---------- Forwarded message ----------
From: Blogger <no-reply@blogger.com>
Date: 2013/3/19
Subject: [လူဗိုလ္ဟူသည္ ...] သင္ၾကားျခင္း အႏုပညာ
To: lubo601@gmail.com
"ဆရာ ဒီေန႔ ပုံျပင္တပုဒ္ေလာက္ေျပာျပပါလား၊ သားတို႔လည္း ေမာေနၿပီ" လို႔ Grade 12 ေက်ာင္းသားေလးေတြက က်ေနာ္ သင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံတန္း ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ ေတာင္းဆို လာေတာ့ ငယ္ဘ၀ ဆရာ့ဆီက ၾကားခဲ့ရတဲ့ ပုံျပင္တပုဒ္ကို ျပန္လည္ ေဖါက္သည္ခ်မိလိုက္ပါတယ္။
ပုံေျပာမယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက လက္ခုတ္ တေျဖာင္းေျဖာင္းတီးလို႔။
ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ငယ္ငယ္က ပညာသင္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ေပ်ာ္စရာ အတိပါလားလို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရပါတယ္။ ေတာရြာဓေလ့အတိုင္းညေနပိုင္း ေက်ာင္းမလြႊတ္မွီ တနာရီေလာက္အလိုဆိုရင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ပုံျပင္ေျပာျပဖို႔ ကေလးေတြက ေတာင္းဆိုေလ့ ရွိတတ္ၾက ပုံမွန္လိုပါဘဲ။
ဆရာေတြကလည္း နယ္စုံကလာတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေတာ့ ရိုးရာပုံျပင္ေတြကလည္း တေယာက္တဂါထာ တရြာတပုဒ္ဆန္း သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ ပုံေျပာေကာင္းတဲ့ ဆရာဆိုရင္ သေဘာက်တယ္။ စာကုိမဲၿပီး သင္ေနတဲ့ ဆရာေတြထက္ ပုံေျပာေကာင္းတဲ့ ဆရာအနားမွာ မုိးစိမ့္စိမ့္ညေနခင္းေတြမွာ ကေလးေတြ ၀ုိင္း၀ိုင္းလည္ေနတတ္တာ ဓမၼတာပါ။
က်ေနာ္ဘြဲ႔လြန္တက္တဲ့အခ်ိန္ထိ မွန္မိေနတဲ့ သင္ခန္းစာေတြက မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာေတြေျပာျပတဲ့ ရိုးရာ ပုံျပင္ေတြကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ့္နားထဲ၊ မွတ္ညဏ္ထဲ ကိန္းေအာင္းေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတြေျပာ ျဖစ္တဲ့ ပုံျပင္ေတြထဲက ရခိုင္ရိုးရာ "ဖားျပဳတ္ငယ္" ပုံျပင္ကလည္း တပုဒ္အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖားျပဳတ္ငယ္၏ အမွတ္မထင္ စကားတခြန္းေၾကာင့္ တေတာလုံး အုံးအုံးကြၽတ္ကြၽတ္ ျဖစ္ကာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရပုံကို ေဖၚက်ဴးထားတဲ့ ပုံျပင္ေကာင္းတပုဒ္ျဖစ္သလိုိ တရားခံကို အဆင့္ဆင့္ ေဖၚထုတ္ျပတဲ့ အစဥ္အလာ ေကာင္းရွိပုံရေသာ ရခိုင့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ေဖၚညြန္းသလားလို႔ ေတြးမိတယ္။
ပုံျပင္ကေတာ့ ဒီလိုပါ။
