါတယ္။ သမၼတအိုဘာမားမိန္႔ခြန္းေျပာျကားသြားခဲ့တဲ့ စင္ျမင့္ေပၚကိုတက္ျပီး ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံေနျကတဲ့အေမရိကန္ပါ ေမာကၡေတြကိုလည္းေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘဲြ႕နွင္းသဘင္မွာတီးခတ္တဲ့ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝိုင္းျကီးကိုျကည့္ျပီး အားလံုးက အာ- ဟားျဖစ္ၾကရျပန္ ပါတယ္။ ကံေကာ္ေတာမွာ အထူးျခားဆံုးအာဟားကေတာ့ အေမရိကန္ပါေမာကၡေတြရဲ့လက္ခ်ာကို ေဒါင္းတကၠသိုလ္ ဆရာဆရာမ ၅၅ဝ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ပါေမာကၡတစ္ဦးက သူေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လာျပီး ေဒါင္းတကၠၠသိုလ္မွာ လက္ခ်ာ ေပး တဲ့အခါ၊ သူ႔အတြက္ ေခတၱေနထိုင္စရာျဖစ္နိုင္ေခ်ရိွတဲ့ တကၠသိုလ္ဆရာ ဆရာမအေဆာင္ေတြကို လိုက္လံျပသခိုင္းေနျပန္ပါတယ္။ သစ္ ပုတ္ပင္ႀကီးကိုၾကည့္ျပီး အာ-ဟားျဖစ္ၾကသူေတြရိွသလို၊ အင္းလ်ားကန္ေစာင္းဖက္ကို လိုက္လံျပသတဲ့အခါမွာေတာ့။ အာ- ဟား အာ-ဟား နဲ႔ အသံထြက္ေနၾကပါေတာ့တယ္။
မန္းေဆးတကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္နွင့္ အိုင္အိုင္အီးဥကၠဌ မိတ္ဖြဲ႕ေနစဥ္
● ေဆးမန္းရဲ့ အာ-ဟား
မႏၱေလးေဆးတကၠသိုလ္ကို အိုင္အိုင္အီးအဖြဲ႕ေရာက္ရိွလာမယ့္အေၾကာင္း ပါေမာကၡခ်ဳပ္သိရိွေအာင္ အရင္ဆံုးတယ္လီဖံုးနဲ႔ သတင္းေပးပို႔ရ ပါတယ္။ ပါခ်ဳပ္ဆီကို အထက္အာဏာပိုင္ေတြဆီက တရားဝင္သတင္းေရာက္ရိွမလာေသးတဲ့အတြက္ "မင္းကငါ့ကို Dictate (ဟိုဟာ လုပ္ ဒီဟာလုပ္ခိုင္း) ေနတာလား" ဆိုတဲ့ တုန္႔ျပန္ခ်က္ကိုရ ရိွလိုက္ပါေတာ့တယ္။ (သတင္းဦးပို႔ခ်င္တဲ့သူ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ခံရမွာေပါ့)။ ေနာက္ ေန႔မွ ျမန္မာနိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ့ ခြင့္ျပဳတဲ့စာကို အီးေမးလ္နဲ႔ ပါခ်ဳပ္ဆီကို ေပးပို႔လိုက္ပါတယ္။ အေမရိကန္အဖြဲ႕ ေဆးမန္းကို ေရာက္ရိွလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ပါခ်ဳပ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ထြက္ႀကိဳဆိုေနပါတယ္။ အာ-ဟား။ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါ၊ ပါခ်ဳပ္ႀကီးက ေဆးမန္းရာဇဝင္ကို ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔ ေဝေဝဆာဆာေျပာျပရင္း၊ သူ့ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ေဖ့စ္ဘြတ္ကတဆင့္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆက္ သြယ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ ပါခ်ဳပ္ရဲ့ေဖ့စ္ဘြတ္ေျကာင့္ အေမရိကန္ပါေမာကၡေတြအားလံုး အာဟားျဖစ္ကုန္ၾကရျပန္ပါ တယ္။ ဝမ္းနည္းစရာ အာ-ဟားတစ္ခုကေတာ့ ရက္ပိုင္းအတြင္း မွာပဲ ပါခ်ဳပ္ႀကီးအျငိမ္းစားယူေတာ့မယ္ဆိုတဲ့သတင္းပါဘဲ။ ကိစၥမရိွပါဘူးတဲ့။ ေနာက္ပါခ်ဳပ္နဲ႔ ပါတနာရွစ္အစီအစဥ္ေတြကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ပါလိမ့္မယ္တဲ့။ အာ-ဟား။
● ေနျပည္ေတာ္က အာဟား
ရတနာပံုတကၠသိုလ္မွာလည္း အာ-ဟားမ်ဳိးစံုၾကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာေတာ့ မန္းတကၠသိုလ္မွာ အားလံုးျပန္ဆံုၾကရပါတယ္။ ေရႊ မန္းဆရာေတြကေတာ့ ေဒါက္တာဂီ်ပီရဲ့ေဆာင္းပါးကို ဘတ္ျပီးေနၾကပါျပီ။ တီဗီြမွာလည္းျမင္ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အာ-ဟား။ ေနာက္ေန႔မွာ အဖြဲ႕ဝင္အားလံုး ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားေရာက္ျပီး ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ စကားဝိုင္းဖြဲ႕ၾကရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ေဆးပညာညႊန္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု တဲ့အဖြဲ႕မွာလိုုက္ပါရင္း အေမရိကန္ဖက္က ေဆးတကၠသိုလ္အခ်င္းခ်င္း ဆရာလဲလွယ္ဖို႔နဲ႔၊ ဘဲြ႕လြန္ေဆးေက်ာင္းသားေတြကို အေမရိကန္ ေဆးပညာကြန္ဖရင့္ေတြတက္ေရာက္ဖို႔ကမ္းလွမ္းလိုက္တဲ့အခါမွာ ညႊန္ခ်ဳပ္က မို႔စ္ဝဲလ္ကမ္းလို႔တုန္႔ျပန္ေျပာၾကားလိုက္တဲ့အတြက္ အားလံုး ဝမ္းပန္းတသာ အာ- ဟားျဖစ္ၾကရျပန္ပါတယ္။
