---------- Forwarded message ----------
From: Blogger <no-reply@blogger.com>
Date: 2013/3/16
Subject: [လူဗိုလ္ဟူသည္ ...] မုိးေရထဲတြင္ ဖားကေလးေတြ ေပ်ာ္ၾကသည္.....
To: lubo601@gmail.com
--
Posted By Blogger to လူဗိုလ္ဟူသည္ ... at 3/17/2013 12:13:00 AM
From: Blogger <no-reply@blogger.com>
Date: 2013/3/16
Subject: [လူဗိုလ္ဟူသည္ ...] မုိးေရထဲတြင္ ဖားကေလးေတြ ေပ်ာ္ၾကသည္.....
To: lubo601@gmail.com
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီေလး သင္တန္းက ခြင့္ရလုိ႔ ခဏျပန္လာတယ္။ သင္တန္းမွာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် ေအးေအး လူလူ အနားယူေစခ်င္ပါတယ္..... ေဖေဖနဲ႔ေမေမမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒီညီေလး တစ္ေယာက္ထဲ ခင္တြယ္စရာရွိခဲ့တယ္၊ အသက္ကလဲ (၁၂)ႏွစ္ေလာက္ကြာတာ...
ကၽြန္ေတာ္ (၆) တန္းေလာက္ေရာက္မွ ညီေလးကငယ္ငယ္ကတည္းက ဥာဥ္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ေဖာ္ေရြေအးေဆးၿပီး ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔... စကားေျပာရင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးေလးေျပာတတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ လူလူခ်င္းေလးစားတတ္တဲ့ စိတ္ႀကီးမားတယ္၊ သူ႔ကုိ မခင္တဲ့သူမရွိသေလာက္ပါပဲ။ ရန္လဲ ေတာ္ေတာ္ ကင္းတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးၾကည့္မိတုိင္း ညီေလးကုိ ေတာက္ပတဲ့အလင္းေရာင္ေတြၾကားထဲမွာပဲ ေတြ႔ရတတ္ တယ္။ ေနာက္သူဆယ္တန္းေအာင္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္းေလွ်ာက္ခုိင္းလုိက္တယ္...။ ေအာင္သြားတယ္....။
အခု သူ ဗုိလ္သင္တန္းတက္ေနတယ္ေလ အသက္(၁၉)ႏွစ္ မျပည့္ေသးတဲ့ ညီေလးကုိ ဗုိလ္ေလာင္းေတြ ၀တ္တဲ့ စစ္ယူနီေဖာင္းေလးနဲ႔ ခြင့္ျပန္လာတာကုိ.... ၾကည့္ရင္းနဲ႔ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ေတာက္ပတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ခန္႔ညားလာတဲ့ ကုိယ္လံုးကုိယ္ထည္ေတြ၊ ဖ်တ္လတ္သန္စြမ္းတဲ့ ဟန္ပန္အမူအရာေတြ၊ ေနာက္ၿပီးသန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ ယူနီေဖာင္းေပၚက ဗုိလ္ေလာင္းအေဆာင္အေယာင္ေတြ အမွတ္တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ကတၱီပါတံဆိပ္တတ္ဆင္ထားတဲ့ ဘယ္ရီဟက္တစ္ျခမ္းေစာင္းေလးနဲ႔ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ..ညီေလးကုိၾကည့္ရင္း ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ကုိ အရမ္းသတိရမိတယ္...။ ျမင္ေစခ်င္လုိက္တာလုိ႔......။
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ကုိ သတိရမိေတာ့ ၀မ္းနည္းသြားမိေသးတယ္...။ ေနာက္(၂)ႏွစ္ဆုိရင္ ညီေလး ျပန္တမ္း၀င္ အရာရွိ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီေလ.... သူရဲရင့္တဲ့ တာ၀န္ေတြကုိထမ္းေဆာင္ရေတာ့မယ္.....။ ေယာက်္ား ပီသစြာ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ကာကြယ္ေတာ့မယ္ေလ.....။ ရင္ထဲမွာလဲ ပီတိေတြျဖစ္မိတယ္....။ သူရဲေကာင္းတစ္ဦး ကုိ မိဘမ်ားရဲ့ကုိယ္စား ကၽြန္ေတာ္ ေမြးဖြားေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီလုိ႔......။
