http://www.scribd.com/doc/112411086/moemaka-daily-7th-nov-2012
Download from here !!!!
Obama Reelected Again for next 4 golden years of USA
(Obama Wins !!!! )
အေမရိကန္ျပည္ရဲ့သမၼတ အိုုဘားမား ေနာက္ ၄ႏွစ္သက္တမ္း ျပန္လည္အေရြးခံရျပီ
မိုုးမခ၊ ႏိုု၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၂
ႏိုု၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂ ပစိဖိတ္ကမ္းေျခ စံေတာ္ခ်ိန္ ည ၈ နာရီ စီဘီအက္စ္ သတင္းဌာနရဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္အရ လက္ရွိသမၼတၾကီး အိုုဘားမား သမၼတအျဖစ္ ျပန္လည္အေရြးခံလိုုက္ရျပီ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ၾကားသိရပါတယ္။
သူဘာလိုု႔ ႏိုုင္တာလဲ … အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ့ မဲ၊ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြရဲ့ မဲေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကိုု စာနာတဲ့သူ မိုု႔လိုု႔ပါတဲ့။
CNN Projection 8PM on 6th Nov 2012
Maung Luu Yae - Poem
လက္ပေတာင္း
ေမာင္လူေရး
ႏုိ၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၂
ေမာင္လူေရး
ႏုိ၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၂
လက္ပေတာင္းဟာ
ေၾကးနီနဲ႔ ေဆးမပီေတာ့ဘူး
သူ႔ေသြးေတြက သူ႔ေျမးေတြထိ
မစီးႏိုင္ေတာ့ဘူး
သူ႔ခရီး ၿပီးေတာ့မယ္
သူ႔အလွ က်ေတာ့မယ္
သူ႔အရိပ္က
သူ႔ရြာကို စြန္႔ၿပီ….။
လက္ပေတာင္း
ေတာင္ျဖစ္ၿပီး ဝင္ကာနီးေနလံုးလို
တစ တစ
ကြယ္ပသြားတာ
ရင္နာနာနဲ႔ေငး
ၾကားဘူးလား "ေတာင္ေငးပြဲ"
လက္ပေတာင္း
ဒီေဝါဟာရ
ေသခ်ာတယ္
ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ စကားလံုးသစ္ထြင္းေတာ့မယ္………။
Irrawaddy Farmers reported abuses by authority & businesses
ေဒသခံ နစ္နာသူမ်ား၊ ႏိုု၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
တိုုက္ၾကီးျမိဳ႔နယ္ (ရန္ကုုန္တိုုင္း)ႏွင့္ ဓႏုုျဖဴျမိဳ႔နယ္ (ဧရာ၀တီတိုုင္း) နယ္နမိတ္ရွိ အဆိုုပါ အင္းကိုု ငါးဦးစီးဌာနက အင္းနယ္နမိတ္ထက္ ေက်ာ္လြန္ခ်ဲ့ထြင္ျခင္း၊ အင္းေလလံႏိုုင္သူ အင္းသားၾကီးမ်ားက ေဒသခံမ်ား စား၀တ္ေနေရးထိခိုုက္ေအာင္ ကန္႔သတ္ပိတ္ဆိုု႔မႈမ်ား ျပဳလုုပ္ေနျခင္းတိုု႔ကိုု ႏိုုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးထံ တိုုင္ၾကားလိုုက္သည္ဟုု ေဖာ္ျပထားသည္။
တိုုင္ၾကားသူ ေဒသခံမ်ားအနက္က ရုုပ္သံျဖင့္ ေျပာၾကားသည္ကိုုလည္း တင္ျပလိုုက္ပါသည္။
Nagani 75 Years Anniversary held in Rangoon
နဂါးနီစာအုပ္တိုက္ ၇၅ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ပြဲ အမ်ဳိးသားဇာတ္ရုံမွာ က်င္းပ
မိုးမခဓာတ္ပုံသတင္း၊ ႏို၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ သမိုင္းရဲ့ အဓိကဉာဏ္အလင္းပြင့္မႈ အခမ္းက႑ၾကီးမွာ အေရးပါခဲ့တဲ့ စာအုပ္တိုက္ၾကီးရဲ့ ၇၅ ႏွစ္ျပည့္ (၁၉၃၇- ၂၀၁၂) အထိ္မ္းအမွတ္ အခမ္းအနားၾကီးကို ရန္ကုန္ျမိဳ႔၊ အမ်ဳိးသားျပဇာတ္ရုံမွာ ႏို၀င္ဘာ ၄ ရက္က က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္က နဂါးနီစာအုပ္တိုက္ကို သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ အတူ သခင္ႏုတို႔ အတူပူးေပါင္း ထူေထာင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပြဲေတာ္မွာ နဂါးနီစာအုပ္တိုက္ၾကီးရဲ့ သမိုင္းျဖတ္သန္းမႈ မွတ္တမ္းမ်ားကို ျပသမွာ ျဖစ္သလို လက္ရွိျမန္မာျပည္တြင္းက စာအုပ္တိုက္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ရဲ့ အထူးစာအုပ္ေစ်းခင္း၊ ကာတြန္းဆရာမ်ားရဲ့ ကာတြန္းနဲ႔ လက္ရာအမွတ္တရျပပြဲ၊ ေတးဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲ၊ စာေပေဟာေျပာပြဲ၊ စတဲ့ စာေပလႈပ္ရွားမႈျမင္ကြင္းၾကီးတခုလုံးကို ခင္းက်င္းျပသသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စာေပခ်စ္သူမ်ားစြာ လာေရာက္ၾကျပီး၊ စာေပနဲ႔ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားစြာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ၾကရတဲ့ ပြဲေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္ျပဇာတ္ရုံမွာ စီးပြားေရးစီမံခန္႔႔ခြဲမႈ ႏွင့္ႏိုင္ငံေရး - ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္၊ နဂါးနီ စာေပလႈပ္ရွားမႈ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး - ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)၊ ပညာေရးေလာကႏွင့္ႏိုင္ငံေရး - ေမာင္သာခ်ဳိ၊ မာခ္စ္၀ါဒႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး - ဦးကိုကိုေမာင္ႀကီး(ခ)ဦးခ်စ္လႈိင္၊ ကာတြန္းႏွင့္ႏိုင္ငံေရး - ေအာ္ပီက်ယ္၊ စာေပႏွင့္ႏိုင္ငံေရး - မစႏၵာ နဲ႔ သမိုင္းေနာက္ခံ၀တၱဳႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး -ခ်စ္ဦးညိဳတို႔က ေဟာေျပာခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
Shwe Nya War Sayadaw in Canada - Dhamma Talk
ေက်ာ္ဟုန္း ၊ ၆၊ ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၁၂