အိုင္အိုင္အီးအဖြဲ႕ဟာ ရန္ကင္းဆရာအတတ္သင္ေကာလိပ္၊ နိုင္ငံျခားဘာသာတကၠသိုလ္နဲ႔ အင္းစိန္က ျမန္မာခရာဇ္ယန္အသင္းေတာ္ဓမၼတကၠသိုလ္ (အမ္အိုင္တီ) နဲ႔လည္း မိတ္ဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာတကၠသိုလ္ေတြဟာ အေမရိကန္ပါေမာကၡေတြအတြက္ အာ-ဟားမို႔မင့္ေတြ ျဖစ္ေပၚေစနိုင္တဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ အေမရိကန္တကၠသိုလ္ေတြ ထပ္မံမိတ္ဖြဲ႕ ဝင္ေရာက္လာဖို႔ရိွေနပါတယ္။ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြကို အေမရိကန္တကၠသိုလ္ကေန အြန္လိုင္းစနစ္နဲ႔ မာစတာဘဲြ႕ေတြအပ္နွင္းနိုင္ဖို႔လည္း စီစဥ္ေနပါတယ္။ အိုင္ေအပီပီတကၠသိုလ္ မိတ္ဖြဲ႕အစီ အစဥ္ဟာ ျမန္မာ့ပညာေရးအတြက္ အေမရိကန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္လို ဟစ္ေၾကြးျပရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အာ-ဟားမို႔မင့္တစ္ခုပါဘဲလို႔ဆိုလိုက္ပါရေစခင္ဗ်ာ။
88 Generation Ko Htay Kywe to meet with SF Bay Area Burmese Community
၈၈ မ်ဳိးဆက္ ကိုုေဌးၾကြယ္ႏွင့္ ဆန္ဖရန္ေဘးဧရိယာျမန္မာကြန္ျမဴနီတီ ေတြ႔ဆုုံမည္၊ မတ္ ၂၉
မိုုးမခရြာေဆာ္ၾကီး ဖိတ္စာ၊ မတ္ ၈၊ ၂၀၁၃
ဖိတ္စာအျပည့္အစုုံမွာ ေအာက္ပါအတိ္ုုင္းျဖစ္ပါသည္။
မွ
ဆန္ဖရန္စစၥကို ေဘးဧရိယာ ျမန္မာမိသားစုမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ကိုယ္စား
San Francisco Burmese Community Organizers and Friends
PO Box 320207, San Francisco, CA 94130-0207
ေန႔စြဲ - မတ္ ၅၊ ၂၀၁၃
သို႔
---- ---- ---- ---- --- --- ---
ျမန္မာျပည္အေရး စိတ္၀င္စားသူမ်ားႏွင့္ ႏိုးၾကားလႈပ္ရွားေနသူ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ခင္ဗ်ား …
အေၾကာင္းအရာ။ ။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ေသာ ကိုေဌးၾကြယ္ ႏွင့္ ဆန္ဖရန္စစၥကိုေဘးဧရိယာ ျမန္မာမိသားစုမ်ားႏွင့္ မိတ္ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ ဖိတ္ၾကားျခင္း။
ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတိုင္း အေမရိကန္ျပည္သို႔ ေလ့လာေရးခရီးေရာက္ရွိေနသည့္ ၈၈မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးၾကြယ္ႏွင့္ မိမိတို႔ ျမန္မာမိသားစုမ်ား ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္စြာ မိတ္ဆုံေဆြးေႏြးပြဲအခမ္းအနား စီစဥ္က်င္းပလိုပါသျဖင့္ က်ေနာ္၊ က်မတို႔က ေလးစားစြာျဖင့္ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။ ေဒသခံျမန္မာမိသားစုမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ျခင္း၊ လက္ရွိ ၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ား သေဘာထားအျမင္မ်ား ထုတ္ေဖာ္ ေဆြးေႏြးျခင္းႏွင့္ တက္ေရာက္လာသူေဒသခံတို႔၏ သိရွိလိုသည္တို႔ကို ေျဖၾကားျခင္းတို႔ျဖင့္ အခမ္းအနားကို က်င္းပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
Location - Centerville Community Center, 3355 Country Dr., Fremont, CA
Date & Time – 29th March, Friday, 2013 from 5:00 PM to 9:00 PM
Program – 5:00 – 5:30 Guest Registration, 5:30 – 6:30 Light Dinner, 6:30 – 7:00 Seating, 7:00 – 9:00 Meeting with Ko Htay Kywe, Q & A, 9:00 End
အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ပါရန္၊ အခမ္းအနား ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုပ္အားေပးရန္၊ တတ္စြမ္းသမွ် အားေပးကူညီရန္ အတြက္လည္း ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။ ၀င္ေၾကးသတ္မွတ္ျခင္း လုံး၀မရွိပါ။ ညေနစာျဖင့္လည္း တည္ခင္း ဧည့္ခံမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမိသားစုမ်ား၏ ၀ိုင္း၀န္း မတည္မႈျဖင့္ က်င္းပမည္ျဖစ္ျပီး၊ လက္ခံရရွိ္ေသာ ပံ့ပိုးမႈမ်ားျဖင့္ ကိုေဌးၾကြယ္အား ဂုဏ္ျပဳလက္ေဆာင္ ခ်ီးျမွင့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ေလးစားစြာျဖင့္ …