ခြင့္ျပန္လာတဲ့ ရက္(၂၀)ကာလမွာ ညီေလးကုိ စားခ်င္တာေတြ ေကၽြးတယ္. သံုးခ်င္ရာသံုးႏုိင္ေအာင္လဲ ေငြကုိ စိတ္ႀကိဳက္သံုးစဲြခြင့္ေတြ ေပးထားတယ္....။ ေရာက္ၿပီး (၂)ရက္ေလာက္ေတာ့ သူ.... အျပင္ထြက္လည္တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကုိ သြားလည္တာတဲ့.. ေနာက္ပုိင္းရက္ေတြမွာ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးလူလူ စကားေတြ ေျပာျဖစ္တယ္...... ဗုိလ္ေလာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပတတ္တယ္...။ ေန႔တစ္ေန႔အတြက္ မနက္(၅)နာရီကေနစတဲ့ ဘ၀၊ ည(၉)နာရီမွာ အဆံုးသတ္ေၾကာင္း....၊ အခ်ိန္ကုိ လုယူေနရတဲ့အေၾကာင္း.... စည္းကမ္းကုိ အတိအက် လုိက္နာရတဲ့ အေၾကာင္း၊ စည္းကမ္းေလ်ာ့နည္းလာပါက အစားအေသာက္ပ်က္သည္အထိ ဒဏ္ေပးခံရေၾကာင္း၊ စည္းကမ္းလုိက္နာမွသာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ သင္တန္းတက္ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ခႏၶာသန္စြမ္းယံုတင္မက စိတ္ဓါတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျမင့္တက္မွဳမ်ားအထိ သင္ၾကားရေၾကာင္း တစ္ဘက္ကလည္း တကၠသိုလ္ပညာရပ္မ်ားကုိ အဆင့္မီမီ သင္ၾကားရေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း စေကးျဖင့္သာလြမ္းရေၾကာင္း ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေျပာျပခဲ့တယ္..... ။ သူ႔.... သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္လုိ႔ေပါ့.....။
ေနာက္ၿပီး ခ်ီ၊ တုိက္၊ ခံ၊ ခြါ စတဲ့ စစ္က႑ႀကီးေလးရပ္အေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ား အတြက္ ေရးဖဲြ႔ထားတဲ့ အလကၤာေလးေတြလည္း ရြတ္ျပတတ္သလုိ၊ စစ္ပညာသင္ခန္းစာမ်ားအတြက္လဲ ဟန္ပန္ အမူအယာနဲ႔ လုပ္ျပခဲ့ေသးတယ္....။ ကေလးတစ္ေယာက္လုိအကုိကုိ ဆက္ဆံေနေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ ဟန္ပန္အမူအယာေတြကေတာ့ ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီဆုိတာ.... ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သိ၊ သိရင္းနဲ႔ ေက်နပ္ေနခဲ့ၿပီေလ..... ျပန္ကာနီးေတာ့ အကုိကုိ ကန္ေတာ့တယ္...။ ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြအေနနဲ႔ သီးျခားေျပာစရာမရွိေအာင္ လိမ္မာတဲ့ ညီေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္လွလွေလးတစ္ခု ေပးလုိက္တယ္... ``ဘယ္ေနရာမဆုိ ျပည္သူေတြခ်စ္တဲ့... အႀကီးအကဲေတြ ေလးစားယံုၾကည္တဲ့.... လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ အားကုိးတဲ့..... ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ သားေကာင္းရတနာ ျပည္တန္ပတၱျမားႀကီး ျဖစ္ပါေစ.....´´လုိ႔။ ဆုေပးၿပီးေတာ့ သူေတြၿပီး စဥ္းစားေနတယ္... ၿပီးေတာ့ ``ဟုတ္တယ္ေနာ္...... ျပည္သူေတြ ခ်စ္သလုိ၊ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြလဲ ယံုၾကည္အားကုိးတဲ့ သူ....၊အထက္လူႀကီးေတြ ကလည္း ေလးစားယံုၾကည္ တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္......´´ တဲ့။
ဒီလုိနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္း ဆင္းပဲြေန႔ကုိ ေရာက္လာတယ္.... ဗုိလ္ေလာင္းအသီးသီးရဲ့ မိဘေဆြမ်ဳိးညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ...... အမ်ားႀကီးလာၾကတယ္..... ညီေလးအတြက္ကေတာ့ အမ်ဳိးသား ၀တ္စံုကုိ က်က်နန ၀တ္ဆင္ထားတဲ့သူ႔ရဲ့အကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲေလ.....။ ဒါေပမဲ့ လူအားလံုးရဲ့ အၿပံဳးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ သိမ္းပုိက္ထားခဲ့တယ္.....။ မ်က္၀န္းထဲမွာေပါ့......။