တေန႔မွာ ဖားျပဳတ္ငယ္ တစ္ေကာင္ဟာ ဓနိလက္ကို စီးၿပီး ေခ်ာင္းငယ္တခုကို ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ဖားျပဳတ္ငယ္ ဓနိလက္ စီးလာတာကို ျမင္တဲ့ ေခ်ာင္း၀နား သစ္ပင္ေပၚမွာ နားခိုေနတဲ့ " ပန္ဇင္း" ငွက္က သတင္းေမးတယ္။ " အေဆြ ဖါးျပဳတ္ ဘယ္ကလာပါသလဲ" လို႔ေမးလိုက္တယ္။ ဖါးျပဳတ္ငယ္ကလည္း ခပ္ၾကြားၾကြားဘဲ " ၿမိဳ႕ရြာနယ္စုံကို လွည့္ပတ္ၿပီး ျပန္လာတယ္" လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ပန္ဇင္း ငွက္ငယ္ကလည္း "ဒါဆို ဘာသတင္းထူးေတြ ၾကားခဲ့သလဲ" ေမးျမန္း ျပန္တယ္။ ဖားျပဳတ္က စိတ္ထဲရွိတာကို ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"သမုဒၵရာ ၊ သီတာ ေရေျမ၊ မုိးေလ မုန္းတိုင္း အုန္႔ မႈိင္းမႈိင္းႏွင့္ ေတာ္လဲ ပဲ့တင္၊ ငလ်င္ေျမႀကီး လႈပ္လတၱံ။ ထိုသို႔ လႈပ္ခါ ကြၽန္းဒီပါမွာ၊ ကမၻာ ေက်ာက္ႀကီး ကြဲလတၱံ။ လူလည္း ေလးစု ကြဲလတၱံ" စီကာပတ္ကုံး ေျဖလိုက္ေတာ့ ပန္ဇင္းငွက္က အဟုတ္ ထင္သြားတယ္။ ဒါဆို ဒီလို အႏၱရာယ္မ်ိဳးကို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမလဲ ေမးျမန္း ျပန္တယ္။ ဒီလိုေမးေတာ့ ဖားျပဳတ္က "အိုအို မိတ္ေဆြ၊ ပန္ဇင္းငယ္၊ အကယ္ စင္စစ္ ထိုသို႔ ျဖစ္မူ၊ ႀကီးသူ ၀မ္းေခါင္း ငယ္သူ ေအာင္း၊ တေၾကာင္းထိုတြင္၊ ခ်မ္းသာ အင္ကို ျမင္လိမ့္မည္ဟု" ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ ပန္ဇင္းငွက္က ေၾကာက္လန္႔သြားပါေတာ့တယ္။
ညဘက္ေရာက္လာေတာ့ ပန္ဇင္း ငယ္ဟာ သူနဲ႔အတူ တပင္တည္းမွာ အိပ္ေနတဲ့ ငွက္ႀကီ "ေရာင္ရင္း" ရဲ့ ၀မ္းဗိုက္ထဲကို ၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားလာပါေတာ့တယ္။ ငွက္ႀကီး ေရာင္းရင္လည္း သူ႔ရဲ့ ဖင္ေခါင္း ကေန ၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ပန္ဇင္း ငွက္ရဲ့အျပဳအမူကို ေၾကာက္လန္႔အားနဲ႔ တအားေအာ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေရာင္ရင္း ငွက္ရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ သျပဳပင္ေပၚမွာ သျပဳသီးကို ကို္င္လ်က္ စားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေမ်ာက္ေက်ာ္ "မကၠဋ" ရဲ့လက္က သျပဳသီး ျပဳတ္က်ၿပီး သစ္ပင္ေအာက္ကို ေရာက္ေနတဲ့ "ဆတ္မ" ေက်ာကုန္း ေပၚကို က်ပါေလေရာ။ ဆတ္မလည္း ေၾကာက္လန္႔အားနဲ႔ ေျပးလိုက္တာ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ရွိေနတဲ့ "ေတာၾကက္မ" ဥေတြကို နင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ေတာၾကက္မလည္း စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၿပီး အနီးအနားမွာ ရွိတဲ့ "ျခ" ေတာင္ပို႔ကို ၿဖိဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျခေတြကလည္း ေတာင္ေျမာက္ ဘယ္ညာ ထြက္ၿပီး အိပ္ေနတဲ့ "ေတာ၀က္မ" ရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို တက္ကိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေတာ၀က္ မလည္း ယားယံ၊ နာက်င္ၿပီး ေျပးလႊားပါေတာ့တယ္။ ၀က္မဟာေျပးရင္း လြႊားရင္းနဲ႔ ေမ်ာက္နဲ႔တိုးေတာ့ ေတာင္ယာ စိုက္ခင္းတခုကို ၀င္ေရာက္ၿပီး စပါးေတြကို ၀င္ေရာက္စားသြားဖို႔ အႀကံေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ယာလုပ္သား ငမဲ ေရာက္လာေတာ့ ၀က္မရဲ့ မဟားတရား ျပဳမႈထားပုံကို ေတြ႔ေတာ့ ယာခင္းပိုင္ခ်င္ သူႀကီးဆီကို သြားတိုင္ ပါေတာ့တယ္။ သူႀကီးက ငမဲကို အမိန္႔ေပးၿပီး "ေတာ၀က္မ" ကုိဖမ္းဆီး ေစၿပီး ေတာ၀က္မကို သူႀကီးက စစ္ေဆးေမးျမန္းေတာ့