ေရႊညဝါဆရာေတာ္ဟာ ကေနဒါႏိုင္ငံတြင္းမွာ ဓမၼပူဇာပြဲမ်ား က်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ဆန္ဖရန္မွ ကေနဒါကို ကားျဖင့္ ခရီးျပင္းႏွင္ၿပီး မနားမေန ၾကြခ်ီေတာ္မူကာ ကေနဒါရွိ ျမန္မမာႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ အာသီသကို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံတြင္း ေရႊညဝါဆရာေတာ္ရဲ့ဓမၼသဘင္မ်ားက်င္းပႏိုင္ရန္ အဓိကပ့ံပိုးစီစဥ္ခဲ့သူမ်ားကေတာ့ ဗန္ကူးဗားဘီစီ၊ ဗုဒၶရံသီ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ေဂါပကမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ကိုစိန္ထြန္း၊ ကိုကိုေလး၊ ကိုတင္ႏြယ္၊ကိုျမင့္ဦးတိ႔ု ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကြခ်ီရာ လမ္းတေလွ်ာက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ ေစရန္ ကူညီခဲ့ၾကသူမ်ားကေတာ့ ကပၸိယကိုေမာင္ေမာင္သိန္းနဲ ့ဇနီး၊ ကိုထြန္းထြန္းမိသားစု (ေအာ္ရီဂြန္)နဲ ့ ဗုဒၶရံသီေဂါပက(ဗန္ကူးဗား)အဖြဲ ့ပါ။
ဆရာေတာ္ဟာ ထိုင္းဗီဇာထုတ္ေပးမႈၾကန္ ့ၾကာျခင္းေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာ (၁) ရက္မွာ ဗန္ကူးဗားကို မေရာက္ႏိုင္ဘဲ ႏိုဝင္ဘာ(၃)အာရုဏ္ ခ်ိန္မွ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာ(၃)ရက္မွာ ေန ့ဆြမ္းကို ကိုတင္ႏြယ္မိသားစုက ကပ္လွဴခဲ့ၿပီး အနီးအနားရွိတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားလဲ လာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုေန ့ဆြမ္းကပ္ပြဲတြင္လဲ ေရႊညဝါဆရာေတာ္က ေလာကီ၊ေလာကုတၱရာ က်င့္ႀကံေနထိုင္အပ္တဲ့ တရားမ်ားကို ေဟာေျပာဆုံးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဆုံးမၾသဝါဒမ်ားအတိုင္း ေနထိုင္ပုံ၊ အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ရပုံမ်ားကို တရားေတာ္နဲ ့ညီညြတ္လို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္၊လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ သာသနာတိုးတက္ဖို ့ ေသသည့္အထိ ေဆာင္ရြက္သြားမယ့္အေၾကာင္း မိန္ ့ခဲ့ပါတယ္။
ထို (ႏိုဝင္ဘာ၊၃၊ ၂၀၁၂) ရက္ ညေန (၆း၃၀) မွ (၁၀)နာရီခန္ ့အထိ 5175, Dumfrics street, Vancouver B.C ရွိ Kensinton Community Center GYM ခန္းမမွာ ကေနဒါႏိုင္ငံမွာ ေရႊညဝါဆရာေတာ္ရဲ့ ပထမဦးဆုံးတရားပြဲကို က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထို တရားပြဲကို ေရႊညဝါဆရာေတာ္၊ ဦးသူရိယ၊ ဗုဒၶရံသီ ေက်ာင္းထိုင္ အရွင္ေဂါသက၊ တို ့လဲ ၾကြေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
စီစဥ္သူမ်ားနဲ ့ တရားပြဲလာပိရိသတ္မ်ားက " ေရႊညဝါဆရာေတာ္၊ က်န္းမာပါေစ၊ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ" လို ့ သံၿပိဳင္ဆုေတာင္း ၿပီး ေၾကးစည္ထု၊ထီးျဖဴမိုးကာ ခမ္းခမ္းနားနား ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီတရားပြဲမွာ အျခားက်င္းပခဲ့တဲ့တရားပြဲမ်ားနဲ ့မတူတဲ့ထူးျခား ခ်က္ကေတာ့ တရားပြဲမစမီ ေရႊညဝါဆရာေတာ္ရဲ့သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ပရိသတ္မ်ားသိေစရန္ ဖတ္ၾကားျခင္း၊ တရားပြဲအၿပီးမွာ ေမွာ္ဘီ ေရႊညဝါေတာရေက်ာင္းအတြက္ လွဴဒါန္းမည့္ေငြမ်ား ေဆာ္ၾသ ေၾကညာျခင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရႊညဝါဆရာေတာ္က တကယ့္လြတ္လပ္ေရးအမည္ရွိ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဗန္ကူးဗားဘီစီ တရားပြဲမွာ ျမန္မာေငြ သိန္း (၂၀) ေက်ာ္ရရွိခဲ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ေရႊညဝါေတာရေက်ာင္းရဲ့ ပင္မဘြဲ ့ႏွင္းသဘင္ စတုရန္းေပ (၁၂၀၀) ထဲမွ စတုရန္းေပ (၁၀၀) တကြက္စာ၊ ႏွစ္ထပ္စာသင္ေဆာင္ စတုရန္းေပ (၁၆၀၀၀) ထဲမွ စတုရန္းေပ(၁၀၀) တကြက္စာနဲ ့ဆြမ္းစားဆြမ္းခ်က္ေဆာင္ စတုရန္းေပ (၆၀၀၀) ထဲမွ စတုရန္းေပ (၁၀၀) တကြက္စာတို ့အတြက္ စုစုေပါင္းက်သင့္ ေငြသိန္း(၅၀)ဖိုးကို ဆရာေတာ္ျပန္လာမယ့္(ႏိုဝင္ဘာ၊၁၂၊၂၀၁၂)မွာ ျဖည့္လွဴဒါန္းႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္းသိရပါတယ္။ တရား ပြဲလာတဲ့ပိရိသတ္မ်ားကို ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကာဇံခ်က္၊ လက္ဖက္ရည္ခ်ိဳ၊ ေရႊၾကည္၊ ေက်ာက္ေက်ာမုံ ့ခ်ိဳမ်ားနဲ ့ဧည့္ခံပါတယ္။
ေရႊညဝါဆရာေတာ္ဟာ အစီအစဥ္အတိုင္း ဗန္ကူးဗားတရားပြဲအၿပီး ည(၁၁)နာရီခြဲမွာ တိုရန္တိုၿမိဳ ့ကိုၾကြခ်ီခဲ့ပါတယ္။ တိုရန္တိုကို မနက္ေစာေစာပိုင္းဆိုက္ေရာက္ၿပီး ထိုေန ့ (ႏိုဝင္ဘာ၊ ၄၊ ၂၀၁၂) ညေနမွာ12 High Meadow Place,ON, M9L မွာတည္ရိွတဲ့ မဟာဓမၼိကေက်ာင္းတြင္ တရားပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဒီတရားပြဲမွာလဲ(တကယ့္ လြတ္လပ္ေရး)တရားေတာ္ကို ထပ္ေဟာခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္လြတ္လပ္ေရးတရားေတာ္ဟာ ႏႈတ္ေဆာင္လြတ္လပ္ေရး၊ သရုပ္ေဆာင္လြတ္လပ္ေရးကို ယေန ့ႀကံဳေတြ ့ေနတဲ့ ျမန္မာ၊ကမၻာအေရးမ်ားနဲ ့ ဘုရားရွင္ျဖစ္ေတာ္မူျခင္း ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္းယွဥ္တြဲကာ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားျဖစ္ပါတယ္။
ထိုတရားေတာ္ဟာ ေလးသေခၤ်နဲ ့ကမၻာတသိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ၿပီး ကိေလသာ တဏွာကုန္ခမ္းကာ ဗုဒၶဘုရားရွင္အျဖစ္ေရာက္ခဲ့ပုံ၊ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ရ၍ တကယ့္လြတ္လပ္ေရးရေၾကာင္း ဝိနည္းအတိုင္းေဟာခဲ့ေပမယ့္လဲ ျပည္တြင္း အာဏာပိုင္မ်ား
က ေရႊညဝါဆရာေတာ္ကို တရားေဟာခြင့္ပိတ္ေစခဲ့တဲ့ တရားလဲျဖစ္ပါတယ္။ ။
Have Burmese in USA voted? for Who?