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ညီေလးကုိ သူ႔ရဲ့ ရာထူးအဆင့္တံဆိပ္ျဖစ္တဲ့ ေရႊေရာင္ ၾကယ္ပြင့္ေလးကုိ ပုခံုးမွာ တတ္ဆင္ေပးလုိက္တယ္....။ ``ကဲ.... ညီေလးေရ မင္းကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္က တာ၀န္ေတြ အပ္ႏွံလုိက္ၿပီ..... မင္းေနရာ ေဒသအသီးသီးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရေတာ့မယ္... မင္းအကုိေတြ၊ မိဘေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ့မယ္....´´ လုိ႔ ေျပာရင္း ပုခံုးကုိ ပုတ္လိုက္တယ္...။
``ဟုတ္တယ္ကုိကုိ ညီေလးလဲ အဲဒီလုိပဲ စဥ္းစားထားတယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ သားေကာင္းရတနာ ျဖစ္ရမယ္´´တဲ့....... အဲဒီေန႔မနက္ခင္းမွာေတာ့ သဘာ၀ရဲ့ အလွပန္းေတြ ပြင့္ေနသလုိ..... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပီတိပန္းေလးေတြလဲ ပြင့္ေနခဲ့တယ္......။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညီေလးလည္း ေလာကႀကီးထဲမွာ လွပစြာ ပြင့္လန္းခဲ့ၿပီေလ.....။ စိတ္ထဲကေန ေဖေဖ့ကုိ တုိင္တည္လုိက္မိတယ္...`` ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းတစ္ပြင့္ ဖန္ဆင္းျဖစ္ခဲ့ၿပီ.... လုိ႔ ဒီပန္းေလးရဲ့ ေမႊးရနံ႔ေတြကုိ ေဖေဖ ရွဴရွဳိက္လွည့္ပါလုိ႔.....´´
သင္တန္း ဆင္းၿပီးေတာ့ ညီေလးက ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕႔ ပုိင္းမွာ တာ၀န္က်တယ္... တစ္ခါတရံ ဖုန္းအဆက္ အသြယ္ရေပမဲ့..... စိတ္ပူျခင္း၊ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းေတြလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ညီေလးသတင္းေလးေတြ က ေမႊး တယ္ေလ..... အထက္ေရာ၊ ေအာက္ေရာျပည္သူေတြေရာ ခ်စ္ၾကတယ္တဲ့....... ဒီသတင္းေတြ ၾကားတုိင္းလဲ ကၽြန္ေတာ္ ပီတိေတြ ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္.....။
တစ္ရက္ မုိးေတြ အရမ္းရြာေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ အိမ္အျပန္ အ၀င္အ၀မွာ ခလုပ္တုိက္မိတယ္....။ ၾကားဖူးနား၀အရ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္.....။ ညေနမွာေတာ့ စုိးရိမ္ခဲ့တဲ့ အတုိင္း သက္ဆုိင္ရာ တပ္ရင္းက ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားလာခဲ့တယ္... .ရြာတစ္ရြာရဲ့ ရြာတြင္းတုိက္ပဲြတစ္ခုမွာ..... ညီေလးက်ဆံုးသြားတယ္တဲ့...... ကေလးငယ္ေတြ အပါအ၀င္ လူအုပ္ထဲကုိ က်လာတဲ့ လက္ပစ္ဗံုးတစ္လံုးကုိ ခႏၶာကုိယ္နဲ႔ ဖုံးအုပ္ကာကြယ္ရင္း ညီေလး အသက္စြန္႔သြားခဲ့တယ္တဲ့.... ကၽြန္ေတာ္ နားေထာင္ေနရင္း လြင့္ေမ်ာသြားခဲ့တယ္၊ ေနာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ညီေလးရဲ့ အနားကုိေရာက္သြားသလုိပါပဲ.....။
အခုကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ပက္လက္ကုလားထုိင္မွာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပိး ထုိင္ေနရင္း ညီေလးအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနမိတယ္...... သူဆံုးသြားေတာ့ သူ႔ရဲ့ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္....။ ပထမစာမ်က္ႏွာမွာ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမရဲ့ ဓါတ္ပံု ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာ.... ကၽြန္ေတာ့္ဓါတ္ပံုေလးေတြကုိ ကပ္ထားတယ္....။ စာအုပ္ထဲမွာေတာ့..... ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ၊ က်ည္ဆံေတြ၊ ဗံုးသံေတြ အေၾကာင္း၊ ပန္းရုိင္းေလးေတြနဲ႔ စိတ္ရုိင္းေတြရဲ့ ႏွဳိင္းယွဥ္ခ်က္....။