"ဘာသာဘာ၀၊ ကြၽန္ ၀က္မသည္၊ အိပ္ထေနရာ၊ ျခမ်ားစြာလ်င္၊ ေရာက္လာ ဆိတ္ဆြ၊ ကိုက္ခဲၾက၍၊ ေျပးထ ေယာင္ခြာ၊ မလြတ္သာလို႔၊ ေရာက္ရာ ေရာက္မိ၊ ျဖစ္ပါေစဟု၊ ေျပးေလ ေသာအခါ၊ လမ္းမွာေတြ႔ၿပီး၊ ေတာေမ်ာက္ထီးက၊ အေဆြ၀က္မ၊ အဘယ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျပးသနည္းဟု၊ ေမးေသာ ကာလ၊ ကြၽန္၀က္မမွာ၊ ျခကိုက္ပါသည္၊ ေတာင္ယာလုပ္ခင္း၊ စပါးခင္းကို၊ ၀င္၍တေလ စားပါေလဟု၊ ဆိုျခင္းျပဳက၊ ဗိုက္မွာ ဆာမြတ္၊ ေတြ႔တဲ့အစာ၊ စပါးယာကို၊ ၀င္ကာမေသြ၊ စားမိပါသည္" ေျဖဆိုလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဗီလိ္န္ ေမ်ာက္ကေတာ့ ေတာ၀က္မ မတိုင္ခင္က သူကိုယ္တိုင္ ၀င္ေရာက္ေမႊေႏွာက္ထားတဲ့ ယာခင္းကိုု တရားခံလိုခ်င္ေနတဲ့အတြက္ ၀က္မကို ေျမွင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူႀကီးကေတာ့ သူေတာင္ယာ ပ်က္စီးသြားတဲ့အတြက္ တရားခံေတြျဖစ္တဲ့ ျခ၊ ေတာၾကက္မ၊ ဆတ္မ၊ ေမ်ာက္၊ ပန္ဇင္းငွက္၊ ေရာင္ရင္း ငွက္နဲ႔ ဖားျပဳတ္ငယ္ အထိအဆင့္ဆင့္ ေခၚယူစစ္ေဆးျခင္းကို ခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ဖားျပဳငယ္ဟာ သူႀကီးေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို ေရာက္ေတာ့ မ်က္လုံးကို ေပကလပ္လုပ္ၿပီး သူရဲ့ မာယာပရိယာယ္ေတြကို ျပပါေလေရာ။
"ေျခလက္ေျပာင္းျပန္၊ မ်က္ဆံဆီသုတ္၊ ဖားျပဳတ္ငယ္မွာ၊ လွ်ာကို ထုတ္လ်က္၊ ေသရုပ္လုပ္ကာ၊ အျဖာျဖာနဲ႔၊ မာယာပရိယာယ္၊ ညဏ္ဆန္းၾကယ္စြာ၊ ျပေလေသာအခါ၊ ယာႀကီးသခင္ စပါးရွင္က၊ ဖားျပဳတ္ေကကို လိမ္လည္ေျပာမႈ၊ ေက်ာက္နဲ႔ထု" ဟုအမိန္႔ ခ်လိုက္ေတာ့တယ္ဟု အဆုံးသတ္လိုက္ေလေတာ့ပါတယ္။
ပုံျပင္ေျပာၿပီးသြားတာနဲ႔ ပုံျပင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္အရာေလးေတြကို ေဆြးေႏြးခန္းေလး ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ့ ပုံျပင္ပါ ဇာတ္ေဆာင္ေတြရဲ့ အျမင္ေလးေတြကို ရႈေထာင့္ေပါင္းစုံက ေျပာျပဖို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ထုံးစံအတိုင္ ဒီလိုမွတ္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။
(၁) ဖားျပဳတ္ငယ္မွာ တာ၀န္မရွိဘူး၊ သူ႔လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းသြားတာ ေမးျမန္းလို႔ ေျပာလိုက္ရတာပါ။ ဟုတ္မဟုတ္ မွန္မမွန္ကို ဆန္းစစ္ရမွာက ပန္ဇင္းငွက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) ပန္ဇင္းငွက္မွာ အျပစ္မရွိဘဲ၊ ဆန္းစစ္ေ၀ဘန္မႈ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ စတင္ျဖစ္ေပၚလာရတာပါ။ သူကသာ ဆန္းစစ္ေ၀ဘန္မႈ ေကာင္းရင္ ျပသနာကႀကီးမွာ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ဆီဘဲ အဆုံးသတ္ခဲ့မွာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မွာ အျပစ္မရွိဘူး။