USက ျမန္မာေတြ သမၼတအတြက္ မဲေပးျပီးျပီလား?
မိုးမခ၊ ႏို၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
ယေန႔ အေမရိကန္စံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ခင္းက စျပီးေတာ့ ၂၀၁၂ အေမရိကန္အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ သမၼတေရြးခ်ယ္ပြဲ စတင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြအပါအ၀င္ သတင္းမီဒီယာေပါင္းစုံကေနျပီးေတာ့ အေမရိကန္ျပည္သူ မဲဆႏၵရွင္ေတြရဲ့ မဲရလဒ္ေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ တင္ဆက္ေပးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ။္
ေဖ့စ္ဘြတ္ဆိုရွယ္ မီဒီယာက http://www.facebookstories.com/voteအဲသည္လင့္ခ္မွာ အေမရိကန္ေတြ ဘယ္ႏွေယာက္ မဲေအးျပီးျပီဆိုတာကို တင္ဆက္ေပးေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဂူးဂဲကလည္း http://www.google.com/elections သည္ေနရာကေန သတင္းေတြ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းတင္ေပး ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
အေမရိကန္အေရွ႔ဖက္ကမ္း စံေတာ္ခ်ိန္ ညေန ၆ နာရီေလာက္ကစျပီးေတာ့ ျပည္နယ္အလိုက္ မဲဆႏၵ ရလဒ္ေတြကို သတင္းဌာနေတြကေန စတင္ေၾကညာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း အဆိုပါ ရလဒ္ေတြကို ေၾကညာေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ http://www.politico.com/2012-election/map/#/President/2012/
လူထုရဲ့ ေပၚျပဴလာဗုတ္ (အမ်ားစုမဲ) နဲ႔ သမၼတကို ဆႏၵေပးတယ္ဆိုေပမယ့္၊ အေမရိကန္ရဲ့ လူဦးေရကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အထက္နဲ႔ ေအာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ၅၃၈ ဦးနဲ႔ ျပန္အခ်ဳိးခ်ျပီးမွ သမၼတကို ေရြးတာျဖစ္တာေၾကာင့္ အဲသည္ အခ်ဳိးခ် ကိုယ္စားလွယ္ (Electoral College Delegates) အမ်ားစု ၂၇၀ ရျပီဆိုတာနဲ႔ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ လူဦးေရအလိုက္ ျပည္နယ္အခ်ဳိးခ် ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြမဟုတ္ဘဲ ျပည္နယ္အစုိးရေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီေတြက သူတို႔ေဒသအလိုက္ သတ္မွတ္တဲ့ ပါတီလူၾကီး၊ အရပ္လူၾကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း သူတို႔ ျမိဳ့နယ္ေတြက အမ်ားစုမဲကိုပဲ လိုက္နာျပီး သမၼတကို ေရြးေပးတာျဖစ္တယ္လို႔ အၾကမ္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။
အခုသည္ႏွစ္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ အိုဘားမားနဲ႔ မစ္ေရာ္နီတို႔အတြက္ အမာခံျပည္နယ္ေတြအတြက္ သူတို႔ပါတီေတြက သိပ္ျပီး မစုိးရိမ္ပါဘူး။ ဥပမာ အားျဖင့္ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ဆိုတာ အိုဘားမားနဲ႔ ဒီမိုကရက္ေတြအတြက္ အမာခံျပည္နယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္သမၼတေရြးခ်ယ္ခံေတြ အဓိကစုိးရိမ္တာက ျခံစည္းရုိးခြထိုင္ေနတဲ့ ျပည္နယ္ေတြက မဲေတြျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီ ၂ ဖက္စလုံးကို မလိုက္တဲ့ တသီးပုဂၢလမဲဆႏၵရွင္ေတြရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြကို လူေတြအားလုံးက ရင္မျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္လို တသီးပုဂၢလေတြ၊ ၂ဖက္ခြေတြရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြထဲက အဆုံးအျဖတ္ေပးမယ့္ ျပည္နယ္ေတြကေတာ့ ဖေလာ္ရီဒါ (၂၉ ကုိယ္စားလွယ္)၊ ဗာဂ်ီးနီးယား (၁၃)၊ အိုဟိုင္းရိုး (၁၈)၊ ၀စၥကြန္ဆင္ (၁၀)၊ အိုင္အို၀ါ (၆)၊ ကိုလိုရာဒို (၉)၊ နဗားဒါး (၆) ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အမွတ္ေတြ အားသာတ့ဲဖက္က သမၼတ အႏိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိမွာ ျပည္နယ္အလိုက္ အိုဘားမားက ၂၃၇ မွတ္၊ မစ္ေရာ္နီက ၂၀၆ မွတ္ (မဲကိုယ္စားလွယ္အလိုက္) ရထားတယ္လို႔ CNN က ေျပာပါတယ္။
နယူးေယာက္တိုင္းမ္ကေတာ့ အိုဘားမားက ၃၁၃ မွတ္နဲ႔ ႏိုင္မယ္လို႔ ေဟာကိန္းထုတ္ထားပါတယ္။
ကဲ … အေမရိကန္က မဲေပးခြင့္ရွိတဲ့ ျမန္မာေတြကေကာ ဘယ္သူကို မဲေပးခဲ့ျပီလဲ။ မိုးမခ၀က္ဆိုက္ အေပၚေထာင့္က မဲရုံကေလးမွာ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါဦး။
Mar Lu San - Articles
တူေသာအက်ဳိး ေပးသင့္သလား
မာလုစံ
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
မာလုစံ
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
ကြၽန္မ စာမေရးျဖစ္တာၾကာပါၿပီ။ ေခါင္းထဲမွာ ေတြးေနမိၿပီး၊ စိတ္ထဲမွာ ေရးခ်င္ေနတာေတြကေတာ႔ အမ်ားႀကီးပါ။
ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကိုတာ၀န္မေပးပါပဲလွ်က္၊ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္ခဲ့မိတဲ့ အလုပ္တခုက ၾသဂုတ္လကတည္းက အလုပ္မ်ားေန လိုက္တာ ေအာက္တုိဘာလဆန္းအထိေပါ႔။
