အေမရိကန္ျပည္အတြက္ ကံဆိုုးမိုုးေမွာင္က်တဲ့ ဧျပီလ အျဖစ္အပ်က္မ်ား
ႏိုုင္ငံတကာသာဂိ၊ ဧျပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
ဧျပီလ ၁၅ ရက္ေန႔ ေဘာ္စတြန္ျမိဳ့၊ Patriot ေန႔အထိမ္းအမွတ္ မာရသြန္ေျပးပြဲမွာ အၾကမ္းဖက္သူေတြက ဗုုံးေထာင္လိုု႔ လူ ၃ ဦး ေသျပီး လူ ၁၇၀ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ လူ ၁၂ ဦး ခန္႔ဟာ ဒဏ္ရာျပင္းထန္ပါတယ္။ လူအခ်ဳိ႔ဟာ သူတိုု႔ ေျခေတြ လက္ေတြ ျဖတ္ပစ္ရတဲ့အထိ ထိခိုုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားက ဟင္းခ်က္တဲ့ ေပါင္းအ္ိုုးထဲမွာ သံေတြ၊ ေဘာစိေတြ၊ ယမ္းေတြထည့္ျပီး လက္လုုပ္ဗုုံးနဲ႔ အေ၀းထိန္းစနစ္နဲ႔ ေဖာက္ခြဲတိုုက္ခိုုက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္အမႈကိုု ျပည္နယ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုုအဆင့္အထိ အင္အားကုုန္၊ အာဏာကုုန္သုုံးျပီး ေဖာ္ထုုတ္ စုုံစမ္းလ်က္ရွိပါတယ္။
အဲသည္အျဖစ္အပ်က္ျပီး ဧျပီလ ၁၇ မွာ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ လက္နက္ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ဆိုုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းကိုု အမတ္ေတြက ၅၄ မဲ ၄၆ မဲနဲ႔ ပယ္ခ်လိုုက္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္တြင္းမွာ ရာဇ၀တ္မႈေနာက္ေၾကာင္း စိစစ္ျခင္း မရွိဘဲ လက္နက္ေတြ ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ ၀ယ္ယူခြင့္ေတြ ေပးထားတာေတြကိုု ကန္႔သတ္ဖိုု႔၊ လက္နက္ကိုုင္ အၾကမ္းဖက္ေနတာေတြကိုု ကာကြယ္ဖိုု႔ သမၼတ အိ္ုုဘားမားနဲ႔ လက္နက္ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ ထိန္းသိမ္း ကန္႔သတ္လိုုသူမ်ားအတြက္ အေရးနိမ့္သြားတာျ ဖစ္ျပီး၊ လက္နက္ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ကိုု ကာကြယ္ေနတဲ့ အုုပ္စုုေတြ အင္အားေတြအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္ပါတယ္။ အိုုဘားမားကေတာ့ သူတိုု႔၀ါရွင္တန္ျမိဳ့ေတာ္ဟာ ျပည္သူေတြကိုု အရွက္ခြဲလိုုက္တဲ့ အျဖစ္ပဲလိုု႔ တုုန္႔ျပန္လိုုက္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ၉၀ % က လက္နက္ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ကိုု ကန္႔သတ္ျခင္းကိုု ေထာက္ခံေသာ္လည္း အေမရိကန္ ႏိုုင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႔နဲ႔ လက္နက္ကုုမၼဏီေတြက ဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။
အဲသည္အခ်ိန္တျပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ အေမရိကန္သမၼတ အိုုဘားမားနဲ႔ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္အခ်ဳိ႔ထံကိုု ရိုုင္စင္အဆိပ္သုုတ္လိမ္းထားတဲ့ စာအိပ္ေတြ ေပးပိုု႔ျပီး လုုပ္ၾကံဖိုု႔ ၾကိဳးစားတာကိုုလည္း ေဖာ္ထုုတ္တားဆီးႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္လိုု သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကိုု စာတိုုက္ကေန စာအိတ္ကတဆင့္ အဆိပ္ခပ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားတဲ့ အေမရိကန္သားကိုု မစၥစပီျပည္နယ္ကေန ဖမ္းဆီးႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဧျပီလ ၁၇ ရက္ ညေနခင္းမွာေတာ့ တကၠဆက္ျပည္နယ္၊ ၀က္ကိုုျမိဳ့၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာစက္ရုုံ မီးေလာင္ေပါက္ကြဲျပီး လူ ၇၀ ေက်ာ္ ေသဆုုံးျပီး လူ ၂၀၀ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာ ရခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ေျမၾသဇာေတြ မီးစြဲေလာင္ေနတာကိုု ေရျဖန္းလိုုက္တာမွာ ဓာတ္ျပဳ ေပါက္ကြဲရာမွာ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္က လူေနအိမ္ေတြပါ ထိခုုိက္ ပ်က္စီးသြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္အျဖစ္ေတြ မတုုိင္ခင္ ဧျပီ ၁၁ ရက္ေန႔က တကၠဆက္ျပည္နယ္၊ ဟူစတြန္ျမိဳ့၊ ေဒသေကာလိပ္မွာ စိတ္ေဖာက္ျပန္သူ ေက်ာင္းသားတဦးက ဓားနဲ႔ လိုုက္တိုုက္ခိုုက္လိုု႔ လူ ၁၄ ဦးေက်ာ္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ စိတ္ရူးေပါက္သူကိုု အမ်ားျပည္သူေတြက ၀ိုုင္းဖမ္းဆီးႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။
အာရွမွာက ဧျပီလကိုု ႏွစ္သစ္ကူးလ၊ ေကာက္သစ္ေပၚတဲ့လအျဖစ္ ေပ်ာ္ပြဲဆင္ႏႊဲၾကေပမယ့္ အေနာက္ႏိုုင္ငံေတြထဲက အေမရိကန္မွာကေတာ့ အရူးေတြရဲ့ အၾကမ္းဖက္တဲ့လ၊ ေသြးစြန္းတဲ့လအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
ျပန္ၾကည့္ရင္ ဧျပီ၃၊ ၁၉၉၆ ခုုႏွစ္မွာ မြန္တာနားအရပ္၊ ဟင္လဲနာျမိဳ့မွာ အေမရိကန္တဦးက လူေတြကိုု ဗံုုးခြဲတိုုက္ခိုုက္ခဲ့လိုု႔ လူ ၃ ဦး ေသ၊ ၂၃ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။
ဧျပီ ၁၉ ၊ ၁၉ ၉ ၅ မွာ ဥကၠလာဟိုုးမားျမိဳ့အစုုိးရအေဆာက္အအုုံကိုု ဗုုံးထာင္ျပီး အေမရိကန္တဦးက တိုုက္ခိုုက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ လူ ၁၆၈ ဦး ေသခဲ့ပါတယ္။
၁၉ ၉ ၃၊ ဧျပီ ၁၉ မွာပဲ အခုုမီးေလာင္ေနတဲ့ ဓာတ္ေျမၾသဇာစက္ရုုံရွိရာ ၀က္ကုုိျမိဳ့မွာ အစိုုးရဆန္႔က်င္တဲ့ လက္နက္ကိုုင္အေမရိကန္အုုပ္စုုကိုု ႏွိမ္နင္းခဲ့ရာမွာ လူ ၇၆ ဦး ေသဆုုံးပါတယ္။ ကေလးငယ္ ၂၀ လည္း ပ်က္စီးတဲ့အထိမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။
သမိုုင္းတေလ်ာက္မွာ ဧျပီလဆိုုတာ ေတာ္လွန္တဲ့လ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရး စတင္တဲ့ လက္စင္တန္နဲ႔ ကြန္ေကာ့ တုုိက္ပြဲေတြဟာ ဧျပီ ၁၉ ၊ ၁၇၇၅ မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ ဒီလိုုပဲ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြ၊ အစြမ္းေရာက္ေတြကလည္း လုုပ္ၾကံမႈေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကိုု ဧျပီမွာပဲ က်ဳးလြန္ေလ့ရွိပါတယ္။ နံမယ္ဆိုုးနဲ႔ ေၾကာ္ၾကားတဲ့ ၁၉ ၄၃၊ ဧျပီ ၁၉ ၊ ၀ါေဆာက်ဳးေက်ာ္ရပ္ကြက္ အေရးအခင္းမွာ ဂ်ာမာန္ေတြက ဂ်ဳးလူမ်ဳိး ၁ ေသာင္းေက်ာ္ကိုု သတ္ျဖတ္ေခ်မႈန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂ်ဳးလူမ်ဳိးေတြက အေသခံျပီး ခုုခံခဲ့ၾကပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ဧျပီ ၂၀၊ ၁၈၈၉ ဆိုုတာ ဖက္ဆစ္ နာဇီ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဟစ္တလာ ေမြးေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္ ဧျပီ ၂၀၊ ၁၉ ၉ ၉ ၊ ဂ်က္ဖာဆန္ျမိဳ့နယ္၊ ကိုုလိုုရာဒိုုျပည္နယ္က ကိုုလန္ဘိုုင္း အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ စိတၱဇေက်ာင္းသား ၂ ဦးက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လိုု႔ ေက်ာင္းသား ၁၂ ဦးနဲ႔ ဆရာတဦး ေသဆုုံး၊ အျခား ၂၁ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။
၂၀၀၇၊ ဧျပီ ၁၆ ၊ ဗာဂ်ီးနီးယားတက္ခ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းမွာ လူ ၃၂ ဦး ေသ၊ ၁၇ ဦး ဒဏ္ရာရေအာင္ အေမရိကန္ ေသနတ္သမားတဦးက ရမ္းကား လုုပ္ၾကံခဲ့ပါတယ္။
ဧျပီ ၅၊ ၂၀၁၀ မွာ အေနာက္ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း ေပါက္ကြဲျပီး လူ ၂၉ ဦး ေသဆုုံးခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၈၆ ဧျပီမွာ ရုုရွားက ခ်ာႏိုုဘိုုင္းနယူကလီးယားစက္ရုုံ ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္ေတြနဲ႔ အေနာက္အုုပ္စုုအတြက္ ဧျပီလဆိုုတာ အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္ စိတၱဇသမားေတြရဲ့ လုုပ္ၾကံမႈေတြ က်ဴးလြန္တဲ့လျဖစ္တယ္လိုု႔ ဆိုုရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ ဧျပီလမွာ အေမရိကန္သမၼတ အိုုဘားမားနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြက လက္နက္ကိုုင္ေဆာင္ခြင့္ကိုု ထိန္းသိမ္းတဲ့ ဥပေဒတခုု ျပဌာန္းဖိုု႔ ၾကိဳးစားတာကေတာ့ အခ်ိန္ေရြးတာ မွားတယ္လိုု႔ ေျပာရင္ ေကာင္းေလမလားပါပဲ။
| Reactions: |
Than Win Hlaing - Articles
နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရးသမား ဗိုလ္စံဖဲ