(၃) ဆုံးရႈံးမႈေတြ ႀကဳံရတဲ့ ေတာၾကက္မ၊ သိုက္ၿမဳံ ဆုံးရႈံးတာ ခံလိုက္ရတဲ့ ျခ၊ ေတာင္ယာရွင္က ျပသနာမွာ တန္းတူရည္တူမရွိဘဲ စစ္ေဆးေမးျမန္းႏိုင္တဲ့ အာဏာရွိတာ တရားမွ်တမႈ မရွိဘူး။
(၄) ဒီပုံျပင္ေလးမွာ အျပစ္ရွိသူက ဖားျပဳတ္မဟုတ္ဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိလုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိလုပ္ခဲ့တဲ့၊ ကိုယ့္အျပစ္ကို သူတပါးအေပၚ အျပစ္ပုံခ်လိုစိတ္ရွိတဲ့၊ ဓါးခုတ္ရာမွာ လက္လ်ိဴ ခိုင္းတဲ့ ေမ်ာက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ကသာ အျပစ္ရွိတယ္။
(၅) စဥ္းစားဆင္ျခင္ညဏ္ နည္းတဲ့သူေတြ တရားဆိုင္ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ လုပ္တဲ့အခါ အားနည္းခ်က္ ရွိေၾကာင္း ဒီပုံျပင္က သက္ေသ ျပသြားတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။
စာသင္ခန္းတြင္းမွာ စာအုပ္ထူထူထဲက သီအုိရီေတြအျပင္ မိမိတို႔နဲ႔ အကြၽမ္းတ၀င္ ရင္းႏွီးေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ရိုးရာ ပုံျပင္ေတြကို ေျပာဆိုရင္း လူ႔ေလာကရဲ့ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္း၊ အႏိုင္က်င့္ဗုိလ္က်မႈ၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ သဟဇာတ မျဖစ္မႈ စတာေတြကို ဆန္းစစ္ေဖ၀န္ရင္း စာသင္ခန္းရဲ့ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို ေျပာင္းလိုက္ႏိုင္တာ၊ ပုံျပင္ထဲက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သင္ခန္းစာထုတ္ရင္း မိမိတို႔ရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမွန္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြနဲ႔ ထပ္ဟပ္ၾကည့္တတ္တဲ့ အေလ့ေတြဟာလည္း ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို ျမင့္တက္ေစမွာဘဲလို႔ ယုံၾကည္မိတယ္။
လွေရႊ
ရည္ညြန္း။ ရခုိင္ရိုးရာ ပုံျပင္မ်ား
--
Posted By Blogger to လူဗိုလ္ဟူသည္ ... at 3/19/2013 11:55:00 PM
From: Blogger <no-reply@blogger.com>
Date: 2013/3/19
Subject: [လူဗိုလ္ဟူသည္ ...] သင္ၾကားျခင္း အႏုပညာ
To: lubo601@gmail.com
"ဆရာ ဒီေန႔ ပုံျပင္တပုဒ္ေလာက္ေျပာျပပါလား၊ သားတို႔လည္း ေမာေနၿပီ" လို႔ Grade 12 ေက်ာင္းသားေလးေတြက က်ေနာ္ သင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံတန္း ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ ေတာင္းဆို လာေတာ့ ငယ္ဘ၀ ဆရာ့ဆီက ၾကားခဲ့ရတဲ့ ပုံျပင္တပုဒ္ကို ျပန္လည္ ေဖါက္သည္ခ်မိလိုက္ပါတယ္။
ပုံေျပာမယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက လက္ခုတ္ တေျဖာင္းေျဖာင္းတီးလို႔။
ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ငယ္ငယ္က ပညာသင္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ေပ်ာ္စရာ အတိပါလားလို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရပါတယ္။ ေတာရြာဓေလ့အတိုင္းညေနပိုင္း ေက်ာင္းမလြႊတ္မွီ တနာရီေလာက္အလိုဆိုရင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ပုံျပင္ေျပာျပဖို႔ ကေလးေတြက ေတာင္းဆိုေလ့ ရွိတတ္ၾက ပုံမွန္လိုပါဘဲ။
ဆရာေတြကလည္း နယ္စုံကလာတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေတာ့ ရိုးရာပုံျပင္ေတြကလည္း တေယာက္တဂါထာ တရြာတပုဒ္ဆန္း သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ ပုံေျပာေကာင္းတဲ့ ဆရာဆိုရင္ သေဘာက်တယ္။ စာကုိမဲၿပီး သင္ေနတဲ့ ဆရာေတြထက္ ပုံေျပာေကာင္းတဲ့ ဆရာအနားမွာ မုိးစိမ့္စိမ့္ညေနခင္းေတြမွာ ကေလးေတြ ၀ုိင္း၀ိုင္းလည္ေနတတ္တာ ဓမၼတာပါ။
က်ေနာ္ဘြဲ႔လြန္တက္တဲ့အခ်ိန္ထိ မွန္မိေနတဲ့ သင္ခန္းစာေတြက မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာေတြေျပာျပတဲ့ ရိုးရာ ပုံျပင္ေတြကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ့္နားထဲ၊ မွတ္ညဏ္ထဲ ကိန္းေအာင္းေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတြေျပာ ျဖစ္တဲ့ ပုံျပင္ေတြထဲက ရခိုင္ရိုးရာ "ဖားျပဳတ္ငယ္" ပုံျပင္ကလည္း တပုဒ္အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖားျပဳတ္ငယ္၏ အမွတ္မထင္ စကားတခြန္းေၾကာင့္ တေတာလုံး အုံးအုံးကြၽတ္ကြၽတ္ ျဖစ္ကာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရပုံကို ေဖၚက်ဴးထားတဲ့ ပုံျပင္ေကာင္းတပုဒ္ျဖစ္သလိုိ တရားခံကို အဆင့္ဆင့္ ေဖၚထုတ္ျပတဲ့ အစဥ္အလာ ေကာင္းရွိပုံရေသာ ရခိုင့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ေဖၚညြန္းသလားလို႔ ေတြးမိတယ္။
ပုံျပင္ကေတာ့ ဒီလိုပါ။
တေန႔မွာ ဖားျပဳတ္ငယ္ တစ္ေကာင္ဟာ ဓနိလက္ကို စီးၿပီး ေခ်ာင္းငယ္တခုကို ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ဖားျပဳတ္ငယ္ ဓနိလက္ စီးလာတာကို ျမင္တဲ့ ေခ်ာင္း၀နား သစ္ပင္ေပၚမွာ နားခိုေနတဲ့ " ပန္ဇင္း" ငွက္က သတင္းေမးတယ္။ " အေဆြ ဖါးျပဳတ္ ဘယ္ကလာပါသလဲ" လို႔ေမးလိုက္တယ္။ ဖါးျပဳတ္ငယ္ကလည္း ခပ္ၾကြားၾကြားဘဲ " ၿမိဳ႕ရြာနယ္စုံကို လွည့္ပတ္ၿပီး ျပန္လာတယ္" လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ပန္ဇင္း ငွက္ငယ္ကလည္း "ဒါဆို ဘာသတင္းထူးေတြ ၾကားခဲ့သလဲ" ေမးျမန္း ျပန္တယ္။ ဖားျပဳတ္က စိတ္ထဲရွိတာကို ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"သမုဒၵရာ ၊ သီတာ ေရေျမ၊ မုိးေလ မုန္းတိုင္း အုန္႔ မႈိင္းမႈိင္းႏွင့္ ေတာ္လဲ ပဲ့တင္၊ ငလ်င္ေျမႀကီး လႈပ္လတၱံ။ ထိုသို႔ လႈပ္ခါ ကြၽန္းဒီပါမွာ၊ ကမၻာ ေက်ာက္ႀကီး ကြဲလတၱံ။ လူလည္း ေလးစု ကြဲလတၱံ" စီကာပတ္ကုံး ေျဖလိုက္ေတာ့ ပန္ဇင္းငွက္က အဟုတ္ ထင္သြားတယ္။ ဒါဆို ဒီလို အႏၱရာယ္မ်ိဳးကို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမလဲ ေမးျမန္း ျပန္တယ္။ ဒီလိုေမးေတာ့ ဖားျပဳတ္က "အိုအို မိတ္ေဆြ၊ ပန္ဇင္းငယ္၊ အကယ္ စင္စစ္ ထိုသို႔ ျဖစ္မူ၊ ႀကီးသူ ၀မ္းေခါင္း ငယ္သူ ေအာင္း၊ တေၾကာင္းထိုတြင္၊ ခ်မ္းသာ အင္ကို ျမင္လိမ့္မည္ဟု" ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ ပန္ဇင္းငွက္က ေၾကာက္လန္႔သြားပါေတာ့တယ္။