ေနာက္ၿပီး တတိယစာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားတာက သင္ခန္းစာေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ကေလးတစ္ခု..... စစ္သည္ေတာ္ က်င့္၀တ္ ေနာက္ဆံုး အပုိဒ္တြင္ပါရွိေသာ( ႏုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံခုိင္ၿမဲေရးအ တြက္ ရန္သူကုိ မတုိက္လွ်င္ မျဖစ္၍သာ တုိက္ေနရေၾကာင္း နားလည္ပါေစ.......) တဲ့...... ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္ဖတ္ေနမိတဲ့ စာသားေလး.... ဒီ စာသားေလးကုိ ညီေလးက မ်ဥ္းအနီေလး သားၿပီး မွတ္မွတ္ရရ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထည့္ထားခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုး ေတြပိတ္ထားေပမဲ့ ေကာင္းကင္မွာ လင္းေနတဲ့ ၾကယ္ေလးတစ္လံုးကုိ ေတြ႔ေနရတယ္....။ ခ်စ္ရတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီေလးရဲ့ မ်က္ႏွာေပါ့.....။
ညီေလးေရ....... မင္းရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအတြက္ ကုိကုိေက်နပ္ေနတယ္ကြာ..... မင္းရဲ့ ေတာက္ပျခင္းေတြ ထာ၀ရတည္တံ့ေနမွာပါ...... တုိ႔ႏုိင္ငံႀကီးမွာ ေသာင္းက်န္းမွဳေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတဲ့ အခါ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ မုိးႀကီးေတြ ရြာပါလိမ့္မယ္....။ ဒီ မုိးေရေတြထဲမွာေတာ့ မင္းခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြက ဖားကေလးေတြ အျဖစ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကမွာပါ.....။ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ စစ္သားဆုိတာ အခုမွ ရွိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး.... ဟုိးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက ရွိခဲ့တာပါ...... ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔က စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရဲၾကတယ္ ညီေလးေရ.. ျပည္ သူေတြေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ မင္းလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္မွာပါ.... ခ်စ္ရတဲ့ ညီေလး..... ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။
(ကြန္ဆူးမား)(၁၅-၃-၂၀၁၃)
၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ(၃)ရက္ေန႔တြင္ ခ်စ္ေသာညီေလးအတြက္ အမွတ္တရ ေရးဖဲြ႔ျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္တင္ျပပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ (၆) တန္းေလာက္ေရာက္မွ ညီေလးကငယ္ငယ္ကတည္းက ဥာဥ္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာရမယ္။ ေဖာ္ေရြေအးေဆးၿပီး ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔... စကားေျပာရင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးေလးေျပာတတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ လူလူခ်င္းေလးစားတတ္တဲ့ စိတ္ႀကီးမားတယ္၊ သူ႔ကုိ မခင္တဲ့သူမရွိသေလာက္ပါပဲ။ ရန္လဲ ေတာ္ေတာ္ ကင္းတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးၾကည့္မိတုိင္း ညီေလးကုိ ေတာက္ပတဲ့အလင္းေရာင္ေတြၾကားထဲမွာပဲ ေတြ႔ရတတ္ တယ္။ ေနာက္သူဆယ္တန္းေအာင္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္းေလွ်ာက္ခုိင္းလုိက္တယ္...။ ေအာင္သြားတယ္....။