အခုေတာ့ အားၿပီဆိုၾကပါစို႔။ အခ်ိန္ေလး နည္းနည္းရလာၿပီဆိုေတာ႔ စာေရးဘို႔ စဥ္းစားမိတယ္။ ေရးခ်င္ေနတာေတြက အမ်ားႀကီး။ ေရး လက္စ၀တၳဳရွည္ေလးကိုလည္း ဆက္ေရးခ်င္ေသးတယ္။ အရင္ရက္ပိုင္းေတြကတည္းက ေခါင္းထဲတ၀ဲ၀ဲလည္ ေရးေနမိတာေတြလဲ လက္ က ခ်ေရးခ်င္တယ္။
ဒါေပမယ့္ မျပဳမျဖစ္ ျပဳခ်င္တဲ့၊ ျပဳရမယ့္ကိစၥေလးေတြကလည္း ရွိျပန္ေသးတယ္ေလ။ တနယ္တေက်းကလာလည္တဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႔ဆုံဧည့္ခံဘို႔၊ တျပည္တရြာက ႂကြလာတဲ့ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္တရားပြဲကို သြားဘို႔၊ ေမြးရပ္ေျမကိုျပန္ေတာ့မယ့္ ကိုေက်ာ္သူကို ႏႈတ္ဆက္ ဘို႔။
ဒါနဲ႔ ကိုေက်ာ္သူႏႈတ္ဆက္ပြဲကို ေအာက္တိုဘာ ၁၂ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ ညေနမွာေရာက္သြားတယ္။
ခ်ဳိသင္းတို႔ ေမတၱာရိပ္ၿမဳံေဂဟာေလးကို ေရာက္သြားေတာ့ ျခံထဲေရာ၊ လမ္းမေပၚမွာပါ ကားရပ္စရာေနရာမရွိေတာ့။ ကားေတြက အျပည့္။ ဒါနဲ႔ပဲ တပြဲထဲလာၾကတဲ့လူအခ်င္းခ်င္း၊ ျပန္သူရွိမွ ကားဖယ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အရင္ေရာက္သူေတြကားအေနာက္ကေန ပိတ္ကာရပ္လိုက္ ရ တယ္။
အိမ္ထဲမွာလည္း လူအျပည့္။ အိမ္တဘက္ျခမ္းမွာ အမ်ဳိးသားတစု စကားေကာင္းေနသလို၊ တဘက္ျခမ္းမွာေတာ့ က်ားက်ား မမ အရြယ္စုံက ကာရာအိုေက သံၿပိဳင္ဆိုေနၾကတယ္။ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့။
အိမ္အတြင္းထဲ ထမင္းစားခန္းဆီသြားၿပီး ကိုေက်ာ္သူနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာ။ ဘိတ္ကပ္ေက်းကိုက္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ကို သူလဲစား၊ ကိုယ္ လဲစား။ ကိုေက်ာ္သူချမာမွာေတာ႔ ေခါက္ဆြဲတပုဂံ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မစားရ။ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ လာႏႈတ္ဆက္သူေတြနဲ႔ စကားေျပာရတာ မနားရေအာင္ပါပဲ။
ကိုယ္ကလဲ ပူပူေႏြးေႏြးၿပီးထားတဲ့ ပြဲအၿပီးကတည္းက မဆုံရေသးတဲ႔ပြဲ။ လုပ္ေဘာ္ကိုင္ဘက္ေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရေတာ႔ ပြဲအေၾကာင္းေတြ စၿမဳံ႕ျပန္ၾက၊ ေကာင္းကြက္ကေလးေတြ ျပန္ေျပာၾက၊ ခၽြတ္ေခ်ာ္သြားခဲ႔တာေတြကို သခၤန္းစာယူႏိုင္ဘို႔ ျပန္ သုံးသပ္ၾကေပါ႔။ အမ်ားစုကေတာ႔ ကိုယ္႔လိုပါပဲ၊ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ ၾကာေနတာေတာင္ ေပ်ာ္လို႔ မ၀ေသးပုံပဲ။ ပြဲအေၾကာင္း စကား စလိုက္တာနဲ႔ အၿပံဳးေတြ ၀င္းလက္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာေတြပဲ ျမင္ရတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖန္သားမ်က္ႏွာျပင္ အေပၚမွာ မဟုတ္၊ ပုံႏွိပ္စာရြက္ အေပၚမွာ မဟုတ္ပဲ လူကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရတာကို ျပန္ေတြး ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ေနၾကဆဲ။ ႏွစ္သိမ္႔ ပီတိ ျဖစ္လို႔ မ၀ၾကေသး။ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခြဲခြာေနခဲ႔ရတဲ႔၊ စိတ္ကူးနဲ႔ လြမ္းေန၊ တမ္းတေနရတဲ႔ အေမ႔ကို လူကိုယ္တိုင္ ျမင္ခြင့္ ေတြ႔ခြင့္ ရလိုက္တဲ႔ သားသမီးေတြရဲ႕ ၀မ္းသာမႈ ခံစားခ်က္မ်ဳိးဆိုတာ လူတိုင္းလိုလို ေျပာသလို၊ ေျပာသူကိုလဲ ျငင္းသူ နည္းပါတယ္။
ပြဲမွာ တင္စားေျပာခဲ႔သလို ဒါ ကၽြန္မတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေမ။ ကြဲကြာေနခဲ႔တဲ႔ အေမ႔ကို ျပန္ ေတြ႔ရျခင္း။
xxxxxx
အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာေတာ႔ အိမ္တဘက္ျခမ္းက အမ်ဳိးသား၀ိုင္းကလဲ ေရခ်ိန္တက္လာသလို၊ ကာရာအိုေက ၀ိုင္းကလဲ အရွိန္တက္လာ ပါတယ္။
ကိုေက်ာ္သူကေတာ႔ အိမ္ေနာက္ေဖး အခန္းထဲမွာ ေျပာဆိုေနဆဲ၊ အလုပ္မ်ားဆဲ။ သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္သူေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈတ္ဆဲ ပဲ။ သူ႔ချမာ ဘယ္၀ိုင္းမွာမွ မပါႏိုင္ရွာဘူး။
ကၽြန္မတို႔ စကားေကာင္းေနတုန္း ဘယ္က ဘယ္လို စလာတယ္ မသိ။ နယ္က လာတဲ႔ မိတ္ေဆြေဟာင္းတေယာက္က ကၽြန္မတို႔ကို သီခ်င္းဆိုဘို႔ အတင္း လာေခၚတယ္။
မဆိုတတ္ပါဘူး ေျပာလဲမရ။ တဦးခ်င္း မဆိုခ်င္ရင္ စုံတြဲ ဆိုရမယ္တဲ႔။
သြားၿပီ လို႔။ စုံလဲ မတြဲဘူး၊ တကိုယ္ေတာ္လဲ မခ်ဲဘူး။
အကိုေတြ ေမာင္ေတြ သီခ်င္းဆိုၾက၊ တီးၾက ခတ္ၾကတာေတြ၊ ဂီတေလာက မ်ဳိးရိုးရွိတယ္နဲ႔၊ ဘာဘာညာညာ လာ ေညာင္ ေနေတာ႔ ကၽြန္မက စာေရးတာပဲ ရတယ္။ အဲသည္ ဂီတနဲ႔ ကၽြန္မက ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ေပါ႔။ ဘယ္လိုမွ မနီးစပ္တဲ႔ အရာေတြပါ ဆိုၿပီး မဆိုပါရေစနဲ႔ ေတာင္းပန္။ ေခၚသူက အမ်ဳိးမ်ဳိး ကုတ္ကပ္ ေခၚေနတာကို သည္ကလဲ အားမနာတမ္း အတင္းကို လွည္႕ပတ္ ညင္းေတာ႔တာပဲ။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ႔ မေနသာတဲ႔ အိမ္ရွင္ ကိုေက်ာ္၀ဏၰ ၀င္ကယ္ကာမွ ေစ်းတည္႔သြားတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အႀကိဳက္ဆုံး သီခ်င္းကို ေျပာ၊ သူ (ကိုေက်ာ္၀ဏၰ) ဆိုေပးမယ္ တဲ႔။