သန္း၀င္းလႈိင္
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
သန္း၀င္းလႈိင္
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ ဆုေတာ္ေငြ အထုတ္ခံရသည့္ ပုဂၢိဳလ္သံုးဦးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဆရာစံ ႏွင့္ ဗိုလ္စံဖဲ တို႔ျဖစ္သည္။ ထိုသံုးဦးထဲတြင္ ပထမဆံုး ဆုေတာ္ေငြ အထုတ္ခံရသူမွာ ဗိုလ္စံဖဲျဖစ္သည္။
ဗိုလ္စံဖဲကို ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၆၇ ခုႏွစ္ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ (၁၉၀၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၇ ရက္) အဂၤါေန႔တြင္ သာစည္ၿမိဳ႕ နယ္ ဂံုညင္းႏြယ္ဘြဲ႕ျခား႐ြာ၌ အဘဦးဖိုးသိန္း၊ အမိေဒၚစံမယ္တို႔မွ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ဦးဖိုးသိန္း ေဒၚစံမယ္တို႔တြင္ သားသမီး ခုနစ္ေယာက္ (မသင္း၊ မေအးခ်မ္း၊ ကိုသူေတာ္၊ မေစာခင္၊ ကိုစံဖဲႏွင့္ မေစာ႐ွင္) ႐ွိရာ ကိုစံဖဲမွာ ႏို႕ညႇာျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ မိဘမ်ားသည္ ဂံုညင္းႏြယ္ဘြဲ႕ျခား႐ြာမွာ အေ႐ွ႕ဘက္ မဲေတာ႐ြာသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။ စံဖဲ၏ ေယာက္ဖ ကိုလံုးသည္ သာစည္ၿမိဳ႕သားေရကုမၸဏီပိုင္႐ွင္ ဂ်ာမန္အမ်ိဳးသား မစၥတာတရစ္ထံတြင္ အလုပ္၀င္လုပ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မစၥတာတရစ္က စံဖဲကို ေမြးစား၍ ေက်ာင္းထားေပးသည္။ ၄ တန္းသာ ေနခဲ့သည္။ စံဖဲကို မစၥတာ တရစ္က အမဲလုိက္ရာသို႔ ေခၚ၍ ေသနတ္ပစ္သင္ေပးခဲ့ရာ မ်ားမၾကာမီ စံဖဲသည္ လက္ေျဖာင့္ေသနတ္သမားပမာ ေသနတ္ပစ္ကၽြမ္းက်င္သြားသည္။
ယင္းေနာက္ စံဖဲသည္ မဲေတာ႐ြာမွ ဦးစံလွ ေဒၚမယ္လွတို႔၏ သမီး မသိန္းရင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ မသိန္းရင္သည္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပသျဖင့္ ႐ြာ၏ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ျဖစ္သည္။ မသိန္းရင္ကို မဲေတာရြာသူႀကီး ဦးရာပိုင္၏ သား ငပုဆိုသူက တဖက္သတ္ခ်စ္ႀကိဳက္ေနရာ မသိန္းရင္ကို စံဖဲလက္ထပ္ယူခဲ့သျဖင့္ စံဖဲအေပၚ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသူျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္အတြင္း သာစည္ျမိ့ဳတြင္ဓါးျပမႈတစ္ခုတြင္ ဓားျပမ်ားထံမွ တူမီးေသနတ္တစ္လက္သိမ္းဆည္းရမိသည္။ ထိုေသနတ္မွာ သားေရကုမၸဏီပိုင္႐ွင္ မစၥတာတရစ္ အိမ္မွ ေပ်ာက္သြားေသာ ေသနတ္ျဖစ္ေနသည္။ ဤတြင္ ငပုက နယ္ခ်ဲ႕ပုလိပ္ႏွင့္ေပါင္းကာ စံဖဲအား မသကၤာမႈျဖင့္ ေခ်ာက္တြန္း၍ ေထာင္ ၆ လ ခ်လုိက္သည္။ စံဖဲ ပထမအႀကိမ္ မတရားခံလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။
စံဖဲေထာင္က်ေနခိုက္ အႀကံသမား ငပုက မသိန္းရင္အား အရယူလုိ၍ မသိန္းရင္၏ မိဘမ်ားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးဒုကၡေပး၍ ႏွိပ္စက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ မသိန္းရင္အား စံဖဲထံ ကြာ႐ွင္းစာေတာင္းခိုင္းၿပီး မသိန္းရင္အား သိမ္းပိုက္လုိက္သည္။ စံဖဲသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ ငပု၏ မတရားမႈခံလုိက္ရျပန္သည္။
မဲေတာသူႀကီးသား ငပုသည္ စံဖဲေထာင္က်ေနစဥ္အတြင္း ဇနီးအား မတရားသိမ္းပိုက္သည္ကို မေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘဲ အဂၤလိပ္အလိုေတာ္ရိ အရာ႐ွိအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ စံဖဲေထာင္မွ ျပန္လြတ္ခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ဒုကၡေပးမည့္ရန္မွ ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္အတြက္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ အက္တူးလူဆိုးစာရင္း၀င္ျဖစ္ရန္ လာဘ္ေပးဖန္တီးထားသည္။ တဖန္ စံဖဲအား မဲေတာ႐ြာ၌ ျပန္လည္ေနထိုင္ခြင့္မေပးဘဲ သဲေတာၿမိဳ႕နယ္ ဆူးပန္းေက်း႐ြာသို႔ အက္တူးစာရင္း၀င္လူဆိုးအျဖစ္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ထားရန္ စီမံထားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ စံဖဲအား တတိယအႀကိမ္ မတရားမႈျပဳခဲ့မႈပင္ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ သံုးႀကိမ္တုိင္တုိင္ မတရားျပဳခံရသျဖင့္ စိတ္နာက်ည္းေနေသာ စံဖဲသည္ ေထာင္မွလြတ္၍ သာဂရ႐ြာေရာက္ေနေသာ စံဖဲအား ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးညီေမာင္သည္ ၁၉၂၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီး၍ စစ္ေဆးရန္ သာဂရသူႀကီး ဦးလာဘအိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာသည္။ သူႀကီးကေတာ္ ေဒၚနန္းႏြယ္က ရာဇ၀တ္အုပ္စားရန္ ေျမပဲေလွာ္ႏွင့္လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းခ်ထားရာ စံဖဲက ဆာဆာႏွင့္ ေကာက္ယူစားလိုက္ရာ ဤတြင္ ရာဇ၀တ္အုပ္ဦးညီေမာင္က "ေဟ့ေကာင္ ဒါလူစားတဲ့အစာကြ မင္းလိုတရားခံလူမ်ိဳး စားဖို႔ ခ်ထားတာမဟုတ္ဘူး" ဟူ၍ ေငါက္လုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးညီေမာင္က စကၠဴေတာင္းသျဖင့္ သူႀကီးကေတာ္ အခန္းထဲ၀င္သြားစဥ္ စံဖဲသည္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူႏွင့္ ႏွစ္ေတာင္ကြာေလာက္တြင္႐ွိေသာ သူႀကီးေထာင္ထားသည့္ ဓါးကိုယူ၍ လက္ထိပ္ခတ္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္စံုကိုင္၍ ဦးညီေမာင္ကို ခုတ္သတ္လုိက္သည္။ အေစာင့္အျဖစ္ လုိက္ပါလာေသာ ပုလိပ္ငၾကြယ္မွာလည္း စံဖဲ၏ဓါးခ်က္မိ၍ ထြက္ေျပးသြားသည္။
ထိုေန႔မွစ၍ စံဖဲသည္ ၀ရမ္းေျပးေတာပုန္းျဖစ္သြားေလ၏။ ထိုအခါ ဗႏၶဳလသတင္းစာတုိက္က အထူးသတင္းေထာက္မ်ားလႊတ္၍ စံဖဲသတင္းကို ဗႏၶဳလတြင္ အပတ္စဥ္ တခမ္းတနား ထည့္သြင္းရာ စံဖဲသတင္းသည္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ အစိုးရက စစ္ပုလိပ္မ်ားလႊတ္ကာ စံဖဲကို ဖမ္းခိုင္းသည္။ မမိ။ ဖမ္းေလ၊ မမိေလျဖစ္၍ တျဖည္းျဖည္း ၾကာလာေသာအခါ စံဖဲသည္ ဆုေငြ ၅၀၀၀ ထုတ္ထား ရေသာ ၀ရမ္းေျပးေတာပုန္းျဖစ္လာသည္။ ထိုသို႔ စံဖဲသတင္းႀကီးေနစဥ္ ဗႏၶဳလသတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္တုိ႔က 'စံဖဲဒုိင္ယာရီ" ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ 'စံဖဲဇာတာေဗဒင္ေဟာစတမ္း" ဟူ၍ တဖံု စံဖဲသတင္းကို အပ္ခ်စရာမက်န္ေအာင္ တခမ္းတနား ေရးၾကေလသည္။ စံဖဲဓါတ္ပံု၊ စံဖဲမိခင္ဓါတ္ပံု၊ စံဖဲေနရစ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းပံု စသျဖင့္ စံုလွသည္။ ပုသိမ္ဦးဘေသာ္ ဆိုသူကလည္း အဂၤလိပ္ဒ႑ာရီပါ 'ေတာပုန္းႀကီးေရာ္ဘင္ဟု' အေၾကာင္းကို ဘာသာျပန္၍ ဗႏၶဳလသတင္းစာတြင္ အပတ္စဥ္ထည့္ကာ စံဖဲကို ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ လူဆိုးႀကီးစံဖဲႏွင့္ ပုလိပ္ရာဇ၀တ္ဆိုင္ရာဘြဲ႕ ေလးခ်ိဳ႕း' ေခါင္းစဥ္တပ္၍-
ေၾသာ္… ၾကငွာန္းမေအးေပဘူ႕၊ ၀ရမ္းေျပးကိုလ၊ ဖမ္းေပးသူမေပၚလာသျဖင့္၊ ေအာ္ခါသာ ပုလိပ္မင္းတို႔ရယ္က၊ ေၾကာ္ျငာစာ တဆိတ္ႏွင္းတဲ့ျပင္၊ စိတ္တြင္းဘေလာင္ဆူသည့္၊ အေမာင္လူစံုေထာက္ႀကီးတို႔မွာပဲ အေခ်ာင္ယူကာ ႏံုသေလာက္ခရီးမွာေတာ့၊ တုန္ေၾကာက္၍ ၿငီးပံုတကယ္ဟာမို႔၊ နတ္႐ြာမွာ တညံညံသဲေပတဲ့၊ ထယ္ထယ္၀ါ၀ါ ငစံဖဲကိုလ ဆလံႀကဲကာ မယွဥ္ႏုိင္ဘူ႕၊ တမင္မႈိင္ကာ ခက္လွသည့္အခင္းေတြႏွင့္၊ ရင္ဆုိင္လာလွ်င္ လက္ရမခြင္းတာေၾကာင့္၊ သတင္းမလွလို႔ ျပည္နဂရာမွာ ေနာ္ဗ်ာ၊ ေၾသာ္ အရင္းပထမေတာ့ ဖ်င္းၾကေပတာ' ဟူ၍ ေရးသားကာ စံဖဲကို ဂုဏ္ျပဳထားေလသည္။
ထို႔ေနာက္ " ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးႏွင့္ စံဖဲဘြဲ႕ ေလးခ်ိဳ႕း" ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ -
"အခါတာ႐ွည္တေဘာင္သံမလြဲေပဘူ႔၊ အညာသာစည္မွာ ေမာင္စံဖဲရယ္က၊ ေျဗာင္အမွန္ႀကဲပါလို႔၊ ႏွိပ္စက္လွ်င္ အတန္ၾကာ (အို႔… ဗ်ာ) ေအာင္လံမစြဲတာေၾကာင့္၊ ပုလိပ္ဘက္မွာျဖင့္ မႀကံသာ။ ေၾသာ္…. ၄င္းအတြက္ကယ္ေၾကာင့္၊ ေဒါင္းကနက္မ်ားျဖင့္၊ ေမာင္းႏွက္သလို ဆူဆူညာ၍ လူတကာစိတ္မွာ မေအးေအာင္ပ၊ ကူပါ ကူပါ ဘိတ္စာေပးသည္သို႔၊ ထိတ္စရာအေရးေနာ္ဖန္ လာႀကံဳတဲ့အျပင္၊ ျမန္မာဘံုမွာ ပါ၀ါျဒပ္ေတြနဲ႔၊ ျပန္ကာလွန္ကာ တုန္သလို ဆာအမတ္ရယ္က၊ ႐ြာရပ္တြင္ တခါေမႊသည့္၊ အညာေျပ "ငစံဖဲ" ကိုလ၊ (မင္းတို႔ပုလိပ္) မဆလာေတြဟာ အမွန္မရဲတယ္လို႔၊ ရန္ပြဲလိုေအာ္ခါ မန္၍ ေၾကာ္ျငာအတန္တန္ခ် လ်က္ႏွင္းတာေၾကာင့္ စေလ်ာ္႐ွာျပန္ငါ့လက္ထက္ တြင္းမွာျဖင့္၊ စိတ္ပ်က္ပါတယ္ သိပ္႐ွက္စရာ သတင္းရယ္လို႔၊ အက်ဥ္းေတြသမို႔ ဗဟိုနာဂရာမွာ ေနာ္ဗ်ာ ေၾသာ္…. ယြန္းဓေလ့ငယ္ႏွင့္ ဖ်င္းၾကေပတာ" ဟူ၍ စံဖဲအေရးေၾကာင့္
ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီး ႐ွက္ေလဟန္ျဖင့္ စံဖဲကို ထပ္၍ ခ်ီးက်ဴးထားၾကျပန္ေလသည္။
ထုိမွ်မကေသး ဗႏၶဳလသတင္းစာႏွင့္ ဂ်ာနယ္တုိက္ပိုင္႐ွင္္ ဗႏၶဳလဦးစိန္က 'သတိုးစိန္' ကေလာင္ခြဲျဖင့္ စံဖဲအေၾကာင္းကို ၀တၳဳေရး၍ ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ျပန္သည္။ စံဖဲ၀တၳဳေၾကာ္ျငာပံုကိုၾကည့္ပါ။ "မ႐ြံ႕မထိတ္၊ ျခေသၤ့စိတ္ႏွင့္၊ ထိတ္ထိတ္ ႀကဲ သတၱိခဲ၊ အာဇာနည္စံဖဲ၀တၳဳ" ဟူ၏။ (၁၄-၁၁-၂၇) ထုတ္ ဗႏၶဳလသတင္းစာတြင္လည္း "စံဖဲဘယ္မွာလဲ" (ဒုတိယတြဲ) ၀တၳဳေၾကာ္ျငာကို ေတြ႕ရေသးသည္။
ထိုမွ်မကေသး ဆရာက်င္ခဲ(ေရႊတိုင္ညႊန့္ဖခင္)ႏွင့္ နန္းေတာ္ေ႐ွ႕ ဆရာတင္တို႔ကလည္း "စံဖဲသီခ်င္း" ကိုေရး၍ တိုင္းျပည္ကို ျဖန္႔လုိက္ေသးသည္။ ဤသို႔ ျဖင့္ စံဖဲသတင္းသည္ ေတာ႐ြာအႏွံ႕ပ်ံ႕၍ စံဖဲသီခ်င္းသည္ လူထုႏႈတ္ဖ်ား၀ယ္သီးေနေတာ့သည္။ စံဖဲကို က႐ုဏာျဖစ္သူတို ့ကလည္း မ႐ွား။ "သင္းကေလး မတရားတာကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာ" ဟူ၍ က႐ုဏာပြားကာ ခြင့္လႊတ္ၾကေလသည္။ လူထုက စံဖဲသြားလာလႈပ္႐ွားမႈ ကို ၄င္းအား အႏၱရာယ္ျဖစ္မည္စိုး၍ သို၀ွက္ထားၾကသည္။
ထိုသို႔ စံဖဲကို က႐ုဏာျဖစ္သူတို႔အထဲတြင္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းလည္း ပါေလသည္။ စံဖဲ၏ သတၱိကို ခ်ီးက်ဴး၍ ဇာတိမာန္လည္း ျဖစ္ရေလသည္။ ထိုအခါ ဆရာႀကီးသည္ စံဖဲႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ "ပံုေတာ္ႏုိင္ေမာ္ကြန္းဋီကာ" တြင္လည္းေကာင္း၊ 'တ႐ုတ္ဒီပနီ ေဆာင္ပါးမ်ား" တြင္လည္းေကာင္း စံဖဲအေၾကာင္းေဆာင္းပါးကို ေရးေလသည္။ ဆရာႀကီးသည္ ဓူ၀ံမဂၢဇင္းတြင္ 'စံုေတာ္မူမွာတမ္း' အမည္ျဖင့္ စံဖဲ၏ မ်ိဳး႐ိုးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းကို ေရးသား၍ ဇာတိမာန္ျဖစ္လုိက္ေသးသည္။
ဆရာႀကီးသည္ "လူမွာအမ်ိဳး၊ ၾကက္မွာအ႐ိုး" ဟူေသာ စကားအတုိင္းမ်ိဳး႐ိုးကိုအလြန္ ေလးစားသူျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ဆရာႀကီးပိုမိုေလးစားဟန္ ႐ွိေသာ မ်ိဳး႐ိုးမွာ ေ႐ွးျမန္မာမင္းလက္ထက္က အမႈထမ္း၊ အရာထမ္း၊ မင္းမ်ိဳး၊ မွဴးမတ္မ်ိဳးတို႔ျဖစ္သည္။ မည္သူသည္ မည္သည့္အမတ္ႀကီး၏ အဆက္အႏြယ္ျဖစ္သည္ဟု ၾကားလုိက္ရလွ်င္ ဆရာႀကီးသည္ ေ႐ွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ကို လြမ္းလာတတ္ေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၿမိဳ႕လုလင္မွ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ ဦးမင္းေရာင္၏ ေျမးျဖစ္သည္ဟု ၾကားလုိက္ရေသာအခါ ဆရာႀကီးသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳး႐ိုးေပပဲဟု ပိုမိုၾကည္ညိဳေလးစားေလသည္။ ဆရာႀကီးစိတ္သည္ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ႏွစ္သက္ေသာစိတ္၊ ထို႔အျပင္ သမုိင္းပါ ေ႐ွးျမန္မာမ်ားကို ေလးစားေသာစိတ္ အားထားတတ္ေသာ စိတ္မ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။
စံဖဲသည္ ျမင္ကြန္းျမင္းခံုတုိင္အေရးက ျမင္ကြန္းတို႔ဖက္က ပါ၀င္တုိက္ခုိက္ခဲ့ေသာ ျမင္းတပ္ဗိုလ္၏ ေျမးျဖစ္သည္ကို သိရျပန္ေသာအခါ ဆရာႀကီး ဇာတိမာန္ျဖစ္ရျပန္ေလသည္။ စံဖဲသည္ မ်ိဳး႐ိုးအရ သတၱိေကာင္းသူကေလးဟု ခ်ီးက်ဴး၍ ေဘးကင္းပါေစဟုလည္း က႐ုဏာအစြမ္းျဖင့္ ေမတၱာပို႔သခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာႀကီးသည္ စံဖဲဘြဲ႕ကဗ်ာမဟာေလးခ်ိဳးတြင္ -
"ေၾသာ္… သရဲေဘာ္ေသြးဟာက မနဲေသာအကေလးေပေပါ့၊ မဲေတာေမြး႐ွာသနဲ႔ ေ႐ွးျမန္မာအခါ႐ွိစဥ္က၊ ဇာတိအမ်ိဳးပါ ႐ိုးရာစစ္ျပန္ေတာ့၊ ျမန္မာျပည္ကိုးစရာအဆိုးမွာတကယ္လို႔၊ သတိုးမဟာဓမၼရာဇာအဆူဆူႏွင္း အပ္ဘူးေပတဲ့၊
အဖိုးျမန္မာျဖစ္သူ ျမင္းတပ္မွဴးေပမို႔ တဦးမွာ ေအာင္လံစြဲေနက်၊ ေမာင္စံဖဲဆိုတာ ဒါယကာႀကီးေျမးေပမို႔
ေသြးအေျခအေနစစ္စရာ က႐ိုဏ္းေတြႏွင့္၊ ေ၀းတေျမေခတ္သာတဲ့ စစ္ကိုင္းဆီက မစၥတာမႈိင္းႀကီး ဟို႔ႏွယ္သည့္ႏွယ္ ၾကားရျပန္ေတာ့၊ တပည့္သူငယ္အားမွာအျပစ္ဘယာမညႇိဳးေစဘို႔၊ ေမတၱာပို႔ကာ ဆရာသနားမိတဲ့ျပင္" ဟူ၍ ဖြဲ႕ဆိုခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ စံုေတာ္မူမွာတမ္း၌လည္း စံဖဲဘြဲ႕ေလးဆစ္တြင္-
"ရဲေသာဇာနည္၊ မဲေတာသာစည္တဲ့႐ွင့္
ပေ၀အခါဆီ အျဖစ္မွန္းျပန္ေတာ့၊ ေျပဌာနီအသစ္ဖန္းကိုမွ
ေခတ္ႏြမ္းေအာင္ တမင္တြန္းခဲ့တဲ့၊ ျမင္ကြန္းစံသူပုန္ထစဥ္က
ဂုဏ္ျပမည္ ဗ်ဴဟာဆင္ေတာ့၊ အသူရာဘုရင္၀တႎကဆင္းေအာင္ပ
သူဇာသခင္အ႐ွိန္ရတဲ့၊ ဣႏၵသနင္းတြင္မွ
ကၽြန္ရင္း၀ိ႐ုဠ္အမတ္လိုပ၊ တ႐ွိဂုဏ္ျဒပ္အတည္အရည္အခ်င္းရယ္ႏွင့္၊
ေၾသာ္…. မဟာသမၼတေတြနဲ႔၊ အာဏာပါဏာျပႏုိင္တဲ့
ျမန္မာ့ေခတ္ကတခိုမွာ၊ မာဃစစ္ဗိုလ္နဲ႔လဲမယြင္းေပဘု
ႀကံဳးေဆာင္ကာ၊ ႐ုန္းေတာင္လို႔ က်င္းခဲ့တဲ့
(အမယ္မင္း) န၀င္းစိတ္ကယ္ႏွင့္၊ မင္းျဒပ္မ်ိဳ႕မေသးေစဘို႔၊
ယင္းအရပ္က အခ်ိဳ႕ေ႐ြးလုိက္ေတာ့၊ (ေၾသာ္) အတင္းသတ္ဖို႔ျဖတ္ဖို႔ ေသြးရယ္ဆင့္၊ (ကိုစံဖဲမွာေတာင္၊ ျမင္းတပ္ဗိုလ္ေျမး။"
ဟူ၍ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ စံဖဲသတင္းသည္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးတြင္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားသည္။ အဂၤလိပ္ကို မုန္းတီးေသာ ျပည္သူလူထု ကလည္း အဖိအႏွိပ္ခံ စံဖဲ၏သတၱိကို ခ်ီးမြမ္းလာၾကသည္။
စံဖဲသည္ သာဂရ႐ြာမွ ထြက္ေျပးၿပီး ေတာပုန္းဘ၀ျဖင့္ တစ္႐ြာတည္းသား ငနီ၊ ခ်စ္ေကာင္း၊ ကံႀကီးေမာင္တို႔ႏွင့္အတူ ေတာပုန္းဘ၀ျဖင့္ အဂၤလိပ္အလိုေတာ္ရိလက္ပါးေစမ်ားအား ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေတာ့သည္။ ပုလိပ္စိန္႐ိုး၏ ျမင္းႏွင့္ေသနတ္အား အိမ္ေပၚတက္သိမ္းျခင္း၊ ႏွမ္းကန္သူႀကီး ဦးပန္းရည္၏ ေသနတ္အား လုယူျခင္း စသည္မ်ား ကို ဆက္တုိက္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
စံဖဲသည္ မယားခိုးငပုအား သတ္ရန္အတြက္ အတင့္ရဲစြာ သာစည္ၿမိဳ႕ေပၚထိ တက္ေရာက္လာသည္။ စံဖဲသည္ သာစည္နယ္ပိုင္၀န္ ေထာက္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ အိမ္ေ႐ွ႕အနီးမွ ေသနတ္ပစ္ေဖာက္ ထြက္သြားေလ့႐ွိသည္။ သတၱိ႐ွိၿပီး လက္ေျဖာင့္တပ္သားစံဖဲကို ပုလိပ္တို႔က ထြက္၍ မတုိက္၀ံ့ဘဲျဖစ္ေနသည္။ စံဖဲသည္ မယားခိုးငပုအား မသတ္ရေသာအခါ မဲေတာ႐ြာေန ငပု၏ အစ္မေတာ္သူ မပုအား ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔ ညက ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္သြားရာ ပုလိပ္တို႔လည္း မ်က္လံုးျပဴးၾကရသည္။ စံဖဲအား အမိဖမ္းႏိုင္သူအား ဆုေတာ္ေငြ ၅၀၀၀ က်ပ္ ထုတ္ထားေသာ္လည္း မည္သူမွ် မဖမ္း၀ံ့ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
ဤကဲ့သို႔ ဆုေတာ္ေငြ ထုတ္ျပန္သည္ကို တန္ျပန္သည့္အေနျဖင့္ စံဖဲကလည္း မယားခိုးငပုႏွင့္ သာစည္နယ္ပိုင္၀န္ေထာက္တို႔၏ ဦးေခါင္းကို ရ႐ွိေအာင္ မိမိအားကူညီလွ်င္ ဆုေတာ္ေငြ ၁၀၀၀ က်ပ္ေပးမည္ဟု (၁၀)တန္ေငြစကၠဴတြင္ေရး၍ သာစည္ၿမိဳ႕ပိုင္႐ုံးတြင္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ကပ္ထားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ စံဖဲက အဂၤလိပ္အစိုးရအား စိန္ေခၚရာမွ ဗိုလ္စံဖဲအမည္တြင္ခဲ့သည္။
ေတာပုန္းႀကီးစံဖဲသည္ ေတာပုန္းဘ၀တြင္ မဲေတာ႐ြာမွ ခ်စ္သူ မေငြႏုအိမ္သို႔ ညအခါ လာေလ့႐ွိေၾကာင္း သတင္းရ႐ွိထားေသာ မိတၳီလာအပိုင္မွ ရာဇ၀တ္အုပ္၀န္ေထာက္ကေလး ေအာင္ေက်ာ္မိုး၊ ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးေ႐ႊခဲ၊ ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးေ႐ႊေအာင္နွင့္ ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား သည္ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ ညတြင္ မဲေတာ႐ြာသို႔ စံဖဲအား ဖမ္းဆီးရန္ေရာက္႐ွိလာၾကသည္။