အခု သူ ဗုိလ္သင္တန္းတက္ေနတယ္ေလ အသက္(၁၉)ႏွစ္ မျပည့္ေသးတဲ့ ညီေလးကုိ ဗုိလ္ေလာင္းေတြ ၀တ္တဲ့ စစ္ယူနီေဖာင္းေလးနဲ႔ ခြင့္ျပန္လာတာကုိ.... ၾကည့္ရင္းနဲ႔ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ေတာက္ပတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ခန္႔ညားလာတဲ့ ကုိယ္လံုးကုိယ္ထည္ေတြ၊ ဖ်တ္လတ္သန္စြမ္းတဲ့ ဟန္ပန္အမူအရာေတြ၊ ေနာက္ၿပီးသန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ ယူနီေဖာင္းေပၚက ဗုိလ္ေလာင္းအေဆာင္အေယာင္ေတြ အမွတ္တံဆိပ္ေတြနဲ႔ ကတၱီပါတံဆိပ္တတ္ဆင္ထားတဲ့ ဘယ္ရီဟက္တစ္ျခမ္းေစာင္းေလးနဲ႔ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ..ညီေလးကုိၾကည့္ရင္း ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ကုိ အရမ္းသတိရမိတယ္...။ ျမင္ေစခ်င္လုိက္တာလုိ႔......။
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ကုိ သတိရမိေတာ့ ၀မ္းနည္းသြားမိေသးတယ္...။ ေနာက္(၂)ႏွစ္ဆုိရင္ ညီေလး ျပန္တမ္း၀င္ အရာရွိ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီေလ.... သူရဲရင့္တဲ့ တာ၀န္ေတြကုိထမ္းေဆာင္ရေတာ့မယ္.....။ ေယာက်္ား ပီသစြာ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ကာကြယ္ေတာ့မယ္ေလ.....။ ရင္ထဲမွာလဲ ပီတိေတြျဖစ္မိတယ္....။ သူရဲေကာင္းတစ္ဦး ကုိ မိဘမ်ားရဲ့ကုိယ္စား ကၽြန္ေတာ္ ေမြးဖြားေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီလုိ႔......။
ခြင့္ျပန္လာတဲ့ ရက္(၂၀)ကာလမွာ ညီေလးကုိ စားခ်င္တာေတြ ေကၽြးတယ္. သံုးခ်င္ရာသံုးႏုိင္ေအာင္လဲ ေငြကုိ စိတ္ႀကိဳက္သံုးစဲြခြင့္ေတြ ေပးထားတယ္....။ ေရာက္ၿပီး (၂)ရက္ေလာက္ေတာ့ သူ.... အျပင္ထြက္လည္တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကုိ သြားလည္တာတဲ့.. ေနာက္ပုိင္းရက္ေတြမွာ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ထဲ ေအးေအးလူလူ စကားေတြ ေျပာျဖစ္တယ္...... ဗုိလ္ေလာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပတတ္တယ္...။ ေန႔တစ္ေန႔အတြက္ မနက္(၅)နာရီကေနစတဲ့ ဘ၀၊ ည(၉)နာရီမွာ အဆံုးသတ္ေၾကာင္း....၊ အခ်ိန္ကုိ လုယူေနရတဲ့အေၾကာင္း.... စည္းကမ္းကုိ အတိအက် လုိက္နာရတဲ့ အေၾကာင္း၊ စည္းကမ္းေလ်ာ့နည္းလာပါက အစားအေသာက္ပ်က္သည္အထိ ဒဏ္ေပးခံရေၾကာင္း၊ စည္းကမ္းလုိက္နာမွသာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ သင္တန္းတက္ေရာက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ခႏၶာသန္စြမ္းယံုတင္မက စိတ္ဓါတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျမင့္တက္မွဳမ်ားအထိ သင္ၾကားရေၾကာင္း တစ္ဘက္ကလည္း တကၠသိုလ္ပညာရပ္မ်ားကုိ အဆင့္မီမီ သင္ၾကားရေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း စေကးျဖင့္သာလြမ္းရေၾကာင္း ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေျပာျပခဲ့တယ္..... ။ သူ႔.... သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္လုိ႔ေပါ့.....။