အဲဒါမွ ခက္ေတာ႔တာပဲ။ လင္စုံမယားရယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ အိမ္ေထာင္ဘက္မွာ အႀကိဳက္ဆုံးသီခ်င္းက မရွိ။ သူ ႏွစ္သက္တဲ႔ သီခ်င္း၊ ကၽြန္မ သေဘာက်တဲ႔ သီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေပမယ္႔ တပုဒ္ထဲ တူညီ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မဟုတ္။ သည္ေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ဘာသီခ်င္းဖြင့္သလဲ တဲ႔၊ ေမးျပန္တယ္။ သြားပါၿပီ။ သူနဲ႔ ကၽြန္မမွာ မဂၤလာေမာင္မယ္သီခ်င္း ဆိုတာ မရွိ (မဂၤလာေဆာင္မွ မရွိခဲ႔တာ)။
ဒါေပမယ္႔ မရွိဘူး ေျပာတာကို လက္မခံပဲ ဘယ္ သီခ်င္းလဲ၊ ဘာ သီခ်င္းလဲ အတင္း ကပ္ေမးေနတာမွာ ေခါင္းထဲ ျဖတ္ကနဲ ၀င္လာတဲ႔ ေခါင္းစည္းကေလးကို ေျပာလိုက္မိတယ္။
'ယုဇနပင္နဲ႔ ဖဲႀကိဳး၀ါ'
အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ ဆိုေပးမယ္႔သူကလဲ အဲသည္ သီခ်င္းရွိတယ္၊ ဆို တတ္တယ္ ဆိုၿပီး ေစ်းတည္႕သြားတယ္။
နေဘးက အသက္ သုံးဆယ္ေလာက္ မိန္းမငယ္ေလး တေယာက္က 'ေအာ္ အဲဒါ xxxx ရဲ႕ သီခ်င္း' တဲ႔။
သူ ေျပာတဲ႔ အဆိုေတာ္ကုိ ကၽြန္မ မသိ။ ကၽြန္မ စ ၾကားဘူးတာက ကေလးဘ၀ ငါးတန္းလား၊ ေျခာက္တန္းလားမွာ အဆိုေတာ္ (အကိုႀကီး) မင္းမင္းလတ္ ဆိုတာ ၾကားဘူးတယ္။ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ေမာင္ငယ္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ ျပန္ဆိုတာ ၾကားဘူးတယ္။ အခု ေနာက္ဆုံး ျပန္သီဆိုသူကို မသိသလို သူဆိုတာကိုလဲ မၾကားဘူး ဘူး။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေညာင္းခဲ႔ၿပီး ကိုယ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ အိုမင္းခဲ႔ၿပီဆိုတာ သတိျပဳလိုက္မိပါတယ္။
ခ်ဳိသင္းက အိမ္ေရွ႕မွာ သီဆိုေနသူေတြဆီမွာ သီခ်င္းစာရင္း သြားေပးတုန္း ထိုမိတ္ေဆြက အတူထိုင္ေနၾကတဲ႔ လူငယ္ေတြကို ေမးတယ္။
"သည္ သီခ်င္းရဲ႕ မူလ လက္ဦး သီခ်င္းအမွန္ကို သိသလား" တဲ႔။ လူငယ္ ေလး ငါးေယာက္ေလာက္ ရွိတာ တေယာက္မွ မသိၾကပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မက ၀င္ေျဖလိုက္မိတယ္။
"Dawn ဆိုတဲ႔ အဖြဲ႕က Tony Orlando ဆိုထားတဲ႔ 'Tie A Yellow Ribbon' သီခ်င္း။ ၾကာလွၿပီ။ အဲသည္ သီခ်င္း ေပၚတုန္းက အန္တီတို႔ေတာင္ ကေလးဘ၀ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလာက္ ရွိေသးတာ။ 1970 ေလာက္က ထင္တယ္"
လူငယ္ေတြ အားလုံး တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည္႕ ၿပဳံးၿပီး 'ဟာ ဒါဆို မေမြးေသးဘူး' ေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္မွာပါ။ ၾကာေတာ႔ ၾကာလွတာ သိပါတယ္။
ခဏေနေတာ႔ ခ်ဳိသင္းက အမေရ လာ၊ လာ ဆိုၿပီး အတင္းလွမ္းေခၚလို႔ အိမ္ေရွ႕ဘက္ ထြက္လာခဲ႔တယ္။
ရုပ္ျမင္သံၾကား ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ပန္းေတြနဲ႔၊ ဖဲႀကိဳး၀ါေတြနဲ႔ သီခ်င္းတီးလုံးက စပါၿပီ။
ကိုေက်ာ္၀ဏၰတေယာက္ အစပိုင္းေလးပဲ တေယာက္တည္း ဆိုလိုက္ရတယ္။ အခန္းတခုလုံး ရွိသမွ် လူကုန္နီးပါးက လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးၿပီး အားရပါးရ လိုက္ဆိုၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလဲ လိုက္က ေနၾကတယ္။ ကၽြန္မလဲ ေပ်ာ္ျမဴးစြာနဲ႔ လက္ခုတ္ တီး၊ အသံတိုးေလးနဲ႔ လိုက္ဆိုေနမိတယ္။
လူ အမ်ား ၾကားဘူးၾကမွာပါ။ ျမဴးၾကြတဲ႔ ဂီတ တီးလုံးနဲ႔ သည္သီခ်င္းေလးကို။ အိမ္အျပန္မွာ သစ္ပင္ေပၚမွာ ဖဲႀကိဳး၀ါ ခ်ည္ ထားတာ ေတြ႕ရင္ ခ်စ္တယ္ အေျဖ ရမယ္ဆိုတာ။ ဗမာလို စာသားထည္႕ ဘာသာျပန္ထားတဲ႔ စတီရီယို ေကာ္ပီ သီခ်င္းမွာ သီခ်င္းေတးသြားနဲ႔ လုိက္ဘက္ေအာင္ ခ်စ္ေၾကာင္း အေျဖေတာင္းတာကို ထည္႕စပ္ထားေပမယ္႔ တကယ္႔ မူရင္းသီခ်င္းကေတာ႔ အဓိပၸါယ္ နည္းနည္းေလး ကြာပါတယ္။ အေ၀းကေန အိမ္ျပန္လာတာကို လက္ခံဦးမွာလား ေမးခဲ႔တာပါ။
ဒါေပမယ္႔ စတီရီယို ေကာ္ပီသီခ်င္းေရးခဲ႔တဲ႔သူကလည္း အရည္အခ်င္းေခသူ မဟုတ္ပါဘူး။ စာသားျပည္႔ရင္ ၿပီးေရာ ဆိုၿပီး သီခ်င္းသြားနဲ႔ လုိက္ဘက္ေအာင္ စာသားေတြ အသလြတ္ ထည္႔ေရးထားခဲ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ အမွတ္မမွားရင္ေတာ႔ ပုသိမ္ ေမာင္စိမ္းသူ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ (မွားခဲ႔ရင္လဲ အမွန္သိသူမ်ား ျပင္ေပးပါ။)
'အိမ္ျပန္အလာ တေပါင္းလ ခ်စ္စရာေႏြ၊ ေၾကြရြက္ေတြ ၀ဲလို႔ ေ၀႔လည္ ေနၾကတယ္' ဆိုတဲ႔ အဖြင့္စာသားကတင္ အဓိပၸါယ္ အျပည္႔ ပါ ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေႏြရာသီဆိုတာ အလြန္ ပူျပင္းတဲ႔ အခ်ိန္။ သည္အထဲမွာမွ ေႏြရာသီ ေလးလတာ မွာ မတ္လထဲ က်တဲ႔ တေပါင္းလ ဆိုတာ အပူဆုံးလ ပါ။ ဒါေပမယ္႔ အပူေတာမွာ အိမ္ျပန္လာရခ်ိန္ကို ခ်စ္စရာေႏြလို႔ ေရးစပ္ခဲ႔ပုံက ရာသီေတြ ဘယ္လို ပူျပင္းပါေစ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိရင္ ခ်စ္စရာအခ်ိန္ ျဖစ္ေနတာကို တင္စား ေရးစပ္ထားတယ္ ထင္ပါတယ္။
ဒႆနိကဆန္ဆန္ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုနဲ႔ ရွင္သန္ေနရတဲ႔ လူေတြရဲ႕ ဘ၀ေပါ႔။ တခ်ိန္က်ရင္ ဆိုတဲ႔ မိမိရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵ ျပည္႔၀လိုတဲ႔ စိတ္ေစာမႈေတြနဲ႔ လူေတြဟာ အသက္ရွင္ေနရတယ္ ဆိုတာ။