ညဘက္ေရာက္လာေတာ့ ပန္ဇင္း ငယ္ဟာ သူနဲ႔အတူ တပင္တည္းမွာ အိပ္ေနတဲ့ ငွက္ႀကီ "ေရာင္ရင္း" ရဲ့ ၀မ္းဗိုက္ထဲကို ၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားလာပါေတာ့တယ္။ ငွက္ႀကီး ေရာင္းရင္လည္း သူ႔ရဲ့ ဖင္ေခါင္း ကေန ၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ပန္ဇင္း ငွက္ရဲ့အျပဳအမူကို ေၾကာက္လန္႔အားနဲ႔ တအားေအာ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေရာင္ရင္း ငွက္ရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ သျပဳပင္ေပၚမွာ သျပဳသီးကို ကို္င္လ်က္ စားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေမ်ာက္ေက်ာ္ "မကၠဋ" ရဲ့လက္က သျပဳသီး ျပဳတ္က်ၿပီး သစ္ပင္ေအာက္ကို ေရာက္ေနတဲ့ "ဆတ္မ" ေက်ာကုန္း ေပၚကို က်ပါေလေရာ။ ဆတ္မလည္း ေၾကာက္လန္႔အားနဲ႔ ေျပးလိုက္တာ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ရွိေနတဲ့ "ေတာၾကက္မ" ဥေတြကို နင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ေတာၾကက္မလည္း စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၿပီး အနီးအနားမွာ ရွိတဲ့ "ျခ" ေတာင္ပို႔ကို ၿဖိဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျခေတြကလည္း ေတာင္ေျမာက္ ဘယ္ညာ ထြက္ၿပီး အိပ္ေနတဲ့ "ေတာ၀က္မ" ရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို တက္ကိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေတာ၀က္ မလည္း ယားယံ၊ နာက်င္ၿပီး ေျပးလႊားပါေတာ့တယ္။ ၀က္မဟာေျပးရင္း လြႊားရင္းနဲ႔ ေမ်ာက္နဲ႔တိုးေတာ့ ေတာင္ယာ စိုက္ခင္းတခုကို ၀င္ေရာက္ၿပီး စပါးေတြကို ၀င္ေရာက္စားသြားဖို႔ အႀကံေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ယာလုပ္သား ငမဲ ေရာက္လာေတာ့ ၀က္မရဲ့ မဟားတရား ျပဳမႈထားပုံကို ေတြ႔ေတာ့ ယာခင္းပိုင္ခ်င္ သူႀကီးဆီကို သြားတိုင္ ပါေတာ့တယ္။ သူႀကီးက ငမဲကို အမိန္႔ေပးၿပီး "ေတာ၀က္မ" ကုိဖမ္းဆီး ေစၿပီး ေတာ၀က္မကို သူႀကီးက စစ္ေဆးေမးျမန္းေတာ့
"ဘာသာဘာ၀၊ ကြၽန္ ၀က္မသည္၊ အိပ္ထေနရာ၊ ျခမ်ားစြာလ်င္၊ ေရာက္လာ ဆိတ္ဆြ၊ ကိုက္ခဲၾက၍၊ ေျပးထ ေယာင္ခြာ၊ မလြတ္သာလို႔၊ ေရာက္ရာ ေရာက္မိ၊ ျဖစ္ပါေစဟု၊ ေျပးေလ ေသာအခါ၊ လမ္းမွာေတြ႔ၿပီး၊ ေတာေမ်ာက္ထီးက၊ အေဆြ၀က္မ၊ အဘယ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျပးသနည္းဟု၊ ေမးေသာ ကာလ၊ ကြၽန္၀က္မမွာ၊ ျခကိုက္ပါသည္၊ ေတာင္ယာလုပ္ခင္း၊ စပါးခင္းကို၊ ၀င္၍တေလ စားပါေလဟု၊ ဆိုျခင္းျပဳက၊ ဗိုက္မွာ ဆာမြတ္၊ ေတြ႔တဲ့အစာ၊ စပါးယာကို၊ ၀င္ကာမေသြ၊ စားမိပါသည္" ေျဖဆိုလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဗီလိ္န္ ေမ်ာက္ကေတာ့ ေတာ၀က္မ မတိုင္ခင္က သူကိုယ္တိုင္ ၀င္ေရာက္ေမႊေႏွာက္ထားတဲ့ ယာခင္းကိုု တရားခံလိုခ်င္ေနတဲ့အတြက္ ၀က္မကို ေျမွင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူႀကီးကေတာ့ သူေတာင္ယာ ပ်က္စီးသြားတဲ့အတြက္ တရားခံေတြျဖစ္တဲ့ ျခ၊ ေတာၾကက္မ၊ ဆတ္မ၊ ေမ်ာက္၊ ပန္ဇင္းငွက္၊ ေရာင္ရင္း ငွက္နဲ႔ ဖားျပဳတ္ငယ္ အထိအဆင့္ဆင့္ ေခၚယူစစ္ေဆးျခင္းကို ခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ဖားျပဳငယ္ဟာ သူႀကီးေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို ေရာက္ေတာ့ မ်က္လုံးကို ေပကလပ္လုပ္ၿပီး သူရဲ့ မာယာပရိယာယ္ေတြကို ျပပါေလေရာ။
"ေျခလက္ေျပာင္းျပန္၊ မ်က္ဆံဆီသုတ္၊ ဖားျပဳတ္ငယ္မွာ၊ လွ်ာကို ထုတ္လ်က္၊ ေသရုပ္လုပ္ကာ၊ အျဖာျဖာနဲ႔၊ မာယာပရိယာယ္၊ ညဏ္ဆန္းၾကယ္စြာ၊ ျပေလေသာအခါ၊ ယာႀကီးသခင္ စပါးရွင္က၊ ဖားျပဳတ္ေကကို လိမ္လည္ေျပာမႈ၊ ေက်ာက္နဲ႔ထု" ဟုအမိန္႔ ခ်လိုက္ေတာ့တယ္ဟု အဆုံးသတ္လိုက္ေလေတာ့ပါတယ္။
ပုံျပင္ေျပာၿပီးသြားတာနဲ႔ ပုံျပင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္အရာေလးေတြကို ေဆြးေႏြးခန္းေလး ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ့ ပုံျပင္ပါ ဇာတ္ေဆာင္ေတြရဲ့ အျမင္ေလးေတြကို ရႈေထာင့္ေပါင္းစုံက ေျပာျပဖို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ထုံးစံအတိုင္ ဒီလိုမွတ္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။
(၁) ဖားျပဳတ္ငယ္မွာ တာ၀န္မရွိဘူး၊ သူ႔လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းသြားတာ ေမးျမန္းလို႔ ေျပာလိုက္ရတာပါ။ ဟုတ္မဟုတ္ မွန္မမွန္ကို ဆန္းစစ္ရမွာက ပန္ဇင္းငွက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) ပန္ဇင္းငွက္မွာ အျပစ္မရွိဘဲ၊ ဆန္းစစ္ေ၀ဘန္မႈ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ စတင္ျဖစ္ေပၚလာရတာပါ။ သူကသာ ဆန္းစစ္ေ၀ဘန္မႈ ေကာင္းရင္ ျပသနာကႀကီးမွာ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ဆီဘဲ အဆုံးသတ္ခဲ့မွာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မွာ အျပစ္မရွိဘူး။
(၃) ဆုံးရႈံးမႈေတြ ႀကဳံရတဲ့ ေတာၾကက္မ၊ သိုက္ၿမဳံ ဆုံးရႈံးတာ ခံလိုက္ရတဲ့ ျခ၊ ေတာင္ယာရွင္က ျပသနာမွာ တန္းတူရည္တူမရွိဘဲ စစ္ေဆးေမးျမန္းႏိုင္တဲ့ အာဏာရွိတာ တရားမွ်တမႈ မရွိဘူး။
(၄) ဒီပုံျပင္ေလးမွာ အျပစ္ရွိသူက ဖားျပဳတ္မဟုတ္ဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိလုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိလုပ္ခဲ့တဲ့၊ ကိုယ့္အျပစ္ကို သူတပါးအေပၚ အျပစ္ပုံခ်လိုစိတ္ရွိတဲ့၊ ဓါးခုတ္ရာမွာ လက္လ်ိဴ ခိုင္းတဲ့ ေမ်ာက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ကသာ အျပစ္ရွိတယ္။