ေနာက္ၿပီး ခ်ီ၊ တုိက္၊ ခံ၊ ခြါ စတဲ့ စစ္က႑ႀကီးေလးရပ္အေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ား အတြက္ ေရးဖဲြ႔ထားတဲ့ အလကၤာေလးေတြလည္း ရြတ္ျပတတ္သလုိ၊ စစ္ပညာသင္ခန္းစာမ်ားအတြက္လဲ ဟန္ပန္ အမူအယာနဲ႔ လုပ္ျပခဲ့ေသးတယ္....။ ကေလးတစ္ေယာက္လုိအကုိကုိ ဆက္ဆံေနေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ ဟန္ပန္အမူအယာေတြကေတာ့ ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီဆုိတာ.... ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သိ၊ သိရင္းနဲ႔ ေက်နပ္ေနခဲ့ၿပီေလ..... ျပန္ကာနီးေတာ့ အကုိကုိ ကန္ေတာ့တယ္...။ ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြအေနနဲ႔ သီးျခားေျပာစရာမရွိေအာင္ လိမ္မာတဲ့ ညီေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္လွလွေလးတစ္ခု ေပးလုိက္တယ္... ``ဘယ္ေနရာမဆုိ ျပည္သူေတြခ်စ္တဲ့... အႀကီးအကဲေတြ ေလးစားယံုၾကည္တဲ့.... လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ အားကုိးတဲ့..... ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ သားေကာင္းရတနာ ျပည္တန္ပတၱျမားႀကီး ျဖစ္ပါေစ.....´´လုိ႔။ ဆုေပးၿပီးေတာ့ သူေတြၿပီး စဥ္းစားေနတယ္... ၿပီးေတာ့ ``ဟုတ္တယ္ေနာ္...... ျပည္သူေတြ ခ်စ္သလုိ၊ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြလဲ ယံုၾကည္အားကုိးတဲ့ သူ....၊အထက္လူႀကီးေတြ ကလည္း ေလးစားယံုၾကည္ တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္......´´ တဲ့။
ဒီလုိနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္း ဆင္းပဲြေန႔ကုိ ေရာက္လာတယ္.... ဗုိလ္ေလာင္းအသီးသီးရဲ့ မိဘေဆြမ်ဳိးညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ...... အမ်ားႀကီးလာၾကတယ္..... ညီေလးအတြက္ကေတာ့ အမ်ဳိးသား ၀တ္စံုကုိ က်က်နန ၀တ္ဆင္ထားတဲ့သူ႔ရဲ့အကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲေလ.....။ ဒါေပမဲ့ လူအားလံုးရဲ့ အၿပံဳးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ သိမ္းပုိက္ထားခဲ့တယ္.....။ မ်က္၀န္းထဲမွာေပါ့......။
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ညီေလးကုိ သူ႔ရဲ့ ရာထူးအဆင့္တံဆိပ္ျဖစ္တဲ့ ေရႊေရာင္ ၾကယ္ပြင့္ေလးကုိ ပုခံုးမွာ တတ္ဆင္ေပးလုိက္တယ္....။ ``ကဲ.... ညီေလးေရ မင္းကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္က တာ၀န္ေတြ အပ္ႏွံလုိက္ၿပီ..... မင္းေနရာ ေဒသအသီးသီးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရေတာ့မယ္... မင္းအကုိေတြ၊ မိဘေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ့မယ္....´´ လုိ႔ ေျပာရင္း ပုခံုးကုိ ပုတ္လိုက္တယ္...။
``ဟုတ္တယ္ကုိကုိ ညီေလးလဲ အဲဒီလုိပဲ စဥ္းစားထားတယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ သားေကာင္းရတနာ ျဖစ္ရမယ္´´တဲ့....... အဲဒီေန႔မနက္ခင္းမွာေတာ့ သဘာ၀ရဲ့ အလွပန္းေတြ ပြင့္ေနသလုိ..... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပီတိပန္းေလးေတြလဲ ပြင့္ေနခဲ့တယ္......။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညီေလးလည္း ေလာကႀကီးထဲမွာ လွပစြာ ပြင့္လန္းခဲ့ၿပီေလ.....။ စိတ္ထဲကေန ေဖေဖ့ကုိ တုိင္တည္လုိက္မိတယ္...`` ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းတစ္ပြင့္ ဖန္ဆင္းျဖစ္ခဲ့ၿပီ.... လုိ႔ ဒီပန္းေလးရဲ့ ေမႊးရနံ႔ေတြကုိ ေဖေဖ ရွဴရွဳိက္လွည့္ပါလုိ႔.....´´