မူရင္း အဂၤလိပ္လို စပ္ထားတာမွာေတာ႔ "I'm comin' home, I've done my time" (က်သင့္တဲ႔ အခ်ိန္ကို ေပးဆပ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာတယ္) လို႔ ဆိုထားတယ္။ တတိယ စာေၾကာင္းမွာ 'I'd soon be free' (မၾကာခင္မွာ လြတ္ေျမာက္မယ္) လို႔ သီကုံးထားေတာ႔ ေထာင္က အျပန္လမ္းကို ဆိုလိုတာလား၊ စစ္ပြဲမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီး အိမ္ျပန္လာတာလား။ ေသခ်ာတာ ကေတာ႔ အေျခအေနအရ ခြဲခြာခ်န္ထားခဲ႔ရတဲ႔ အခ်စ္ေဟာင္းကို သူ႔ကို ျပန္လက္ခံမယ္ ဆိုရင္ ဖဲႀကိဳး၀ါေလးကို ၀က္သစ္ခ်ပင္အို မွာ ခ်ည္ထားေပးဘို႔၊ ေတာင္းဆိုထားတဲ႔ အျဖစ္ပါ။
သည္သီခ်င္းေလးထဲကလို သစ္ပင္ေတြမွာ၊ ၿခံစည္းရိုးေတြမွာ၊ အိမ္တိုင္ေတြမွာ၊ ျပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ေတြမွာ ဖဲႀကိဳး၀ါ ခ်ည္တဲ႔ ဓေလ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ လူသိမ်ား၊ လုပ္ေဆာင္သူ မ်ားခဲ႔တာ ၾကာပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ အေမရိကားမွာ ဆိုရင္ ဗီယက္နာမ္ စစ္ပြဲအၿပီးမွာ ႏွစ္လရွည္ၾကာစြာ ခ်စ္သူ ရည္းစား၊ ဇနီးမယားနဲ႔ ခြဲခြာခဲ႔ရသူေတြ အိမ္အျပန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ ၾကင္သူေတြ ရင္ခြင္သစ္ေတြ႕သြားတာေတြကို ရင္နာစြာ ေတြ႕တတ္ ႀကဳံၾကရလို႔၊ အိမ္ေရွ႕မွာ ဖဲႀကိဳး၀ါမေတြ႕ရလွ်င္ အိမ္ထဲ မ၀င္ေတာ႔ပဲ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ လမ္းထိပ္ကေန လွည္႕ေရွာင္သြားတဲ႔ အျဖစ္ေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔၊ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က Dear John လို႔ အစခ်ီတဲ႔ အဆက္ျဖတ္စာ၊ ကြဲကြာစာေတြ ႀကိဳတင္ ရခဲ႔ေပမယ္႔ တခ်ဳိ႕ကေတာ႔ စာမလာ၊ ဘာသတင္းမွ မၾကားရ ပဲ မထင္မွတ္ထားတဲ႔ အျဖစ္ေတြကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကရတာဟာ ရင္၀ကို ေဆာင့္ အကန္ ခံလိုက္ရသလို အလြန္ အထိနာၾကပါတယ္။
ရက္လရွည္ၾကာစြာ စစ္ေျမျပင္မွာ ေလာကငရဲ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစုံ ခံစားေက်ာ္ျဖတ္ေနစဥ္မွာ သူတို႔အတြက္ အသက္ရွင္သန္ဘို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က အိမ္အျပန္လမ္း တခုပါပဲ။ အိမ္မွာ ေစာင့္ႀကိဳေနမယ္႔သူပါ။ က်န္ခဲ႔ ခ်န္ထားခဲ႔ရသူရဲ႕ အၿပဳံးမ်က္ႏွာပါ။ ဒါေပမယ္႔ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွသူမ်ား ချမာမွာေတာ႔ …. … .. ။
xxxxxxxx
ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္မွာလည္း အေနာက္တိုင္းက ႏိုင္ငံေတြလို သည္လို ထုံးစံ လူသိမမ်ားခဲ႔ေပမယ္႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္၊ ၁၉၆၂ ကတည္းက သည္လို ဖဲႀကိဳး၀ါ ခ်ည္ၿပီး ႀကိဳခြင့္ရရင္ ႀကိဳခ်င္သူေတႊ အမ်ားႀကီးရွိခဲ႔မွာပါ။ အိမ္အျပန္လမ္း ႀကိဳခ်င္ ေတြ႔ခ်င္ တာေတာင္ မေတြ႕ရႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ အျဖစ္ေတြလဲ ရွိၾကမွာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခြဲၾကရတာကို ရဲရင့္စြာ ရင္ဆိုင္ၿပီး ခ်စ္သူ၊ ၾကင္သူ အျပန္လမ္းကို ေစာင့္ခဲ႔သူေတြ၊ အေဖအေမ ျပန္အလာကို ေမွ်ာ္ခဲ႔တဲ႔ ကေလးေတြ၊ သားသမီး အျပန္လမ္းကို ေစာင့္ခဲ႔တဲ႔ မိဘေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ႔ပါတယ္။
အခု ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ျပည္တြင္း အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲကုန္ပါၿပီ။
ျပည္ပထြက္သြားသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ျပန္ခ်င္လွ်င္ ျပန္လို႔ ရသလို၊ ျပည္တြင္းကလူေတြလဲ ျပည္ပကို ထြက္ခြင့္ ဟုိယခင္ကထက္ ပို လြယ္ကူလာပါၿပီ။
ျပန္ခြင့္ရဦးမယ္ မထင္ထားသူေတြ သြားၾက ျပန္ၾကတာ ေတြ႔ရသလို၊ ထြက္လာခြင့္ ရဦးမယ္ မထင္ထားသူေတြ ခရီးေတြ ထြက္ၾက သြားလာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
မႏွစ္က သည္အခ်ိန္မွာေတာင္ စိတ္ကူးမယဥ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ျပည္သူ႕ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္ပခရီးစဥ္ ေတြမွာ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ႀကိဳဆို ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ေတြ ရေနၾကပါၿပီ။
သူမကို ေတြ႔လိုက္ရသူတိုင္းလိုလို နီးပါးက ထုတ္ေဖၚမေျပာျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးၾကရတယ္ ေျပာၾကပါတယ္။ ရပ္ေ၀းကေန ႏွစ္ရွည္လမ်ား သူမနဲ႔ သူမတို႔ အဖြဲ႔ကို အားေပးေထာက္ခံခဲ႔သူေတြထံ အေရာက္လာၿပီး ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားတာပါဆိုတဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လူကိုယ္တိုင္ ေတြ႔လုိက္ရတာဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲကြာေနတဲ႔၊ အေမွ်ာ္ႀကီး ေမွ်ာ္ ေစာင့္စားခဲ႔ရသူကို ေတြ႔ရသလို ပီတိျဖစ္ၾက၊ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရပါတယ္။