San Francisco Burmese Community Organizers & Friends ကိုယ္စား
ဆက္သြယ္ရန္ - ကိုထြန္းျမတ္ဦး (ကိုပန္းသီး) (415-571-6401)၊
West bay - ကိုမိုးေက်ာ္ (650-834-0184) ၊ ကိုတိုးလြင္ (415-424-5811)၊ ကိုေက်ာ္သူရ (415-420-1504) ၊ East bay - ကိုေဂ်စင္ (510-402-7779)၊ ကိုေရွာင္ (650-269-1165)၊ ကိုညီညီသန္း (510-940-3585)၊ Media - ကိုေမာင္ရစ္ (415-595-1485)
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးၾကြယ္ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
ကိုေဌးၾကြယ္ဟာ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံကာလမွာ ဘူမိေဗဒ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈၊ မတ္လ ၁၆ေန႔ မဆလ စစ္အစုိးရက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အင္ယားကန္ေစာင္းမွာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့တဲ့ တံတားနီအေရးအခင္းမွာ အသက္မေသဘဲ က်န္ရစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ျပီး မတ္လ ၂၂ မွာေတာ့ စစ္အစုိးရရဲ့ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဂ်ဳလိုင္လမွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ျပီးတဲ့ေနာက္ ၈ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံၾကီး (၈လ ၈ရက္ ၈၈) မွာ ေရွ႔တန္းက လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္ျပီး ၎ရဲ့ ဘီဘီစီအင္တာဗ်ဳးမ်ားက ျမန္မာတျပည္လုံးရ့ဲ ဒီမိုကေရစီေရး စိတ္ဓာတ္ကို ျမွင့္တင္ေပးခဲ့ပါတယ္။
စက္တင္ဘာ ၁၈ စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္အာဏာသိမ္းျပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ဆက္လက္ လႈပ္ရွား တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ပါတီစုံေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ NLD ပါတီကို စစ္တပ္က အာဏာလႊဲမေပးဘဲ ဒီမုိကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပင္းထန္စြာ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ရာမွာ အျခား ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ပါတီ၀င္မ်ား၊ ဒီမုိကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူ ျပည္သူ အမ်ားအျပား ဖမ္းဆီး ႏွိမ္နင္း သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၁၉၉၁ ဇူလိုင္မွာ စစ္အစုိးရက ကိုေဌးၾကြယ္ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ျပီး ဒီဇင္ဘာလမွာ စစ္ခုံရုံးနဲ႔ ေထာင္ ၁၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ကိုေဌးၾကြယ္ဟာ အျခားလြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အမ်ားအျပားနဲ႔ လက္တြဲျပီး ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ျပီး ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆုံးေရး တိုက္ပြဲမ်ားကို ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