သင္တန္း ဆင္းၿပီးေတာ့ ညီေလးက ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕႔ ပုိင္းမွာ တာ၀န္က်တယ္... တစ္ခါတရံ ဖုန္းအဆက္ အသြယ္ရေပမဲ့..... စိတ္ပူျခင္း၊ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းေတြလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ညီေလးသတင္းေလးေတြ က ေမႊး တယ္ေလ..... အထက္ေရာ၊ ေအာက္ေရာျပည္သူေတြေရာ ခ်စ္ၾကတယ္တဲ့....... ဒီသတင္းေတြ ၾကားတုိင္းလဲ ကၽြန္ေတာ္ ပီတိေတြ ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္.....။
တစ္ရက္ မုိးေတြ အရမ္းရြာေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ အိမ္အျပန္ အ၀င္အ၀မွာ ခလုပ္တုိက္မိတယ္....။ ၾကားဖူးနား၀အရ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္.....။ ညေနမွာေတာ့ စုိးရိမ္ခဲ့တဲ့ အတုိင္း သက္ဆုိင္ရာ တပ္ရင္းက ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားလာခဲ့တယ္... .ရြာတစ္ရြာရဲ့ ရြာတြင္းတုိက္ပဲြတစ္ခုမွာ..... ညီေလးက်ဆံုးသြားတယ္တဲ့...... ကေလးငယ္ေတြ အပါအ၀င္ လူအုပ္ထဲကုိ က်လာတဲ့ လက္ပစ္ဗံုးတစ္လံုးကုိ ခႏၶာကုိယ္နဲ႔ ဖုံးအုပ္ကာကြယ္ရင္း ညီေလး အသက္စြန္႔သြားခဲ့တယ္တဲ့.... ကၽြန္ေတာ္ နားေထာင္ေနရင္း လြင့္ေမ်ာသြားခဲ့တယ္၊ ေနာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ညီေလးရဲ့ အနားကုိေရာက္သြားသလုိပါပဲ.....။
အခုကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ပက္လက္ကုလားထုိင္မွာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပိး ထုိင္ေနရင္း ညီေလးအေၾကာင္းေတြ ေတြးေနမိတယ္...... သူဆံုးသြားေတာ့ သူ႔ရဲ့ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္....။ ပထမစာမ်က္ႏွာမွာ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမရဲ့ ဓါတ္ပံု ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာ.... ကၽြန္ေတာ့္ဓါတ္ပံုေလးေတြကုိ ကပ္ထားတယ္....။ စာအုပ္ထဲမွာေတာ့..... ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ၊ က်ည္ဆံေတြ၊ ဗံုးသံေတြ အေၾကာင္း၊ ပန္းရုိင္းေလးေတြနဲ႔ စိတ္ရုိင္းေတြရဲ့ ႏွဳိင္းယွဥ္ခ်က္....။
ေနာက္ၿပီး တတိယစာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားတာက သင္ခန္းစာေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ကေလးတစ္ခု..... စစ္သည္ေတာ္ က်င့္၀တ္ ေနာက္ဆံုး အပုိဒ္တြင္ပါရွိေသာ( ႏုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံခုိင္ၿမဲေရးအ တြက္ ရန္သူကုိ မတုိက္လွ်င္ မျဖစ္၍သာ တုိက္ေနရေၾကာင္း နားလည္ပါေစ.......) တဲ့...... ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္ဖတ္ေနမိတဲ့ စာသားေလး.... ဒီ စာသားေလးကုိ ညီေလးက မ်ဥ္းအနီေလး သားၿပီး မွတ္မွတ္ရရ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထည့္ထားခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုး ေတြပိတ္ထားေပမဲ့ ေကာင္းကင္မွာ လင္းေနတဲ့ ၾကယ္ေလးတစ္လံုးကုိ ေတြ႔ေနရတယ္....။ ခ်စ္ရတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီေလးရဲ့ မ်က္ႏွာေပါ့.....။