ရပ္ေ၀းက သားသမီးေတြထံ အေရာက္လာ ႏႈတ္ဆက္တဲ႔ အေမလို႔ တင္စား ေျပာၾကတယ္။
အေမနဲ႔ သူမရဲ႕ သားသမီးမ်ား ျပန္ဆုံရတာ ေပ်ာ္စရာပါ။
ရပ္ေ၀းကို ခဏလာၿပီး အိမ္ျပန္သြားတဲ႔ အေမ႔ကို ျပည္ျမန္မာမွာ က်န္ရွိခဲ႔သူေတြက အိမ္အျပန္လမ္းကို ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုၾက ျပန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ျပည္ျမန္မာမွာ အၾကာႀကီးခြဲခဲ႔ရတဲ႔ သားသမီးေတြနဲ႔ ျပန္မဆုံႏိုင္ေတာ႔မယ္႔ အေမေတြ အေဖေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂၄ ႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး တဖြဲဖြဲ တစစ အိမ္က ထြက္သြားၾကတဲ႔ သားေတြ သမီးေတြထံက စာမလာ သတင္းမၾကား ရတာကို အခက္အခဲ အတားအဆီးေတြေၾကာင့္ပါ၊ အေျခအေန မေပးလို႔ သတင္း မၾကားရတာပါ။ အေျခအေနေပးရင္ သူတို႔ ဆက္သြယ္လာမွာပါ၊ တေန႔ေတာ႔ သူတို႔ ျပန္လာမွာပါ ဆိုၿပီး ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ခဲ႔ရတဲ႔ ယေန႔ခ်ိန္ခါ မိအိုဘအိုေတြမွာ သတင္းစာေတြ စာေစာင္ေတြ အထဲမွာ သူမ်ားသားသမီးေတြ ျပန္လာတာ၊ သူမ်ားမိသားစုေတြ ေပ်ာ္ေနၾကတာကို ၾကည္႕ၿပီး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ႀကိတ္ မ်က္ရည္ သုတ္ ေနၾကမလဲ။
ကိုယ္႔သား ကုိယ္႔သမီး၊ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရသူေတြ ဘာျဖစ္သြားတယ္၊ ဘယ္လို ျဖစ္သြားတယ္ တိတိက်က် မသိၾကေသးပဲ တေနရာရာမွာ အသက္ ရွင္သန္ေနသလိုလို၊ တေန႔မွာ အိမ္၀က ဘြားကနဲ ေပၚလာမွာေလလားနဲ႔ မေရမရာ ေမွ်ာ္လင့္ရတာက ဘ၀မွာ အပင္ပန္းဆုံး အလုပ္။ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိရတာက အဆိုး၀ါးဆုံး ခံစားခ်က္ပါ။ ႀကဳံဘူးမွ သိၾကမယ္႔ ေ၀ဒနာေပမယ္႔ သူမ်ားေတြ မႀကဳံေစခ်င္၊ မခံစားေစခ်င္ပါဘူး။
xxxxxxxx
'ယုဇနပင္ကိုင္းေတြ အၾကားကို ၾကည္႕တယ္ …
ယုံေတာင္ မယုံခ်င္ပါၿပီကြယ္ …
အား … ေခါင္းမွာ စည္းတဲ႔ ဖဲႀကိဳးအ၀ါေတြ တၿပဳံႀကီး၊ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ေတြ႕တယ္ …'
သီခ်င္းက အဆုံးသပ္ ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ကို ေရာက္ၿပီမို႔ အခန္းထဲ သီဆိုကခုန္ေနသူေတြ အားလုံး သံၿပိဳင္ ၀ိုင္းေအာ္ ၾကပါတယ္။ အားရပါးရ တေဟးေဟး ေအာ္သံေတြ ေပ်ာ္ျမဴးစြာ ထြက္လာသလို လက္ခုတ္သံေတြက တေျဖာင္းေျဖာင္း။
ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မ လက္ခုတ္ မတီးႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ လက္ခုတ္တီးတာ ရပ္သြားမိတယ္။
ဖဲႀကိဳး၀ါ ခ်ည္ ႀကိဳဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ဗမာ႔ဓေလ႔ ထုံးစံ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ရပ္ေ၀းတနယ္ကို ထြက္သြားသူ၊ ကြဲကြာေနရသူကို ႀကိဳဆိုခ်င္တဲ႔စိတ္ကေတာ႔ လူမ်ဳိးမေရြး၊ ေဒသမေရြး စိတ္ဆႏၵ ျပင္းပ်မႈက အတူတူ ျဖစ္ၾကမွာပါ။
သူမ်ားတိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံမွာ ခ်စ္သူ၊ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ဖဲႀကိဳး၀ါခ်ည္ၿပီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ႔သူေတြ၊ ဖဲႀကိဳး၀ါ ေ၀႔ယမ္းၿပီး အေဖ အျပန္လမ္းကို ေစာင့္ခဲ႔တဲ႔ ကေလးေတြ၊ ဖဲႀကိဳး၀ါ ကိုင္ၿပီး သားသမီးအျပန္လမ္း ႀကိတ္ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ အေဖေတြ အေမေတြ ရွိသလို ဖဲႀကိဳး၀ါ ကူခ်ည္ ေပးရင္း ေစာင့္ခဲ႔တဲ႔ အမေတြ၊ ညီမေတြ၊ အကိုေတြ၊ ညီေတြ ရွိမွာပဲ။ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြ အဖိုးအဖြားေတြနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးေတြ၊ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ရွိမွာပဲ။ တကယ္ေတာ႔ ခ်စ္သူ ဇနီးမယား အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြတင္မက တေဆြလုံး တမ်ဳိးလုံး၊ သိကၽြမ္းခင္မင္သူေတြက အိမ္ျပန္လာသူေတြကို ႀကိဳဆိုခဲ႔တာပါ။ ၀မ္းပမ္းတသာ ႀကိဳဆိုၾကတာပါ။
ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္မွာလဲ ဖဲႀကိဳး၀ါ ပါပါ၊ မပါပါ၊ ကိုယ္ သံေယာဇဥ္ရွိသူကို ႀကိဳဆိုခ်င္ၾကသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိမွာပါ။
တခုပဲ ျဖစ္သင့္တာက၊ သည္လူေတြကို သိခြင့္ ေပးသင့္တာက သူတို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူေတြကို ႀကိဳရမွာလား၊ မႀကိဳရ ဘူးလား။ ထြက္သြားသူေတြ ျပန္လာဦးမွာလား၊ ျပန္ မလာေတာ႔ဘူးလား။
ျပန္ေတြ႔ခြင့္ ရွိဦးမွာလား၊ သည္ဘ၀မွာ မေတြ႔ရေတာ႔ဘူးလား။
ဒါေတြကို အေၾကာင္းမွန္ သိသူမ်ားက တိတိက်က် သတင္းေပးၾကသင့္ပါတယ္။
အိမ္အျပန္လမ္း ရွိသူေတြ ေပ်ာ္ၾကရေပမယ္႔ အိမ္အျပန္လမ္း မရွိေတာ႔သူေတြကို စာနာေပးၾကပါ။
ဘာ႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ျပန္မလာၾကေတာ႔တာလဲ သိသူမ်ားက ေျပာျပၾကပါ။