မဲေတာ႐ြာ႐ွိ ၄င္း၏ခ်စ္သူေနအိမ္သို႔အလာ ပုလိပ္အဖြဲ႕ႏွင့္ ဗိုလ္စံဖဲတို႔ ရင္ဆုိင္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားရာ၊ ရာဇ၀တ္၀န္ေထာက္ ေအာင္ေက်ာ္မိုးမွာ လက္တြင္ ေသနတ္ဒဏ္ရာ ရ႐ွိၿပီး ပုလိပ္တပ္သားခ်စ္မိုးမွာ ဗိုလ္စံဖဲလက္ခ်က္ျဖင့္ ေသဆံုးသြားေလသည္။ ဗိုလ္စံဖဲသည္ မည္သည့္ဒဏ္ရာမွမရ႐ွိဘဲ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဗိုလ္စံဖဲသည္ ေတာပုန္းဘ၀ျဖင့္ ေက်ာက္ဆည္ခ႐ိုင္၊ ရမည္းသင္းခ႐ိုင္၊ မိတၳီလာခ႐ိုင္အတြင္း သြားလာလႈပ္႐ွားၿပီး အဂၤလိပ္တို႔၏ လက္နက္တုတ္ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕အား နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဒုကၡေပးေလသည္။
ဗိုလ္စံဖဲသည္ ဤကဲ့သို႔ စစ္ပုလိပ္မ်ား၊ စံုေထာက္မ်ား ၀န္းရံခ်ထားသည့္ၾကားမွ ႐ုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း၍ သာစည္ၿမိဳ႕ေပၚတက္၍ ဆံပင္ညွပ္ျခင္း၊ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ျခင္း၊ ေညာင္ရမ္းေစ်းသြားျခင္း၊ ေ႐ႊဂူႀကီးဘုရားပြဲလာျခင္း စသည္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္သြားလာကာ ပုလိပ္မ်ားအား လက္တစ္လံုးျခားလွည့္စားသြားေလ့႐ွိသည္။
ဗိုလ္စံဖဲသည္ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ညတြင္ ေ႐ႊရင္ေမွ်ာ္ဘုရားပြဲသို႔လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္သတင္းလႊင့္ထားသည္။ အစိုးရဘက္မွ ေ႐ႊရင္ေမွ်ာ္ဘုရားပြဲအတြင္း ပုလိပ္မ်ားထူထပ္စြာ လံုၿခံဳေရးခ်ထားလုိက္သည္။ ဗိုလ္စံဖဲသည္ ႐ုပ္ဖ်က္၍ ေ႐ႊရင္ေမွ်ာ္ဘုရားအား ေအးေအးေဆးေဆး ဖူးေျမာ္ကာ ပန္းဆီမီးကပ္လွဴပူေဇာ္၍ ဘုရားေ႐ႊခ်ကာ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားရာ မည္သူမွ် မသိလုိက္ေခ်။ ဗိုလ္စံဖဲသည္ အေ၀းေရာက္မွ ေသနတ္ေဖာက္၍ အသံေပးမွ စံဖဲ ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ လာသြားေၾကာင္း ပုလိပ္တို႔ သိ႐ွိၾကရသည္။
ဗိုလ္စံဖဲအား ထုတ္ျပန္ထားေသာ ဆုေတာ္ေငြကို မက္၍ လိုင္စင္ေသနတ္ကိုင္ထားသူ ၀မ္းတြင္းၿမိဳ႕မွ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရအလုိေတာ္ရိ ေ႐ွ႕ေန ဦးေ႐ႊဗ်ိဳင္းႏွင့္ စာေရးႀကီး ဦးသက္ထြန္းတို႔သည္ စံဖဲအား ဖမ္းရန္ သာဂရ႐ြာမွ ဦးသက္ထြန္း၏ ညီတ၀မ္းကြဲ ကိုကံစ၏အိမ္သို႔ လာေရာက္ စုေ၀းၾကသည္။ ထိုေန႔ကား ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ေမလ ၅ ရက္ေန႔ျဖစ္သည္။ ထိုသတင္းကို ဗိုလ္စံဖဲၾကားထားသည့္အတြက္ ကိုကံစ၏ အိမ္ကို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ ေ႐ွ႕ေနႀကီး ဦးေ႐ႊဗ်ိဳင္းမွာ ဆုေငြမရလုိက္ဘဲ စံဖဲလက္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ပါသြားခဲ့သည္။ စာေရးႀကီး ကိုသက္ထြန္း၊ ကိုကံစတို႔မွာ ဒဏ္ရာရၿပီး ကိုသက္ထြန္း၏ ဇနီး မပုမွာ အေခ်ာင္ေသဆံုးသြားခဲ့ေလသည္။
ေတာပုန္းႀကီးဗိုလ္စံဖဲ၏ ရဲစြမ္းသတၱိေၾကာင့္ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရမွာလည္း သိကၡာက်ဆင္းၿပီးရင္း က်လာကာ လံုၿခံဳေရးပါ ထိခိုက္လာသျဖင့္ သာစည္တြင္ ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားစုေပါင္း၍ စီမံခ်က္ခ်ကာ အမိအရ ဖမ္းဆီးေရးအတါက္ ျမင္းစီးပုလိပ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ ေတာနင္းပိုက္စိပ္တုိက္ ႐ွာေဖြၾကေတာ့သည္။
ဗိုလ္စံဖဲလြတ္ေျမာက္ေနကာ အစိုးရအား အမ်ိဳးမ်ိဳးေႏွာင့္ယွက္ေနသျဖင့္ ၾကြက္မႏိုင္က်ီမီးႏွင့္႐ွိဳ႕ဆိုသလို စံဖဲ၀င္ထြက္သြားလာရာ ေက်း႐ြာမ်ားကိုလည္း အစိုးရက အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္ကြပ္ေတာ့သည္။ ဗိုလ္စံဖဲအား ဖမ္းဆီးႏုိင္ေရးအတြက္ ေက်း႐ြာမ်ားတြင္ လာေရာက္တပ္စခန္းခ် ေနေသာ စစ္ဗာရီစစ္ပုလိပ္မ်ားအတြက္ ထင္း၊ ေရ၊ ၾကက္ ဟင္းခ်က္စရာ ေန႔စဥ္ေပးပို႔ေနရ႐ုံမွ်မက လွည္းကူလီ၊ လူကူလီလုိက္ရလြန္းသျဖင့္ ေက်း႐ြာသားတို႔သည္ မိမိအလုပ္ကိုမိမိ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ထို႔အျပင္ ဗိုလ္စံဖဲထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားျခင္းသည္ သာဂရ႐ြာသားမ်ား သူႀကီးကို အကူအညီမေပးျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆိုကာ ေက်း႐ြာအက္ဥပေဒပုဒ္မ (၁၃)အရ တ႐ြာလံုးကို ဒဏ္ေငြ ၆၆၅ က်ပ္ ဒဏ္႐ိုက္ေတာ့သည္။ ထိုစဥ္က ယင္းဒဏ္ေငြသည္ အလြန္၀န္ေလးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။
ယင္းေနာက္ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ ၾကာသပေတးေန႔က်ပ္ သာစည္ၿမိဳ႕နယ္ ေမာင္းမဆည္႐ြာအနီး ေတာထဲတြင္ ေသနတ္ေခါင္းအံုး၍ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ လဲေနေသာ ဗိုလ္စံဖဲကို အစိုးရတပ္မ်ားက ေတာနင္း႐ွာေဖြရာ ႐ွာမေတြ႕ဘဲျဖစ္ေနရာ ဗိုလ္စံဖဲက ပုလိပ္ကို လက္ယပ္ေခၚၿပီး `ငါစံဖဲျဖစ္တယ္´ ဟု သူကိုယ္တုိင္ အဖမ္းခံရမွ ဖမ္းမိေတာ့သည္။ အစိုးရအစြမ္းေၾကာင့္ ဖမ္းမိျခင္းမဟုတ္ဘဲ ငွက္ဖ်ားေရာဂါေၾကာင့္သာ ဖမ္းမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေတာပုန္းႀကီးဗိုလ္စံဖဲ၏ အမႈကို မိတၳီလာၿမိဳ႕တရား႐ုံးတြင္ တရားသူႀကီး မစၥတာမက္ကေနာ ဦးေဆာင္၍ တစ္ႏွစ္ၾကာ စစ္ေဆးခဲ့သည္။ ေတာပုန္းႀကီးဗိုလ္စံဖဲအမႈတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ကံႀကီးေမာင္ႏွင့္ငနီတို႔ကို အားေပးကူညီပူးေပါင္းမႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၄၁) ႏွစ္စီ က်ခံရန္ စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း အယူခံ၀င္၍ ကံႀကီးေမာင္အား ေထာင္ဒဏ္တသက္တကၽြန္း (ႏွစ္ ၂၀) ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပး ခဲ့သည္။
ဗိုလ္စံဖဲအား ျပစ္မႈထင္႐ွားသည္ဟုဆိုကာ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ နံနက္ ၆း၃၀ နာရီတြင္ ျမင္းၿခံေထာင္က်ပ္ ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္လိုက္ေလသည္။ (ဇြဲသန္းသွ်င္ (သံုးဆယ္) ေရးသားေသာ `ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းႏွင့္ေတာပုန္းႀကီစံဖဲ´ ေဆာင္းပါး (ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ ၁၉-၆-၂၀၁၁) ၌ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သမုိင္းသုေတသနဦးစီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ `ျမန္မာ့ရက္စဥ္သမိုင္း´ ပထမတြဲ စာမ်က္ႏွာ ၂၅၂ ၌ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ရက္ေန႔ဟူ၍လည္းေကာင္း မွားယြင္းစြာ ေဖာ္ျပထားသည္။)
ဗိုလ္စံဖဲသည္ ကြယ္လြန္စဥ္က အသက္ ၂၂ ႏွစ္ သာ ႐ွိေသးသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ… နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်အစိုးရ အုပ္စိုးေနေသာ ကိုလိုနီေခတ္၌ ပထမဆံုးဆုေတာ္ေငြ အထုတ္ခံရသည့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးသမား ဗိုလ္စံဖဲ၏ မတရားမႈအတြက္ ေခါင္းငံု႕မခံဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ရင္ဆုိင္တုိက္ခိုက္ခဲ့ေသာ သူ၏ သတၱိကို ဂုဏ္ျပဳရမည္ျဖစ္ေပသည္။
စာကိုး
(၁) ဇြဲသန္းသွ်င္ (သံုးဆယ္) `ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းႏွင့္ေတာပုန္းႀကီစံဖဲ´ ေဆာင္းပါး (ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ ၁၉-၆-၂၀၁၁)
(၂) ကို္တင္လႈိင္ (မိတၳီလာ) `နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရ၏ ပထမဆံုးဆုေငြအထုတ္ခံရသည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမား စံဖဲ´ (ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ ၆-၁၁-၂၀၁၁)
(၃) ဦးဟုန္၀မ္ `သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းႏွင့္စံဖဲ´ တကၠသိုလ္ပညာပေဒသာစာေစာင္ တြဲ-၆၊ အပိုင္း-၄၊ ၁၉၇၁။
(၄) သန္း၀င္းလႈိင္၊ အႏွစ္ခ်ဳပ္ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓာန္ ပထမအတြဲ၊ ပညာေ႐ႊေတာင္စာေပ၊ ပထမအႀကိမ္ ၂၀၁၀။
(၅) L.U.G. Tripp, Boh San Pe and Other Glimps of life in Burma, Bombay, Mody's Diamond Printing Works,1944.