ညီေလးေရ....... မင္းရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအတြက္ ကုိကုိေက်နပ္ေနတယ္ကြာ..... မင္းရဲ့ ေတာက္ပျခင္းေတြ ထာ၀ရတည္တံ့ေနမွာပါ...... တုိ႔ႏုိင္ငံႀကီးမွာ ေသာင္းက်န္းမွဳေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတဲ့ အခါ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ မုိးႀကီးေတြ ရြာပါလိမ့္မယ္....။ ဒီ မုိးေရေတြထဲမွာေတာ့ မင္းခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြက ဖားကေလးေတြ အျဖစ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကမွာပါ.....။ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ စစ္သားဆုိတာ အခုမွ ရွိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး.... ဟုိးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက ရွိခဲ့တာပါ...... ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔က စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရဲၾကတယ္ ညီေလးေရ.. ျပည္ သူေတြေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ မင္းလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္မွာပါ.... ခ်စ္ရတဲ့ ညီေလး..... ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။
(ကြန္ဆူးမား)(၁၅-၃-၂၀၁၃)
၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ(၃)ရက္ေန႔တြင္ ခ်စ္ေသာညီေလးအတြက္ အမွတ္တရ ေရးဖဲြ႔ျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္တင္ျပပါသည္။
--
Posted By Blogger to လူဗိုလ္ဟူသည္ ... at 3/17/2013 12:13:00 AM
ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔မွ ေန႔စဥ္ Mail မ်ားရယူလိုပါက http://groups.google.com/group/mrsorcerer/subscribe?hl=en
Member မ်ား မိမိတို.သိထားသည္မ်ားကို မွ်ေ၀လိုပါက mrsorcerer@googlegroups.com သို႔စာပို႔ႏိုင္ပါသည္။
ေမွာ္ဆရာအဖြဲ ့မွ ႏႈတ္ထြက္လိုလွ်င္ mrsorcerer+unsubscribe@googlegroups.com ကိုႏွိပ္ျပီး စာပို႔ေပးပါရန္။
စာလက္ခံလိုသည့္ပံုစံ ျပင္လိုလွ်င္ http://groups.google.com/group/mrsorcerer?hl=en
အဖြဲ ့၏ စည္းကမ္းမ်ားကို သိလိုလွ်င္ http://groups.google.com/group/mrsorcerer/browse_thread/thread/af2f4a1d44d4d909?hl=en တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္ ။
Facebook (FB) ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔သို႔ Mail ပို႔လိုလွ်င္ mrsorcerer2@groups.facebook.com
FB ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔သို့ ၀င္ရန္ http://www.facebook.com/home.php?sk=group_173571176006981&ap=1
Facebook Page ႏွင့္ဆက္သြယ္လိုလွ်င္ www.facebook.com/mrsorcerergroup
ေမွာ္ဆရာ အဖြဲ ့ႏွင့္ပက္သက္၍ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳလိုပါက >>>
ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ ( mrsorcerer9@gmail.com, mrsorcerer27@gmail.com ) ထံသို.
ေပးပို.ႏိုင္ပါသည္ ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ
---
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "ေမွာ္ဆရာ အဖြဲ ့ ( Ѧя Ƨσяcɛяɛя )" group.
Visit this group at http://groups.google.com/group/mrsorcerer?hl=en.