(၅) စဥ္းစားဆင္ျခင္ညဏ္ နည္းတဲ့သူေတြ တရားဆိုင္ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ လုပ္တဲ့အခါ အားနည္းခ်က္ ရွိေၾကာင္း ဒီပုံျပင္က သက္ေသ ျပသြားတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။
စာသင္ခန္းတြင္းမွာ စာအုပ္ထူထူထဲက သီအုိရီေတြအျပင္ မိမိတို႔နဲ႔ အကြၽမ္းတ၀င္ ရင္းႏွီးေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ရိုးရာ ပုံျပင္ေတြကို ေျပာဆိုရင္း လူ႔ေလာကရဲ့ တရားမွ်တမႈမရွိျခင္း၊ အႏိုင္က်င့္ဗုိလ္က်မႈ၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ သဟဇာတ မျဖစ္မႈ စတာေတြကို ဆန္းစစ္ေဖ၀န္ရင္း စာသင္ခန္းရဲ့ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို ေျပာင္းလိုက္ႏိုင္တာ၊ ပုံျပင္ထဲက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သင္ခန္းစာထုတ္ရင္း မိမိတို႔ရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမွန္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြနဲ႔ ထပ္ဟပ္ၾကည့္တတ္တဲ့ အေလ့ေတြဟာလည္း ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို ျမင့္တက္ေစမွာဘဲလို႔ ယုံၾကည္မိတယ္။
လွေရႊ
ရည္ညြန္း။ ရခုိင္ရိုးရာ ပုံျပင္မ်ား
--
Posted By Blogger to လူဗိုလ္ဟူသည္ ... at 3/19/2013 11:55:00 PM
ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔မွ ေန႔စဥ္ Mail မ်ားရယူလိုပါက http://groups.google.com/group/mrsorcerer/subscribe?hl=en
Member မ်ား မိမိတို.သိထားသည္မ်ားကို မွ်ေ၀လိုပါက mrsorcerer@googlegroups.com သို႔စာပို႔ႏိုင္ပါသည္။
ေမွာ္ဆရာအဖြဲ ့မွ ႏႈတ္ထြက္လိုလွ်င္ mrsorcerer+unsubscribe@googlegroups.com ကိုႏွိပ္ျပီး စာပို႔ေပးပါရန္။
စာလက္ခံလိုသည့္ပံုစံ ျပင္လိုလွ်င္ http://groups.google.com/group/mrsorcerer?hl=en
အဖြဲ ့၏ စည္းကမ္းမ်ားကို သိလိုလွ်င္ http://groups.google.com/group/mrsorcerer/browse_thread/thread/af2f4a1d44d4d909?hl=en တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္ ။
Facebook (FB) ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔သို႔ Mail ပို႔လိုလွ်င္ mrsorcerer2@groups.facebook.com
FB ေမွာ္ဆရာအဖြဲ႔သို့ ၀င္ရန္ http://www.facebook.com/home.php?sk=group_173571176006981&ap=1
Facebook Page ႏွင့္ဆက္သြယ္လိုလွ်င္ www.facebook.com/mrsorcerergroup
ေမွာ္ဆရာ အဖြဲ ့ႏွင့္ပက္သက္၍ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳလိုပါက >>>
ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ ( mrsorcerer9@gmail.com, mrsorcerer27@gmail.com ) ထံသို.
ေပးပို.ႏိုင္ပါသည္ ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ
---
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "ေမွာ္ဆရာ အဖြဲ ့ ( Ѧя Ƨσяcɛяɛя )" group.
Visit this group at http://groups.google.com/group/mrsorcerer?hl=en.