(၆) မာဂဓီသာစည္၊ နယ္ခ်ဲ႔ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီးဗိုလ္စံဖဲ၊ ရန္ကုန္၊ စာေပဗိမာန္၊ ၁၉၉၉။
| Reactions: |
Kyaw Thu - FFSS Yangon Activity,
သႀကၤန္အတတ္ေန႔ "ေပးဆပ္သူမ်ား" သံခ်ပ္လႈပ္႐ွားမႈ
ေက်ာ္သူ (နာေရးကူညီမႈအသင္း - ရန္ကုန္)
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
ေက်ာ္သူ (နာေရးကူညီမႈအသင္း - ရန္ကုန္)
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
သႀကၤန္အတတ္ေန႔တြင္ ဖိတ္ၾကားထား႐ွိသည့္ စံျပေစ်း၊ Super One ကုန္တိုက္အနီး၊ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ႐ံုး (ေဒါပံု)၊ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ သီတာဆိပ္၊ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ၃ ရပ္ကြက္၊ ဗမာသစ္ ေရကစားမ႑ာပ္၊ ေ႐ႊငါးေမာင္ေမာင္ လသာၿမိဳ႕နယ္၊ ေ႐ႊဝါဆန္ေျမမ႑ာပ္ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္၊ ေ႐ႊစင္ ေရကစားမ႑ာပ္ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္၊ အင္းဝလမ္း၊ (၆) ရပ္ကြက္၊ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္၊ ေမခလာ ခန္းမ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္၊ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ႐ံုး ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ (၄) ရပ္ကြက္၊ သႏၲာလမ္း၊ င/ရပ္ကြက္၊ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္ အစ႐ွိသည့္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္ကြက္ အသီးသီးမ်ားသို႔ နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္)၏ "ေပးဆပ္သူမ်ား" ျပည္သူ႔အက်ိဳးျပဳ သံခ်ပ္အဖြဲ႔မွ သြားေရာက္၍ အင္တိုက္အားတိုက္ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့ေတာ့သည္။
| Reactions: |
Natural Curse in Kachin - Op-Ed
သယံဇာတက်ိန္စာ (ကခ်င္စစ္ပြဲမ်ား) ႏွင့္ ကခ်င္ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ေနာ္ဂြန္ဂ်၀ါ၊ ဧျပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
UK အဂၤလန္မွ လူတစ္ဦးက ကီလိုမီတာ ၆၀ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားအတြက္ Fund Raise လုပ္မယ္။ စပြန္စာေတာင္းတဲ့စာ ရရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိထၳီလာမွာျဖစ္တဲ့ လူေသာင္းနဲ႔ခ်ီျပီး အိမ္ေျခပ်က္စီး၊ လူ၄၀ေက်ာ္ ေသေၾက (အစိုးရထုတ္ျပန္ခ်က္) ကို မူဆလင္မ်ားအတြက္ လႈံ႔ေဆာ္ေနပါတယ္။ သူရဲ့ကီလိုမီတာ ၆၀ လမ္းေလွ်ာက္ခရီးထက္ ဒီထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ လူ႔အခြင့္ေရးမဲ့ျဖစ္ရတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ ကီလိုမီတာ ၁၁၆၁ ခရီးရွည္ၾကီး လူငယ္မ်ားစြာ ရန္ကုန္မွလိုင္ဇာသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။
ကမၻာက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ လူအခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈမ်ား လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ ကတည္းက အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ခဲ့တာ၊ ၂၀၀၃ ေထာက္လွမ္းေရးမႈးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ျပဳတ္သြားမွပဲ အဆံုးသတ္သြားပါတယ္။ ထိုစဥ္ကာ ျမန္မာ ေထာက္လွမ္းေရးရဲ့၊ ယုတ္မာရက္စက္၊သတ္ျဖတ္ခဲ့ပံုမ်ား ေထာင္မ်ားမွတ္တမ္းစာအုပ္မ်ားစြာ ျမန္မာလို၊ အဂၤလိပ္လို ေရးသားထားတာ၊ တကယ္မွဟုတ္ရဲ့လား လို႔ေတာင္ ထင္မွတ္ရပါတယ္။
ဘာလဲဟဲလူ႔ငရဲ (ဦး၀င္းတင္ NLD)၊ ရဲ့ 'ဘာလဲဟဲ့လူငရဲ'၊ ျမန္မာအစိုးရက ဂ်ာမဏီသို႔ လႊဲေပးလိုက္တဲ့ Liao Yiwu ရဲ့ စာအုပ္မ်ား၊ "မင္းဒင္ - သက္ခိုင္" ကဲ့သို႔ေသာ စာအုပ္မ်ားစြာ မွတ္တမ္းရွိပါတယ္။ ၂၀၁၁ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရသစ္မွာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေထာင္တြင္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားစြာ လုပ္နိဳင္ခဲ့ေတာ့၊ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာျပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ျပည္ပမီဒီယာမ်ား ေျပာဆိုမႈမွာ ကခ်င္အေရးအခင္းကို ေမ့ထားပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းဖ်က္သိမ္းျပီး၊ ျမန္မာစစ္တပ္ ကခ်င္ KIA နယ္ေျမမ်ားသို႔ သယံဇာတစစ္ပြဲ ျဖစ္လာကတည္းက၊ ကခ်င္ျပည္သား တစ္သိန္းခန္႔ ဒုကၡသည္စခန္းေရာက္သြားျပီး၊ ျမိဳ႔ရြာမ်ားစြာ အစိုးရစစ္တပ္မွာ မီးရိႈ႔ဖ်က္ဆီးခံရပါတယ္။ ၂ဖက္ေသေၾကမႈနဲ႔မ်ားကေတာ့ ေထာင္ဂဏန္း မက ..ေနာက္ဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ကို တိုက္ေလယာဥ္၊ ဗံုးၾကဲေလယာဥ္မ်ားပါ၀င္လာျခင္း ... တရုပ္က ျငိမ္ၾကည့္ေနျပီး၊ အေမရိကန္နဲ႔ကုလသမဂၢတို႔ကပါ ၀င္ေျပာမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီ၂၀၁၃ မွာ စစ္ရပ္စဲခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီစစ္ပြဲဟာ အိမ္ၾကက္ျခင္း အိုးမဲသုတ္ျပီး တိုက္ခံရသလား.. လို႔ ေမးခြန္းရွိပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သယံဇာတစစ္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔အဆင္ေျပျပီးတဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ၾသဇာရွိတဲ့ ထိုင္းနယ္စပ္ ေကအင္ယူ (ကရင္လက္နက္ကိုင္)မ်ားနဲ႔ ျမန္မာစစ္တပ္ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။ အခု တရုပ္နဲ႔ျမန္မာ အဆင္မေျပျဖစ္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္စီမံကိန္းအေရးခင္းမ်ားဟာ တရုပ္ျပည္ရဲ့ မဟာေရႊဓါတ္ေငြလိုင္းၾကီးအထိ ရႈပ္ေထြးတဲ့ ဇတ္လမ္းမ်ားရဲ့ ရလဒ္တစ္ခုလို႔ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူနဲ႔စာေရးဆရာ ဦးေက်ာ္၀င္းက ေကာက္ခ်က္ခ်ထားပါတယ္။
ျမစ္ဆံု၊ လက္ပံေတာင္း၊ ေရႊဓါတ္ေငြ႔နဲ႔ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ စီမံကိန္းေပါင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး ရွိတဲ့စီးပြားေရးစာခ်ဳပ္ နစ္နာခ်က္မ်ားကို ယခုေခတ္ ပညာရွင္ျမန္မာမ်ားက အမွန္သို႔ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အတြက္ တရုပ္ျပည္ဟာအလြန္အေရးပါတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ကခ်င္၊၀၊ရွမ္း လက္နက္ကိုင္မ်ားစြာ တရုပ္နယ္စပ္မွာ ရွိေနပါတယ္။ အေမရိကန္ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ခ်စ္ၾကည္လာျခင္းဟာ တရုပ္အစိုးရ စိုးရိမ္ရတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္အစိုးရ၊ စစ္တပ္နဲ႔လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္၊ ျပည္သူလူထု အားလံုး ညီညြတ္မႈ ရဖို႔ အေရးၾကီးလွပါတယ္။
မူဆလင္မ်ား နစ္နာခ်က္ထက္ ကခ်င္ျပည္နယ္သားမ်ား နစ္နာခ်က္က အမ်ားၾကီးပိုပါတယ္။ အားလံုးျငိမ္းခ်မ္းဖို႔ရာ အစိုးရနဲ႔လူနည္းစုမ်ား ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုပါတယ္။
အေရးၾကီးဆံုးကေတာ့
- ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားပါပဲ။ ပထမ ကခ်င္ KIA စစ္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားနဲ႔ ကခ်င္ျပည္သူလူထု ညီညြတ္မႈကို ဆက္လက္ထိန္းထားရပါတယ္။
- သယံဇာတက်ိန္စာ (စစ္ပြဲမ်ား) ကို လူငယ္မ်ားဆီမကူးစက္ေစသင့္ပါဘူး။
- ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုးတက္ေရးအတြက္ ကခ်င္ျပည္နယ္သား လူငယ္မ်ား ပညာေရး နဲ႔ အဂၤလိပ္စာျမင့္တင္ေပးရပါမယ္။