၂၀၀၆ စက္တင္ဘာမွာ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုမင္းေဇယ်ာ၊ ကိုျပဳံးခ်ဳိ စတဲ့ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားနဲ႔အတူ စစ္အစုိးရရဲ့ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမႈကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၂၀၀၇ ဇန္န၀ါရီမွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာျပီးေနာက္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ စစ္အစုိးရကို ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပမႈမ်ားမွာ ဦးေဆာင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားကို ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၾကိဳကာလကတည္းက စစ္အစုိးရက ဖမ္းဆီးႏွိမ္နင္းခဲ့ေသာ္လည္း ကိုေဌးၾကြယ္ကေတာ့ လြတ္ေျမာက္ေနခဲ့ျပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ စစ္အစုိးရက ၎ကို အျပင္းအထန္ လိုက္လံရွာေဖြ ဖမ္းဆီးျခင္းျပဳေနစဥ္မွာလည္း ၀ရမ္းေျပးသဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေဌးၾကြယ္က ျပည္ပေရဒီယိုသတင္းဌာနမ်ားကေနတဆင့္ စစ္အစုိးရရဲ့ မတရားမႈမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားခဲ့တာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ့ သရုပ္မွန္ကို သိရွိႏိုင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကင္ဆာေရာဂါသည္မိခင္ကို ေနာက္ဆုံးလာေတြ႔ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့အခ်ိန္ ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာမွာ စစ္အစုိးရက သူ႔ေနအိမ္မွာ ပိတ္ဆုိ႔ ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူဟာ ေနာက္တလမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီး ကိုေဌးၾကြယ္ကို စစ္အစုိးရ မိခင္အသုဘကို တက္ေရာက္ခြင့္ မျပဳဘဲ ဖမ္းဆီကန္႔သတ္ထားခဲ့ပါတယ္။
တရားစြဲဆိုျခင္းမရွိဘဲ ထိန္းသိမ္းဖမ္းဆီးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ကိုေဌးၾကြယ္ကို ၂၀၀၈ ႏို၀င္ဘာက်မွ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ စစ္အစုိးရက ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၎ကို ျမန္မာျပည္ အေနာက္ဖ်ားက ဗူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ က်မွ စစ္အစုိးရရဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေန အာဏာရလာတဲ့ စစ္အစုိးရေနာက္ခံ ၾကံ့ဖြံ႔အစုိးရကေန လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္ေပးျပီး ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္အမ်ားအျပားနဲ႔အတူ ကိုေဌးၾကြယ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အက်ဥ္းေထာင္မ်ားက လြတ္ေျမာက္ျပီး ယခုအခ်ိန္အထိ ေတာက္ေလ်ာက္မွာလည္း ၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ မ်ဳိးဆက္သစ္ ဒီမုိကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားနဲ႔ လက္တြဲျပီး ျမန္မာျပည္ဒီမုိကေရစီေရး လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိပါတယ္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ့ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို တေယာက္တလက္ စုေပါင္း ေဖာ္ေဆာင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
(အကိုးအကား – အင္တာနက္သတင္းမ်ား၊ ၀ီကီပီဒီယား၊ မိုးမခမီဒီယာ)
(သတင္းဓာတ္ပုုံပိုုင္ရွင္အား ကူးယူေဖာ္ျပခြင့္ကိုု ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ခြင့္ေတာင္းအပ္ပါသည္)
--
Send email to - editors@moemaka.com to contact and contribute with MoEmAKa
MoeMaKa on Facebook Page from here (For Burma / Myanmar User)
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com - Burmese Language
http://MoeMaKa.Org - English Edition
http://MoeMaKa.Net - Audio & Video Archives
Send email to - editors@moemaka.com to contact and contribute with MoEmAKa
MoeMaKa on Facebook Page from here (For Burma / Myanmar User)
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com - Burmese Language
http://MoeMaKa.Org - English Edition
http://MoeMaKa.Net - Audio & Video Archives