ခြဲခ်န္ထားခဲ႔တဲ႔ အေမ႔ဆီ သူတို႔ ျပန္မလာၾကေတာ႔ဘူးဆိုတာ စိတ္မေကာင္းေပမယ္႔ အသိေပးၾကပါ။ ေစာင့္ေနသူေတြ သိသင့္ပါတယ္။
'ယုဇနပင္နဲ႔ ဖဲႀကိဳး၀ါ' သီခ်င္းကို ဆိုသြားဘူးတဲ႔ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဖဲႀကိဳး၀ါကို ေတြ႔ခြင့္ မရေတာ႔တာ စိတ္ မေကာင္းပါဘူး။
တခုပဲ သိခ်င္တာက တူေသာ အက်ဳိးဆိုတာ ေပးတတ္သလား။
(၁၉၆၂ ဇူလိုင္ ၇ ရက္မွ စတင္ကာ ျမန္မာျပည္ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ လူမသိ၊ သူမသိ အိမ္ျပန္မလာႏိုင္ၾကသူမ်ား၏ မိသားစုမ်ား အတြက္ ရည္ညႊန္းပါသည္။)
ေလးစားစြာျဖင့္၊
ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ ၂၀၁၂။
Tie A Yellow Ribbon lyrics
I'm comin' home, I've done my time
Now I've got to know what is and isn't mine
If you received my letter tellin' you I'd soon be free
Then you'll know just what to do if you still want me
If you still want me
CHORUS:
Tie a yellow ribbon 'round the old oak tree
It's been three long years
Do you still want me?
If I don't see a ribbon round the old oak tree
I'll stay on the bus
Forget about us
Put the blame on me
If I don't see a yellow ribbon round the old oak tree
Bus driver, please look for me
'Cause I couldn't bear to see what I might see
I'm really still in prison, and my love she holds the key
A simple yellow ribbon's what I need to set me free
I wrote and told her this:
REPEAT CHORUS
Now the whole damn bus is cheering
And I can't believe I see
A hundred yellow ribbons 'round the old oak tree
I'm comin' home
( From: http://www.elyrics.net/read/t/tony-orlando-lyrics/tie-a-yellow-ribbon-lyrics.html )
သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံအား ဤေနရာမွ ရယူပါသည္။
Moe Sal - Poem
စိမ္းလန္းေရးဆုေတာင္း
မုိးစဲ
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
မုိးစဲ
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
ငွက္ေတြက အုပ္ဖြဲ႔ ပ်ံသန္းႏုိင္ၿပီး
ငါတို႔က ဘာလို႔ တေယာက္ေက်ာကို
တေယာက္ ခုတ္ျဖတ္ စားေသာက္ခ်င္တာလဲ ...။
ေရာင္နီေတြ ၿပိဳက်လာမဲ့လမ္းေလးမွာ
တေယာက္လက္ကို တေယာက္တင္းတင္းဆုတ္
ကိုယ့္အစာကို သူ႔ေကြၽး သူ႔အနာကို ကိုယ္ကေဖး
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ ပိုေအးပါေစေတာ့ ...။
မီးေလာင္ျပင္ထဲမွာ အနာတရေတြကို ေမ့နိုင္စြမ္းေပးေတာ္မူပါသခင္ ....။
အာမင္ ....။
သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံ ဤေနရာက ရယူပါသည္။
News and Media
ေရႊတြံေတးဆရာေတာ္ ထိုင္းေရေဘးကပ္ဆယ္ေရး ၁ ႏွစ္ျပည့္ဓါတ္ပုံျပပြဲ
မုိးမခအေထာက္ေတာ္
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
မုိးမခအေထာက္ေတာ္
ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၂
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ထိုင္းႏုိင္ငံေရႀကီးစဥ္က ဒုကၡေရာက္ၾကေသာ ႏုိင္ငံသား တိုင္းရင္းသားေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဖြင့့္ျပီး
ေရႊတြံေတးဆရာေတာ္က ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည့္ ၁ ႏွစ္ျပည့္ဓါတ္ပုံျပပြဲကို မဟာခ်ဳိင္ ႏွင္းတိေကာ႐ုံတြင္ ၄. ၁၁. ၂၀၁၂ ေန ့လည္က
က်င္းပခဲ့သည္။
ထိုင္းအစိုးရကပ္ဆယ္ေရးစခန္းႏွင့္ ေရႊတြံေတး ဆရာေတာ္ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဖြင့္လွစ္ခဲ့ရာ ဆရာေတာ္စခန္းတြင္ ဒုကၡသည္တေထာင္ ေက်ာ္ကို ၂ လ ကယ္ဆယ္ေပးခဲ့သည္။
ေရေဘး ဒုကၡသည္ ၅၀၀ ကိုရြာအေရာက္အခမဲ့ျပန္ပို႔ေပးၿပီး ၁ ဦးလွ်င္ ဘတ္ ၂၀၀ စီႏွင့္ က်ပ္ ၅၀၀၀ စီကူညီခဲ့သည္။ ၄၀၀ ခန္႔ကို အလုပ္ ရွာေပးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားသာမက ထို္င္း - လာအို - ကေမာၻဒီယားမ်ားကိုပါ ေရနစ္ေဒသအေရာက္ လူ ၅၀၀၀ ခန္႔အတြက္ ရိကၡာ မ်ားေပးပို႔ခဲ့သည္။
ေရႊတြံေတးဆရာေတာ္က "အခုလို ကယ္ဆယ္ေရးကို ဘတ္ ၃ သန္းေလာက္ ကူညီေပးႏုိင္ခဲ့တာဟာ ျမန္မာ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၊ သံအမတ္ၾကီးအဖြဲ႔နဲ႔ ႏုိင္ငံသား တိုင္းရင္းသားမ်ားသာမက ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား - DIVERSETHICS - FED - BAT စတဲ့အဖဲြ ့ေတြ ၀ိုင္း၀န္းကူညီပံ့ပိုးခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ ပါတယ္ " လို ့မိန္ ့ၾကားပါသည္။
Send email to - editors@moemaka.com to contact and contribute with MoEmAKa
MoeMaKa on Facebook Page from here (For Burma / Myanmar User)
MoeMaKa News & Media covering Burmese Community
PO Box 320-207, San Francisco, CA 94132-0207, USA.
http://MoeMaKa.Com - Burmese Language
http://MoeMaKa.Org - English Edition
http://MoeMaKa.Net - Audio & Video Archives