- ကမၻာ့ကခ်င္လူငယ္မ်ားနဲ႔ လင့္ ဆက္သြယ္ေပးရမွာက ကခ်င္ျပည္နယ္သားမ်ားရဲ့ (ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားရဲ့) အဓိကတာ၀န္ပါ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ျပည္သူမ်ား တခဲနက္ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို ျမန္မာအစိုးရသစ္က ခြင့္ျပဳခဲ့လို႔ ျမစ္ဆံုးစီမံကိန္းရပ္ဆိုင္းရတယ္။ အခု ကခ်င္စစ္ပြဲလည္း ၂ႏွစ္နီးပါး အၾကာမွာ ရပ္ဆိုင္းသြားရပါတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကေန ကခ်င္ျပည္၊ လိုင္ဇာျမိဳ႔အထိ ကီလိုမီတာ ၁၁၆၁ ခရီးရွည္၊ လမ္းေလွ်ာက္ျငိမ္းခ်မ္းေရးလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ကို မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။
For Continue Prayers, Jackie Evancho – To Believe
http://www.staged.com/video?v=NtK
Photo: Solidarity Kachin
http://www.staged.com/video?v=NtK
Photo: Solidarity Kachin
| Reactions: |
Ei Kyaw Aww - Staire
ဖြတ္ကေလး၊ အေမပုု ရုုပ္ကိုုဆိုုး ႏွင္႔ စုုခ်ီး (သိုု႔မဟုုတ္) ဆုုရွီး
အီၾကာေအာ္
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
အီၾကာေအာ္
ဧၿပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
"ဒီေကာင္ေတြ မေကာင္းဘူးဗ်"
"ဘယ္ေကာင္ေတြလည္း ဖြတ္ကေလးရဲ ႔"
"ဂ်ပံရြာသားေတြေပါ႔ဗ်ာ၊ က်ဳပ္တိုု႔ အေမပုုကိုုမ်ား ရုုပ္ကိုုဆိုုးတယ္ ေျပာေနႀကတယ္"
အေမပုု တစ္ေယာက္ ခက္ေသးရြာမွ ဂ်ပံရြာသိုု႔ အလည္ေရာက္ေနသည္ မဟုုတ္ပါလား။
"က်ဳပ္တိုု႔ အေမပုုေလာက္ လွပေက်ာ႔ရွင္းျပီး ခက္ေသးရြာက ဖက္ခ်င္မယ္ေတြေတာင္ အရွံဳးေပးရတာကိုု သူတိုု႔က ရုုပ္ဆိုုးတယ္ေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ကိုု စိတ္ဆိုုးစရာေကာင္းတယ္"
ဖြတ္ကေလးက မေက်မခ်မ္း ထပ္ေျပာသည္။
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး မင္းက ဖက္ခ်င္ေနလိုု႔ "ဖက္ရွင္မယ္" ေတြေတာင္ "ဖက္ခ်င္မယ္" ျဖစ္ရရွာတယ္"
"ဆရာေအာ္ေတာင္ တခါတုုန္းက ဖက္ခ်င္တယ္ ေျပာျပီးေတာ႔"
အီႀကာေအာ္က ေဒၚအြန္ေမးရွိရာ မီးဖိုုေခ်ာင္ဘက္သိုု႔ အသာကေလး လက္ညွိဳးထိုုးျပီး ႀကားသြားဦးမယ္ဟူေသာ အမူအရာျဖင္႔ ဖြတ္ကေလးကိုု သတိေပးလိုုက္သည္။
"ဒါနဲ႔ ဘယ္တုုန္းက အေမပုုကိုု ရုုပ္ဆိုုးတယ္ ေျပာတာလည္း" ဟုု အီႀကာေအာ္က အံ႔ႀသတႀကီးျဖင္႔ ေမးလိုုက္သည္။
"အေမပုု သူတိုု႔ရြာကိုု ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အလံေတြကိုုင္ျပီး "ရုုပ္ကိုုဆိုုး၊ ရုုပ္ကိုုဆိုုး " ဆိုုျပီး ေအာ္ႀကတာေလ"
အီႀကာေအာ္ သေဘာေပါက္သြားသည္။
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလးရဲ ႔၊ မင္းကလည္း တယ္ျပီးခက္ပါလား၊ "ယိုုးကိုုဆိုု" ဆိုုတာဂ်ပန္လိုု "ႀကိဳဆိုုပါ၏" လိုု႔ ေျပာတာကြ၊ အဲဒါေႀကာင္႔ အေမပုုက ပညာ ေကာင္းေကာင္းသင္ႀက၊ ဘာသာစကားေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးတတ္ေအာင္ လုုပ္ႀကလိုု႔ ေျပာတာ…….၊ ဗဟုုသုုတ နည္းေတာ႔ ယံုုထင္၊ ေႀကာင္ထင္၊ ဖြတ္ထင္ဆိုုတာ ဒါမ်ိဳးေပါ႔ကြာ"
ထံုုးစံအတိုုင္း နည္းနည္းသိလွ်င္ မ်ားမ်ား ဆရာလုုပ္တတ္ေသာ ခက္ေသးရြာသားတိုု႔ထံုုး ႏွလံုုးမူ၍ ႀကားဘူးနား၀ မေတာက္တေခါက္ ဂ်ပံစကားျဖင္႔ သူက ဖြတ္ကေလးကိုု ဆရာႀကီး လုုပ္လိုုက္သည္။
"ဆရာေအာ္ အဲဒါဆိုုရင္ "ေကာ္နီ ခ်ီး၀ါး" ဆိုုတာ ဘာကိုု ေျပာတာလည္း"
"ေဟ႔ေကာင္ ဖြတ္ကေလး ငါ႔ေကာ္နီေလးကိုု မထိနဲ႔ကြ"
ေကာ္နီကား အီႀကာေအာ္၏ အခ်စ္ေတာ္ ေခြးကေလးပင္ ျဖစ္သည္။ အီႀကာေအာ္ကား အနီးအနားတြင္ ကေလးမ်ားမရွိေသာေႀကာင္႔ ေကာ္နီကိုု အခ်စ္ေတြ ပံုုထားသည္။ ေကာ္နီကလည္း အီႀကာေအာ္နားက တဖ၀ါးမွမခြာ အျမီးတနန္႔နန္႔ႏွင္႔ ေနေလ႔ရွိသည္။ ယခုုလည္း အီႀကာေအာ္ အိုုးခြက္ ပန္းကန္မ်ား ေဆးေႀကာေနခ်ိန္တြင္ အနားက မခြာေတာ႔။
"မင္းကလည္းကြာ လုုပ္ျပန္ပီ၊ "ေကာ္နီ ခ်ီး၀ါး" မဟုုတ္ပါဘူး၊ "ေကာ္နီး ခ်ီး၀ါး" ဆိုုတာ ဂ်ပံလိုု ေန႔လည္မွာ "ဟဲလိုု" ဆိုုျပီး ႏွုဳတ္ဆက္တာေပါ႔ကြ"
"ကိုုစိုုင္း မစုု" နဲ႔ "စုုကိုုခ်ီ" ဆိုုတာေတြကေရာ ဘာေတြလည္း ဆရာေအာ္"
ဖြတ္ကေလးေမးမွ အီႀကာေအာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားရသည္။
"မင္းဟာေတြကလည္း အခ်စ္ဇာတ္လမ္း ဇာတ္၀င္ခန္းက်ေနတာပဲ"
"ကိုုဇိုုင္း မတ္စုု" ဆိုုတာ "အမ်ားႀကီး"၊ "စုုကိုုရွီ" ဆိုုတာ "နည္းနည္း" ကိုုေျပာတာ"
"အရီး ခါးတိုု႔" ဆိုုတာလည္း ေျပာေနႀကတာ ႀကားတယ္"
"အရီး ခါးတိုု႔" မဟုုတ္ပါဘူကြာ "အာရီး ဂတိုု႔" ဆိုုတာ "ေက်းဇူးတင္တယ္" လိုု႔ေျပာတာ၊ ဒါေပမဲ႔ မင္းအရီး အြန္အြန္ကိုုေတာ႔ ခါးသြားမတိုု႔ေလနဲ႔ ေက်းဇူးမတင္ပဲ သူ႔ခါးကိုု တိုု႔ရင္ ေယာင္ျပီး မင္းကိုု ျငဳတ္က်ည္ေပြ႔နဲ႔ ေမႊလိမ္႔မယ္"
"မင္းတိုု႔က ဂ်ပံစကားဆိုုရင္ "ဆုုရွီး" ေလာက္ပဲ သိတာကိုုးကြ"
"ဒါနဲ႔ ငါႀကားဘူးတဲ႔ ဆုုရွီး ဇာတ္လမ္း တစ္ပုုဒ္ကိုု ေျပာျပရဦးမယ္"
"လုုပ္ပါဦး ဆရာေအာ္ရဲ ႔"
"ခက္ေသးရြာ ေနပူေတာ္ ရပ္ကြက္တစ္ခုုက ဘဘႀကီးတစ္ေယာက္ အေႀကာင္းေပါ႔…….၊ ဘဘႀကီးက တပည္႔တပန္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔…..၊ တစ္ေန႔ေတာ႔ သူ႔တပည္႔ေတြ အသံုုးမက်လိုု႔ ဆဲျပီး "မင္းတိုု႔ စုု ခ်ီးပဲ စား" လိုု႔ ဆူတာကိုု တပည္႔ေတြက မွတ္ထားသတဲ႔….၊ အဲဒါ ေနပူေတာ္သား တပည္႔တစ္ေယာက္က မွတ္ထားျပီး တျခားသူေတြကိုု ျပန္ေျပာျပတယ္၊ ေနပုူေတာ္ ပင္းမနားသား စစ္စစ္ေတြက စကားေျပာရင္ "ရွ" နဲ႔ "ခ်" ကိုု မပီႀကဘူး၊ "ေရွာက္သီး" ဆိုုရင္ "ေခ်ာက္သီး"၊ "ခ်စ္တယ္" ဆိုုရင္ "ရွစ္တယ္" လိုု႔ ဆိုုေလ႔ရွိတယ္၊ အဲဒီတပည္႔က တျခားသူေတြကိုု ျပန္ေျပာျပတယ္၊ "ေဟ႔ေကာင္ ငါတိုု႔ ဘဘဂ်ီးက ဆုုရွီး စားခိုုင္းတယ္" ဆိုုျပီးေတာ႔ေပါ႔၊ တစ္ေန႔က်ေတာ႔ ႏိုုင္ငံဂ်ားျပန္ တပည္႔ တစ္ေယာက္က ဘဘဂ်ီးကိုု ဖားျပီး သံေတာ္ဦး တင္တယ္ေလ၊ ဘဘႀကီး ဆံုုးမတဲ႔ အတိုုင္း ႏိုုင္ငံဂ်ားေရာက္ေတာ႔ ဆုုရွီးကိုု မနည္းရွာျပီး အ၀စားခဲ႔တဲ႔အေႀကာင္း ဖားတိုု႔ထံုးအတိုုင္း ေလွ်ာက္တာေပါ႔…..၊ဘာေျပာေကာင္းမလည္း ဘဘဂ်ီးက ထပ္ဆဲတာ ခံရတာေပါ႔….. "
"ဟားဟားဟား…"
ဖြတ္ကေလးတစ္ေယာက္ ဆုုရွီး ဇာတ္လမ္းကိုုႀကားျပီး အူတက္ေတာင္ ရီေလေတာ႔သည္။
ထိုုအခိုုက္တြင္ မီးဖိုုေခ်ာင္မွ ေရွာင္တခင္ ထြက္လာေသာ ေဒၚအြန္ေမးက ႀကားသြားျပီး
"ကိုုေအာ္…….၊ ရွင္…..ဒီ မဟုုတ္က ဟုုတ္က ဆုုရွီး ဇာတ္လမ္းကိုု ေျပာျပန္ျပီလား၊ ခိုုင္းထားတဲ႔အတိုုင္း ပန္းကန္ေတြေတာ႔ ျပီးေအာင္ မေဆးဘူး၊ ေတာ္……. အဲဒီလိုု ေလပဲမ်ားေနလိုု႔ ေတာ္နဲ႔အတူ ဂ်ပံရြာမွာ ပန္းကန္အတူ သြားေဆးခဲ႔တဲ႔ အခ်ိဳရည္နဲ႔လုုပ္စားတဲ႔ ခိုုနီကိုုေဂ်ာ္ေဂ်ာ္ေတာင္ ေဆးရံုုေတြ ဘာေတြ လွဴႏိုုင္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ရွင္က ပန္းကန္ပဲ ဆက္ေဆးေနရတာ"
အီႀကာေအာ္လည္း အရွိဳက္ထိသြားျပီး "မင္းက ဘဘဂ်ီးတိုု႔နဲ႔ ေပါင္းတာမွ မႀကိဳက္တာကိုုးကြ၊ ငါကေတာ႔ ေပါင္းေတာ႔ ေပါင္းခ်င္သား" ဟုုွ ရင္နာနာျဖင္႔ စိ္တ္ထဲမွ တိတ္တိတ္ေလးေျပာကာ ေနာက္ဆံုုးပန္းကန္ကိုု ေဆးရင္း လက္စသတ္လိုုက္သည္။
"ခိုုနီေတြက ဆုုရွီး……. သိပ္ႀကိဳက္ႀကတာေလ" ဟုု အီႀကာေအာ္က ပင္းမနားသား ေလသံျဖင္႔ ရြဲ ႔၍ ေျပာလိုုက္ေလသည္။
ထိုုအခါတြင္ ဖြတ္ကေလးက ရာသီဥတုု မေကာင္းမွန္း သိသျဖင္႔ ႏွဳတ္ဆက္၍ ထြက္သြားေတာ႔သည္။
"အရီး ခါးတိုု႔…. ေက်းဇူးပဲ ဆရာေအာ္ နဲ႔ အရီးအြန္ေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ ယုုန္ကန္ေဆးရံုုမွာ အလုုပ္ရွိလိုု႔ သြားလိုုက္ပါဦးမယ္"
ဖြတ္ကေလး တစ္ေယာက္ ေဆးရံုုႀကီးဘက္သိုု႔ ေျခဦးလွည္႔ရင္း ဒီတစ္ခါ ယုုန္ကန္ ေဆးရံုုအသစ္ ေဆာက္ရန္အတြက္ အကူအညီေပးရန္ ဂ်ပံဂ်ီးမ်ား လာလွွ်င္ေတာ႔ျဖင္႔ "ရုုပ္ကိုုဆိုုး" ဟုု ႀကိဳဆိုုလိုုက္ျပီး၊ "ေကာ္နီ ခ်ီး၀ါး"ဟုု ႏွဳတ္ဆက္လိုုက္မည္။ ယုုန္ကန္ေဆးရံုုႀကီးမွ ဆရာသမား အုုပ္ကေလး ႏွင္႔ အုုပ္ႀကီးမ်ား ကိုုေတာ႔ ႏွစ္ကူးမွာ "စုုခ်ီး" အဲ…. "ဆုုရွီး" ေကၽြးျပီး ကန္ေတာ႔လိုုက္ရင္ ေကာင္းမလား ေတြးမိကာ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ျပီး ျပံဳးမိေလေတာ႔သတည္း။ ။
သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ
| Reactions: |
88 Generation - Min Ko Naing & KO KO Gyi to visit USA in May
၈၈ မ်ဳိးဆက္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ႏွင့္ (ကို)ကိုကိုၾကီး အေမရိကန္သို႔ ေမလလယ္တြင္ လာေရာက္မည္
မိုးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၂၊ ဧျပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
ျမန္မာျပည္၏ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္၊ ျပည္သူလႈပ္ရွားမႈ ဦးေဆာင္အဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္တဲ့ ၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ၂ ဦးျဖစ္တဲ့ (ကို)မင္းကိုႏိုင္ ႏွင့္ (ကို) ကိုကိုၾကီးတို႔ရဲ့ ေမလ ျပည္ပခရီးစဥ္အစီအစဥ္မွာ အေမရိကန္ျပည္သို႔လည္း လာေရာက္လည္ပတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမလ ၁၈ ရက္ ေတာင္ကိုရီးယားမွာ လူ႔အခြင့္အေရးဆုတခုျဖစ္တဲ့ ဂြမ္ဂ်ဳးဆုကို ကိုဂ်င္မီနဲ႔ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔က သြားေရာက္ လက္ခံၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနာက္မွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္နဲ႔ (ကို)ကိုကိုၾကီးတို႔က ေတာင္ကိုရီးယားကေန အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ထြက္ခြာလာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ၀ါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစိုက္ NED အဖြဲ႔ၾကီးက ခ်ီးျမွင့္တဲ့ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္) ဒီမိုကေရစီဆုကို လက္ခံရယူဖို႔ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ လာေရာက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု တ၀ွမ္းမွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီက တိုင္းရင္းသားမိသားစုမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆုံပြဲေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လက္ခံက်င္းပျဖစ္ၾကမယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။
ယခု ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္ အေမရိကန္ခရီးစဥ္မွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ နဲ႔ (ကို) ကိုကုိၾကီးတို႔ေတြအေနနဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ၊ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနသူ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားမိသားစုေတြနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေတြ႔ဆုံႏိုင္ဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစားသြားမယ္လို႔လည္း သတင္းရရွိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ မတ္လမွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္တဲ့ ကိုေဌးၾကြယ္ရဲ့ အေမရိကန္ခရီးစဥ္မွာလည္း ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမိသားစုမ်ား ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုခဲ့ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
လက္ရွိၾကားသိရသေလာက္ကေတာ့ - ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ၀ါရွင္တန္ဒီစီသို႔ ေရာက္ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနာက္ နယူးေယာက္ျမိဳ့ေတာ္၊ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္၊ ဖို႔၀ိန္းျမိဳ့ေတာ္၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုေဘးဧရိယာ၊ အယ္လ္ေအျမိဳ့ေတာ္၊ လပ္စ္ေဗးဂပ္စ္ျမိဳ့ေတာ္ စသည္ ေနရာေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမိသားစုမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆုံပြဲအစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ဆက္လက္ စုံစမ္းျပီးေတာ့ သတင္းေပးပို႔သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၈၈ မ်ဳးိဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားဟာ ၂၀၁၂ ႏွစ္ဆန္း၊ ၎တို႔လြတ္ေျမာက္ျပီးေနာက္ ၂၀၁၃ မွ စတင္ျပီးျပီး ျပည္ပခရီးစဥ္မ်ား ကူးသန္းခဲ့ပါတယ္။ ဇန္န၀ါရီမွာ ဖီလစ္ပုိင္၊ ေနာက္ စကၤာပူနဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားကို သြားေရာက္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ယခု ကိုရီးယား၊ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ျပီးရင္ ျဗိတိန္ကို သြားေရာက္ဖို႔ ရွိပါတယ္။ ဦးမင္းကိုႏိုင္၊ ဦးကိုကိုႀကီး၊ ဦးမင္းေဇယ်၊ ဦးျမေအး၊ ဦးေဌးၾကြယ္၊ ဦးမာကီး၊ မမီးမီးႏွင့္ မနီလာသိန္းတို႔ ၈ဦး လန္ဒန္ကို ဇြန္ ၁၉ မွ ဇြန္လကုန္အထိ သြားေရာက္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။
| Reactions: |
Constitution Change Necessary for Democracy Progress in Burma - Suu Kyi
အေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုအပ္ ဟု တိုက်ဳိတကၠသိုလ္ေဟာေျပာပြဲတြင္ ေဒၚစု ေျပာ
သတင္း ထြန္းေ၀ ဘာသာျပန္သူ နန္းခမ္းမိုထြန္း၊ ဧျပီ ၁၈၊ ၂၀၁၃
၂၇ ႏွစ္ၾကာ ကြဲကြာေနျပီးေနာက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ျပန္၍ အလည္ေရာက္ရွိလာတဲ့ ျမန္မာျပည္ကအၾကီးဆုံး အတိုက္အခံပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တိုက်ဳိတကၠသိုလ္မွာ ယေန႔ ဧျပီ ၁၇မွာ ေဟာေျပာပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ရဲ့အေရးပါအရာေရာက္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ပါ၀င္ေနတဲ့ ယခုလက္ရွိ အေျခခံဥပေဒကို ေျပာင္းလဲဖို႔က ဒီမိုကေရစီ ျမန္ျမန္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္လို႔ အေလးအနက္ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ဧျပီလ ၁၇ မနက္ပိုင္းက တိုက်ဳိျမိဳ့၊ Bunkyo နယ္ေျမမွာရွိတဲ့ တိုက်ဳိတကၠသိုလ္၀င္းအတြင္းမွာ သြားေရာက္ျပီး ေက်ာင္းသား ၄၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ပညာေရး၀န္ထမ္းမ်ားအတြက္ ေဟာေျပာပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေဟာေျပာပြဲမွာ ေဒၚစုက 'ယခုမွစ၍ ကမာၻေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမယ့္ လူငယ္မ်ားအား တိုင္းျပည္အတြက္ ျပန္ၾကည့္ဖို႔ကို ေျပာစရာမလိုဘဲ၊ လူသားမ်ားအား အက်ဳိးရွိေစသည့္ အရာကို လုပ္ဖို႔ အားစုိက္ႏွလုံး သြင္းသြားေစခ်င္တယ္ …' လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
တဖန္ ေဒၚစုက ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔ ပတ္သက္၍ 'ယခုအထိ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို မေတြ႔ၾကဳံရသေးပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ စတင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္' လို႔ ေျပာၾကားသြားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၅ မွာ ျပဳလုပ္မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တရားမွ်တျပီး လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ေဒၚစုက 'တပ္မေတာ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးစကားေျပာျခင္းျဖင့္ အလ်င္ျမန္ဆုံး အေျခခံဥပေဒေျပာင္းလဲမႈ ကို လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ပိုျပီး တိုးတက္လာေစရန္ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၄ ပုံ ၁ ပုံ ေနရာက ေနရာမ်ား ရယူထားတဲ့ တပ္မေတာ္အတြက္ အေရးပါအရာေရာက္တဲ့ျပဌာန္းခ်က္ ပါ၀င္ေနတဲ့ ယခုလက္ရွိ အေျခခံဥပေဒ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္လို႔ အေလးအနက္ေျပာသြားပါတယ္။
ေဒၚစုက ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ဂ်ပန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မစၥတာအာဘဲနဲ႔ ေတြ႔ဆုံမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
| Reactions: |
Nay Phone Latt - Articles
ပိုလွေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆီသို႕ ...
ေနဘုန္းလတ္
ဧၿပီ ၁၇၊ ၂၀၁၃
ေနဘုန္းလတ္
ဧၿပီ ၁၇၊ ၂၀၁၃
TIME မဂၢဇင္းက ကမာၻေပၚမွာလႊမ္းမိုးမႈအရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ေတြကို ႏွစ္စဥ္အေယာက္ ၁၀၀ ေရြးေလ့ရွိတဲ့ ပြဲေလးတစ္ခုကို သူ႕ထံုးစံအတုိင္းက်င္းပ လုိက္ျခင္းပါ။ အဲဒီ့မွာ က်ေနာ္တို႕အတြက္ ထူးျခားသြားတာက က်ေနာ္တို႕ႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အျခား နာမည္ႀကီးပုဂိၢဳလ္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ကမာၻေက်ာ္ အဆိုေတာ္ အႏုပညာရွင္ ေလဒီဂါဂါနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ့အေျခအေနအထိေရာက္လာျခင္းပါပဲ။ က်ေနာ္အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ အြန္လိုင္းက မဲေပးေရြးခ်ယ္ပြဲႏွစ္ခုစလံုးရဲ႕ မဲေပးေရြးခ်ယ္ရတဲ့စနစ္ ေတြကိုၾကည့္တဲ့အခါ စက္တစ္လံုးတည္းကေန အႀကိမ္ႀကိမ္မဲေပးခြင့္ျပဳထား တာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီ့အခြင့္အေရးကို မိမိရရအသံုးခ်ၿပီး ျမန္မာအလွမယ္ နန္းခင္ေဇယ်ာကို ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္အရင္းခံၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းကေန အႀကိမ္ႀကိမ္မဲေပးခဲ့ၾကၿပီး နန္းခင္ေဇယ်ာလည္း Miss Internet 2012 ဆုကိုဆြတ္ခူးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့လို တစ္ေယာက္တည္းက အႀကိမ္ႀကိမ္ မဲေပးေနတာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး လုပ္သင့္တယ္ မလုပ္သင့္ဘူး၊ က်င့္ဝတ္နဲ႕ညီတယ္ မညီဘူး စသည္ျဖင့္ အျငင္းပြားမႈေတြလဲ အြန္လိုင္းႏုိင္ငံသားေတြၾကားထဲမွာ အေျမာက္အမ်ားေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းက အႀကိမ္ႀကိမ္မဲ ေပးတာကို မတရားလုပ္တယ္လို႕ခံစားၿပီး ကန္႕ကြက္တဲ့သူေတြရွိသလုိပဲ ... မဲဝင္မေပးရင္ပဲ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္မရွိတဲ့သူ၊ ျမန္မာမပီသတဲ့သူစသည္ျဖင့္ စြပ္စြဲေျပာဆိုခ်င္ၾကတဲ့ သူေတြလဲေတြ႕ရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေလဒီဂါဂါတို႕ရဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈက ပိုၿပီးျပင္းထန္ပါတယ္ ... ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ Miss Myanmar တုန္းကလို ႏုိင္ငံေတြအမ်ားႀကီးထဲက ကိုယ့္ႏုိင္ငံသူကို မဲေပးရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ... ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္ၿပီးမဲေပးရတာမို႕ပါ။ TIME မဂၢဇင္းရဲ႕ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာကလည္း ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲကို စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေအာင္ % ေတြကို အခ်ိန္မွန္ တင္ေပးေနပါေသးတယ္။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူကို အႏိုင္ရေစခ်င္လို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ... ၿပိဳင္ပြဲစည္းကမ္းေဘာင္ထဲကေန ကိုယ္ႏွစ္သက္သလို မဲေပးၾကတာဟာ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္အသံုးခ်တာျဖစ္လို႕ဘာမွျပႆနာမရွိပါဘူး။ အျခားသူေတြ စိတ္မဝင္စားလုိ႕ အဲဒီ့ပြဲကို ဝင္မႏႊဲၾကတာကလည္း သူတို႕ရဲ႕အခြင့္အေရးပါပဲ။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကိုယ္လုပ္ေနၾကတဲ့အေပၚ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မထိခုိက္ဘူးဆိုရင္ ... က်ေနာ္တို႕ လြတ္လပ္စြာကြဲလြဲခြင့္ေပးသင့္ပါတယ္။ မအိပ္မေနမဲေပးေနၾကတဲ့သူေတြကို အလုပ္မရွိအကိုင္မရွိ အားေနၾကတယ္လို႕ အျပစ္တင္တာ၊ မဲမေပးတဲ့သူေတြကို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္မရွိသူေတြလို႕ စြပ္စြဲတာ စတဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ ... သူတစ္ပါးရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္ေစာ္ကားတာပါပဲ။ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္ရေအာင္ယူတာ အသံုးခ်တာမ်ိဳးေတြကို အားေပးရမွာျဖစ္ေပမယ့္ သူတစ္ပါးရဲ႕အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္တာ ေစာ္ကားတာေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ရံႈ႕ခ်ရပါလိမ့္မယ္။
ဒီတစ္ေခါက္ ကိစၥမွာ ေနာက္ထပ္တစ္ခုေတြ႕မိတဲ့ ထူးျခားမႈကေတာ့ ... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေလဒီဂါဂါကို ယွဥ္ေရြးခုိင္းတဲ့အတြက္ ... အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြဟာ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္ေရြးရံုနဲ႕မၿပီးပဲ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့သူကို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတဲ့ အသံုးအႏႈံးမ်ိဳးေတြသံုး လာၾကတာပါ။ အန္တီ့ကိုခ်စ္တယ္ ... ႏိုင္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခြင့္ျပဳထားတဲ့အတိုင္း ႀကိဳက္သေလာက္ vote လို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အန္တီနဲ႕ ေလဒီဂါဂါနဲ႕ကို ယွဥ္ေျပာၿပီး ေလဒီဂါဂါကို အပုတ္ခ်တာမ်ိဳးေတြ လုပ္လာတာဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့အေနအထားတစ္ခုပါ။ ဘယ္သူမွေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႕ ကမာၻမေက်ာ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အန္တီက ႏုိင္ငံေရးသမားပါ ေလဒီဂါဂါက အႏုပညာသမားပါ။ အေလးခ်ိန္ weight နဲ႕ အလ်ား length ဆိုတာကို တုိင္းတာတဲ့အခါ ယူနစ္မတူတာကိုသတိျပဳသင့္ပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူကို လႊမ္းမိုးတယ္လို႕ ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ဘယ္လိုနည္းမ်ိဳးနဲ႕ လႊမ္းမိုးတယ္ဆိုတာရွိပါေသးတယ္ ... ေလဒီဂါဂါဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ၊ ပညာအရည္အခ်င္းအရ၊ အေတြ႕အႀကံဳအရ၊ အေတြးအေခၚအရ စသည္ျဖင့္ အန္တီ့ကို မမီႏိုင္တာေတြမ်ားစြာရွိႏုိင္ေပမယ့္ ... အႏုပညာအရေတာ့ သူ႕မွာလဲ ေလွ်ာ့တြက္မရတဲ့အရည္အခ်င္းေတြရွိပါတယ္ ...။ အႏုပညာအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး လိုအပ္မႈေတြျဖစ္တဲ့ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္စြမ္း(Creativity) နဲ႕စိတ္ခံစားမႈစြမ္းရည္ေတြမွာလည္း ေလဒီဂါဂါဟာ ထူးျခားတဲ့ အစြမ္းအစေတြရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာေနျခင္းဟာ အန္တီနဲ႕ ေလဒီဂါဂါ ႏွစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္သူ႕ဘက္မွလုိက္ၿပီး မဲဆြယ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက ... ကိုယ့္ဘက္က အႏုိင္ရေစဖို႕ အျခားတစ္ဘက္ကို ေျခထိုးတာ၊ အပုတ္ခ်တာစတဲ့ မတရားေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ိဳးေတြ လုပ္ဖို႕မလိုအပ္ဘူးဆိုတာပါ။ Fair Play ဆိုတာရွိပါတယ္။ တရားမွ်တေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြျဖစ္ဖို႕ ... ႏုိင္ရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္တစ္ခုအျပင္ ၿပိဳင္ဘက္အေပၚေလးစားအသိအမွတ္ျပဳမႈတစ္ခုလဲရွိဖို႕လိုအပ္ပါေသးတယ္။
တစ္ဘက္ကိုတစ္ဘက္ အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းၿပီးမွ အႏိုင္ရတဲ့ စစ္ဘီလူးတို႕ရဲ႕တိုက္ပြဲမ်ိဳးေတြ က်ေနာ္တို႕ကမာၻမွာ ဆက္လက္မရွင္ သန္သင့္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီ့လို ကိုယ္ႏုိင္ သူရံႈး၊ သူႏုိင္ ကိုယ္ရံႈးစတဲ့ တုိက္ပြဲမ်ိဳးေတြဟာ လူသားကမာၻကို အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆိုးေစပါတယ္။ ညစ္လံုး၊ တုိက္လံုးေတြ မသံုးပဲ တစ္ဘက္နဲ႕တစ္ဘက္ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈတစ္ခုနဲ႕ တရားမွ်တစြာရွင္ၿပိဳင္ေသာ ၿပိဳင္ပြဲေတြရဲ႕ သန္႕စင္မႈဟာ လူသားကမာၻကိုပိုၿပီးလွပေစမွာပါ။ ကိုယ့္အခြင့္အေရး သူ႕အခြင့္အေရးကို အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳေလးစားေသာ၊ မိမိရဲ႕ရွင္သန္မႈ၊ မိမိရဲ႕အႏိုင္ရလုိမႈအတြက္ သူတစ္ပါးကို ေျခထိုးညစ္ပတ္ျခင္း အလ်ဥ္းကင္းေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးကို က်ေနာ္တုိ႕ တစ္ေယာက္ျခင္းစီက လိုလားတယ္ဆိုရင္ အဲဒီ့ကို က်ေနာ္တို႕ အေသအခ်ာကိုေရာက္ၾကပါလိ့မ္မယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုကို က်ေနာ္တို႕ကပဲ ဖ်က္ဆီးႏုိင္သလို ... ယဥ္ေက်းမႈအသစ္တစ္ခုကို က်ေနာ္တို႕ကပဲ ဖန္တီးႏုိင္ပါတယ္။
ေနဘုန္းလတ္
၂၀၁၃
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕
မူရင္းေနရာ
Send email to - editors@moemaka.com to contact and contribute with MoEmAKa
MoeMaKa on Facebook Page from here (For Burma / Myanmar User)
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com - Burmese Language
http://MoeMaKa.Org - English Edition
http://MoeMaKa.Net - Audio & Video Archives
